پدر کامو در آغاز جنگ جهانی اول در نبرد مارن مجروح شد و در بیمارستان صحرایی «بروتاین» جان باخت. مادر کامو با آلبر و لوسین، برادر بزرگ‌تر او به الجزیره رفت و در محله بلکور که محله‌ای بود فقیرنشین سکونت گزید. مادر و دایی کامو که توانایی تکلم نداشت، به عنوان کارگر و نظافتچی کار می‌کردند و زندگی‌شان را می‌گذراندند. آلبر کامو را مادربزرگ سختگیرش پرورش داد.
کامو در رمان «آدم اول» که سال‌ها پس از مرگ او انتشار یافت، به جست‌و‌جوی پدرش برمی‌آید و از اهمیت مادرش در زندگی سخن می‌گوید. همدردی با انسان از مهم‌ترین مضامین آثار کاموست.
او در یادداشت‌هایش می‌نویسد: «گاهی رقت و رأفت عظیمی نسبت به انسان‌هایی که دور و بر من در همین قرن زندگی می‌کنند، به من دست می‌دهد.»
در همین زمینه: صدمین زادروز آلبر کامو در رادیو زمانه
فوق العاده بود … دست کسی که زحمت این کار را گشیده درد نکند .
امیر / 07 November 2013