امین بزرگیان - مرد در روابط سنتى، «پدرِ» جدیدِ دختر یا همان ناقص العقل مرسوم است؛ و در روابط مدرن «کودکِ» تازه؛ ایماژ کودکى که هنوز نیامده است.

بیدارزنی - آنگلا مرکل در طول زندگی حرفه‌ای سیاسی خود با کارت جنسیتش بازی نکرده است: از نسبت دادن عنوان فمینیست به خود اجتناب کرده است.

نوشتن به زبان غالب به معنای یکسان و حل شدن نیست. استراتژی‌های بینازبانی زیادی وجود دارند که نویسندگان جوامع حاشیه از آن برای تمایز خود از فرهنگ غالب استفاده می‌کنند.

رضا علیجانی- نواندیشان دینی به تغییرپذیری احکام قائلند نه شریعت ثابت(اجتماعی) و برای هیچ فرد و صنفی نیز حق ویژه قائل نیستند.

علی‌اشرف درویشیان نویسنده‌ای سوسیالیست بود و آرمانش برابری و آزادی. شک نیست که ما بخت‌یار بودیم که در زمانه‌ی او زیستیم.

مراد فرهادپور- امروزه با بحران دموکراسی بورژوایی مواجهیم که به‌ ‌عنوان ساختار سیاسی تجدید‌ تولید جامعه بورژوایی و روابط سرمایه‌داری، از قرن نوزدهم به وجود آمد.

نرگس ایمانی - رمان چگونه قادر است به ساحت اندیشیدن و اندیشه ورود پیدا کند؟با رمان و از میانه دریچه‌ای که برایمان می‌گشاید چگونه می‌توان به جهان نظر کرد و نظریه پرداخت؟

استراتژی‌ای که بر اساس امید و نه بر پایه‌ی تحلیل مشخص وضعیت و تناسب عینی قوا باشد، محکوم به شکست است.

عبدالکریم لاهیجی، رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و رئیس جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران در مراسم یادمان جان باختگان راه آزادی در پاریس سخن راند.

پرونده سودابه صفروا، دختر دوازده ساله تاجیک که توسط عمه‌اش آزار جسمی دیده بود به کمک انتشار در شبکه‌های اجتماعی پیگیری و سودابه به خانه امن منتقل شد.

ف.تابان - جنبش دادخواهی در ایران گرفتار نوع بدی از سیاست و سیاست بازی شده است. به سیاست به مفهوم تنگ و گروهی آن آلوده شده است.

سعید کرامت- اگر مسیر تحولات در جهت تقویت جنبش تغییر سیر کند احتمال دارد در زمینه شفافیت مالی و پرداخت حقوق کارمندان کردستان و خدمات اجتماعی  بهبودی پیش بیاید.

شهرزاد همتی- اين تلاش ها نه برای پايمال کردن خون ستايش، بلکه برای آرام کردن دردی است که التيام نمی‌یابد، اين گزارش داستان تلاش‌های يک گروه برای صلح است. 

ژاکوبن - امکانِ سوسیالیسم در شوروی تجربه‌ای سترون نبود که مشتی تئوریسین هدایتش کرده باشند؛ بلکه مخلوقِ ده‌ها میلیون نفر از مردمی بود که در عصرِ کاپیتالیسم اتحاد کرده‌بودند.

آیا ما درک یکسانی از همبستگی داریم؟ یکی برای همه، همه برای یکی اما «همه» شامل چه کسانی می‌شود؟

آیا می توان از هر اصل مجردی در هر شرایطی و بی قید وشرط دفاع کرد؟