تاریخ اخذ شهروندی دومینیکا ۲۰۱۸
رفاعی، که تا پیش از استعفایش در فوریه ۲۰۱۱ برای فقط کمی بیش‌تر از یک سال نخست وزیر اردن بود، اکنون نایب رئیس سناست.
او شهروندی دومینیکا را دو سال پس از آن گرفت که در یک اظهارنظر عمومی گفت فکر نمی‌کند اردنی‌هایی که از جای دیگری درخواست تابعیت کرده‌اند و ملزم به عهد سوگند وفاداری بوده‌اند، اجازه برعهده‌گرفتن مقامات سیاسی عالی‌رتبه را داشته باشند. این اظهار نظر او در میانه‌ی بحثی ملی دراین‌باره مطرح شد که نهایتا به مجاز شدن اخذ دوتابعیت انجامید.
در پاسخ اولیه به پرسش‌های خبرنگاران، وکیل اردنی رفاعی گفت که این سیاستمدار و خانواده‌اش در مورد خرید پاسپورت‌های دومینیکایی «همواره درست و منطبق با تشریفات و رویه‌های مناسب عمل کرده‌اند.» او گفت که رفاعی برای اخذ پاسپورت تدابیری را با «بررسی‌هایی جزئی و اعتبارسنج» گذرانده است و هرگز از این پاسپورت استفاده نکرده و به این جزیره کارائیب سوگند وفاداری یاد نکرده است.
بعدتر، یک شرکت حقوقی در لندن از جانب رفاعی گفت: «مشتری ما نگفته است که افراد (شامل مقامات/سیاستمداران عالی‌رتبه) باید در هر شرایطی دوتابعیتی بودن را کنار بگذارند.» سپس افزود: «این مساله فقط آن‌گاه مطرح است که شخصی ملزم به عهد سوگند تام وفاداری به کشوری دیگر باشد که با سوگند وفاداری که قبلا یاد کرده است ناسازگار باشد.»
دلالان پاسپورت متعددی، از جمله دولت دومینیکا، در وبسایت‌هایشان ذکر کرده‌اند که عهد سوگند وفاداری یک گام الزامی در فرایند اخذ پاسپورت است.
این گزارش تحقیقی یکی از سلسله‌گزارش‌های تحقیقی زمانه درباره «پاسپورت‌های کارائیب» است که با همکاری سازمان OCCRP، روزنامه‌های گاردین، لوموند، استاندارد، فوربس، درج و غیره از کشورهای مختلف جهان تهیه شده است. برای خواندن کل این مجموعه‌ی تحقیقی به صفحه‌ی مخصوص آن در وبسایت رادیو زمانه رجوع کنید.