جایزه شعر نیما، حسین نوش آذر، سپیده جدیری، مجله ادبی
جایزه شعر نیما در بیانیه‌ای که برای رسانه‌ها فرستاد، اعلام کرد بخش ویژه‌ای را نیز برای شعر مهاجرت و تبعید در نظر گرفته است.
نخستین بار در سال‌های دهه ۱۹۹۰ میلادی، نشر باران جایزه‌ای به شعر تبعید اختصاص داد و عباس صفاری با نخستین مجموعه شعرش با نام «ملتقای دست و سیب»، این جایزه را به‌دست آورد.
اکنون نسل تازه‌ای از شاعران و ناشران برآمده است. آن‌ها نیز تصمیم گرفته‌اند با اعطای جایزه از یک دهه فعالیت شاعر یا شاعران تبعیدی که تأثیرگذار بوده اند تقدیر کنند. داوران این جایزه هنوز انتخاب نشده‌اند. در حال حاضر، یک هیأت اجرایی تعیین شده و قرار است این هیأت جایزه را سامان بدهد.
خانم سپیده جدیری، دبیر بخش مهاجرت- تبعید جایزه شعر نیما و از اعضای هیأت اجرایی این جایزه است. با او درباره جایزه شعر نیما ویژه شعر مهاجرت و تبعید گفت‌وگو کرده‌ایم.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130916_MajalehAdabiZamaneh_Nushazar.mp3[/podcast]
یک اشتباه کوچک در مصاحبه از سوی من رخ داده است که اینجا توضیح می‌دهم و از عزیزان شنونده‌ی مصاحبه بابت این اشتباه خودم عذر می‌خواهم. من در مصاحبه، نام خانم مانا آقایی را در زمره‌ی تبعیدی‌ها ذکر کرده‌ام چون در جریان بودم که سال‌ها به ایران سفری نداشته‌اند . اما بنا بر توضیح خود شان، مشکلی برای سفر کردن به ایران ندارند، نه مشکل سیاسی و نه چیز دیگری. یعنی تبعیدی نیستند و مهاجر محسوب می‌شوند.
سپیده جدیری / 18 September 2013