روزنامه المستقبل چاپ لبنان مقاله‌ای تحت عنوان «نجات کشور توسط روحانی و خامنه‌ای» به چاپ رسانده است. نویسنده این مقاله معتقد است ریاست جمهوری در ایران یک «مقام» است و جایگاهی برای قدرت نیست. فرمانده و تصمیم‌گیرنده اصلی رهبر است. به گمان نویسنده گفتمان خامنه‌ای یک نوع ایدئولوژی خارج از آرمان‌های انقلاب ۵۷ است که توسط اصول‌گریان تندرو مورد حمایت قرار گرفته است. پرسش مطرح شده توسط نویسنده این است که آیا روحانی می‌تواند دست به تحکیم میانه‌روی و اصلاحات بزند؟
غزل گلشیری، مقاله‌ای درباره جامعه مدنی ایران در روزنامه لوموند به چاپ رسانده است. این مقاله به حرکات اعتراضی که هر شنبه در اراک برگزار می‌شود، اشاره دارد. شهری که آلودگی هوا از یک سو و پارازیت‌هایی که دولت ایران برای مقابله با ماهواره‌ها بر شهر می‌اندازد از سوی دیگر، در بالاترین رکورد ابتلا به سرطان در کشور قرار دارد. کنش‌های دیگری هم به گفته نویسنده، با کنار گذاشته شدن محمود احمدی نژاد و آمدن حسن روحانی در حال انجام است. نویسنده این پرسش را مطرح می‌کند که این بیداری جامعه مدنی آیا نتیجه آمدن حسن روحانی است؟
روزنامه لیبراسیون نیز مقاله ای در پیوند با شنود آژانس امنیت ملی آمریکا منتشر کرده است. باراک اوباما که اکنون مورد انتقاد شدید از سوی نهادهای مدنی و حقوق بشری است، می‌گوید برای ما جالب نیست که به جاسوسی از مردم عادی بپردازیم.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130812_KouroshErfani_Cheshmandaz32_PanteaBahrami.mp3[/podcast]