رمان «کمی بهار» در سال ۱۳۱۲ آغاز می‌شود؛ دو سال پیش از کشف حجاب. اردکان در این رمان صحنه‌ای است که در آن و در قالب یک «ساگای خانوادگی» تاریخ ایران رقم می‌خورد.
خانم پارسی‌پور در این رمان می‌خواهد نشان بدهد که چگونه تحولات زن ایرانی در طول تاریخ، منجر به تحول مردان نیز می‌شود. «کمی بهار» همانطور که به‌تدریج نوشته می‌شود، در «رادیو زمانه» هم به شکل کتاب گویا در اختیار خوانندگان و شنوندگان قرار می‌گیرد.
شماره ۱۰۷ از این مجموعه را می‌توانید بشنوید. خلاصه این بخش چنین است:
نیر که از فعالیت در زمینه احضار ارواح ناامید شده، متوجه است که به دلیل ترس از فعالیت سیاسى به کارهاى دیگر توجه مى‌کند. با شوکت درباره سوسیالیسم حرف مى‌زند. شوکت مى‌گوید که از فعالیت سیاسى وحشت دارد، اما زمینه را فراهم مى‌کند که نیر با عبدالله و فتح‌الله ملاقات کند. این ملاقات پربارى است و بنا مى‌شود قطعات ادبى و اجتماعى که نیر مى‌نویسد به نام بانو دادخواه در مجله ایران آزاد چاپ شود. نیر آن‌ها را به خانه‌اش دعوت مى‌کند و میان عبدالله و دکتر اعتماد بحث گسترده‌اى درمى‌گیرد و بحث به چین کشیده مى‌شود و…