واقعیت این است که در ایران هم، به مانند سایر جوامعی که از فساد و ناکارآمدی اقتصادی در کنار استبداد دیرپای سیاسی رنج میبرند، دغدغه یا دلمشغولی اصلی میلیونها کارگر و حقوقبگیر ثابت در جامعه، تنها «تشکیل سندیکاها» یا «آزادی گردهماییهای صنفی» نیست.
امنیت شغلی، واهمه از اخراج، حداقل میزان دستمزد، سن بازنشستگی و بهرهگیری از خدمات درمانی قابل قبول همگی در زمرهی دغدغههای روزمرهی کارگران و حقوقبگیران ثابت ایران است. مسائلی که به طور مستقیم با سازمان تامین اجتماعی و مجموعه قوانین آن در ارتباط است.
چند وقتی است که در کنار صحبت از تغییر قانون کار تغییر، تغییر قانون تامین اجتماعی هم که به طور مستقیم با زندگی و کار میلیونها کارگر و حقوقبگیرِ ثابت کشور در ارتباط است، در دستور کار دولت قرار گرفته است.
«سازمان تامین اجتماعی» چه وظایفی دارد و حقوقبگیران ثابت قرار است که شاهد چه تحولاتی باشند؟ آیا با روی کار آمدن دولت جدید، امیدی به بهبود وضعیت بیمهشدگان این سازمان هست؟
این پرسشها را با بهروز خباز، فعال و آشنا به مسائل کارگری که خود در سازمان تامین اجتماعی فعال بوده، درمیان گذاشتهایم.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130820_hoghooghBashar_BehrouzKhabaz_Behnam.D.mp3[/podcast]