گروه‌های همبستگی سلامت آیدا، متشکل از کانون پزشکان و دندان‌پزشکان ایرانی در هامبورگ، انجمن مستقل جهانی پزشکان و کادر درمان ایران (آیفا) در ایالات متحده آمریکا، انجمن پزشکان ایرانی ـ کانادایی حامی حقوق بشر، گروه پزشکان و کادر پزشکی مدافع حقوق بشر در ایران ـ اتریش، پروژه آرمیتا ـ انجمن اقدام برای حقوق، اتحاد پزشکی برای خدمات سلامتی، و نهاد «برای آزادی» نسبت به بازداشت آهو دریایی ابراز نگرانی کردند.

آهو دریایی دانشجوی رشته ادبیات فرانسه دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است که گفته می‌شود با به‌درآوردن لباس‌های خود در محوطه دانشگاه آزاد اسلامی تهران به حجاب اجباری و محدودیت‌های اجتماعی علیه زنان اعتراض کرده بود.

مأموران امنیتی ۱۲ آبان‌ماه در همان محوطه دانشگاه آزاد آهو دریایی را با خشونت بازداشت کردند و فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت ادعا کرد که او «بیمار» است و پس از دستگیری او را با آمبولانس اورژانس اجتماعی به یک «مرکز» برای اقدام‌های درمانی برده‌اند.

گروه‌های همبستگی سلامت آیدا با انتشار بیانیه‌ای نوشته‌اند که آهو دریایی «به بیمارستان روان‌پزشکی ایران انتقال یافته و تحت شرایطی مبهم و نگران‌کننده، از دسترسی به جهان خارج محروم شده است».

به‌گفته این گروه‌ها، گزارش‌هایی نیز از تجویز «داروها و آمپول‌های ناشناخته» به او منتشر شده بدون آن‌که تشخیص پزشکی دقیقی برای این تجویزها مطرح شده باشد. آن‌ها نوشته‌اند:

این اقدامات که شباهت زیادی به شیوه‌های سرکوب روانی در زندان‌ها دارد، نگرانی‌های جدی‌ای درباره سلامت جسمی و روانی او برانگیخته است.

این گروه‌ها به‌عنوان کادر درمانی، خواهان بررسی وضعیت روانی و جسمی آهو دریایی توسط نمایندگان انجمن‌های علمی مستقل و معتبر شده و گفته‌اند:

با توجه به سابقه حکومت در استفاده ابزاری از پزشکی و روان‌پزشکی، ضروری است که وضعیت او توسط متخصصان مستقل و بی‌طرف مورد بررسی قرار گیرد تا صحت و سقم ادعای بیماری روانی او به‌درستی روشن شود.

گروه‌های همبستگی سلامت آیدا ضمن درخواست فراهم‌سازی دسترسی آهو دریایی به وکیل و رسانه‌ها، خواستار شفافیت در مورد روند درمان و تشخیص بیماری او به‌دور از تحریف و پوشاندن واقعیت و با ارائه مدارک مستند در مورد علت تجویز هرگونه داروی روان‌پزشکی شده‌اند.

آن‌ها نوشته‌اند:

اعتراض آهو نه یک عمل بیمارگونه، بلکه پاسخی است به فشارهای اجتماعی و قانونی‌ای که بر زنان تحمیل می‌شود. در جوامع مردم‌سالار، مدعی‌العموم باید افکار عمومی و خواست ملت باشد، اما در این مورد به‌روشنی حکومت، به‌جای پاسخگویی، با استفاده از زبان تهدید و تهمت، به دنبال مقصر جلوه‌دادن قربانی است.

گروه‌های همبستگی سلامت آیدا در پایان بیانیه خود حق اعتراض مدنی را یکی از حقوق بنیادین دانسته و افزوده‌اند که «تلاش حکومت برای تحریف این اعتراضات با برچسب‌های بیماری روانی و اقدامات خشونت‌آمیز، بار دیگر بی‌اعتنایی عمیق آن به حقوق و آزادی‌های اساسی شهروندان را نشان می‌دهد».

آن‌ها تأکید کرده‌اند که حکومت ایران بارها از ابزارهای روان‌پزشکی و پزشکی برای سرکوب صدای مخالفان و ایجاد ترس در جامعه استفاده کرده است.

پیش از این، سازمان عفو بین‌الملل نیز خواهان آزادی بدون قید و شرط آهو دریایی شده بود.