بانک جهانی در گزارش تازه‌ای اعلام کرد که ۲۶ کشور از فقیرترین کشورهای جهان از سال ۲۰۰۶ تاکنون بیش از هر زمان دیگری بدهی دارند و به‌طور فزاینده‌ای در برابر حوادث طبیعی و سایر شوک‌های اجتماعی و اقتصادی آسیب‌پذیر شده‌اند.
دفتر بانک جهانی مستقر در واشنگتن دی‌سی ایالات متحده آمریکا در گزارشی که یکشنبه ۲۲ مهر / ۱۳ اکتبر منتشر کرد، گفت: «وضعیت فقیرترین اقتصادها امروز بدتر از قبل از همه‌گیری کووید-۱۹ است، در حالی‌که بقیه کشورهای جهان تا حد زیادی بهبود یافته‌اند».
براساس این گزارش، درآمد سرانه این کشورها بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ به دلیل کووید-۱۹ و بحران‌های متعاقب آن به‌طور متوسط ۱۴ درصد کاهش یافته است. بانک جهانی گفت:
برای دستیابی به اهداف حیاتی توسعه، اقتصادها تا سال ۲۰۳۰ به سرمایه‌گذاری سالانه اضافی معادل ۸ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) نیاز خواهند داشت که دو برابر میانگین سرمایه‌گذاری سالانه در دهه گذشته است.
اما علیرغم نیاز به کمک‌های بیشتر به کشورهای فقیر، به‌عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی، این کمک‌ها به شدت کاهش یافته است و به کمترین میزان در ۲۱ سال گذشته یعنی ۷ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است.
ایندرمیت گیل، اقتصاددان ارشد گروه بانک جهانی و معاون ارشد اقتصاد توسعه، گفت:
در زمانی که بیشتر جهان به‌سادگی از فقیرترین کشورها روی برگرداندند، انجمن توسعه بین‌المللی (IDA) راه نجات اصلی آن‌ها بوده است.
انجمن توسعه بین‌المللی زیر نظر گروه بانک جهانی است و شامل کشورهایی می‌شود که دارای تراز پرداخت‌های ضعیف هستند و به آن‌ها وام‌های بلند مدت می‌دهد. ایندرمیت گیل گفت:
در طول پنج سال گذشته، این انجمن بیشتر منابع مالی خود را به ۲۶ اقتصاد کم‌درآمد سرازیر کرده است و آن‌ها را در برابر شکست‌های تاریخی که متحمل شدند، سرپا نگه داشته است. انجمن توسعه بین‌المللی از ایجاد شغل و آموزش کودکان حمایت کرده، برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی تلاش کرده و برق و آب آشامیدنی سالم را برای شمار زیادی از مردم ایجاد کرده است. اما اقتصادهای کم‌درآمد اگر بخواهند از وضعیت اضطراری مزمن خارج شوند و به اهداف کلیدی توسعه دست یابند، باید سرعت سرمایه‌گذاری را به‌شکل بی‌سابقه‌ای افزایش دهند.
این گزارش همچنین نشان می‌دهد که اقتصادهای کم‌درآمد به مراتب بیشتر از سایر اقتصادهای در حال توسعه در معرض خطر حوادث طبیعی قرار دارند.
به‌گفته بانک جهانی، بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳، حوادث طبیعی به‌طور متوسط سالانه دو درصد از تولید ناخالص داخلی به کشورهای فقیر زیان وارد کرده که پنج برابر میانگین ضرر در کشورهای با درآمد متوسط پایین است.
براساس این گزارش، سازگاری با تغییرات اقلیمی نیز برای اقتصادهای کم‌درآمد پنج برابر گران‌تر بوده و هزینه‌ای معادل ۳،۵ درصد تولید ناخالص داخلی در سال داشته است.
آیهان کوسه، معاون اقتصادی بانک جهانی و مدیر گروه چشم‌انداز جهانی گفت که کشورهای کم‌درآمد می‌توانند برای کمک به خود اقداماتی انجام دهند، اما به کمک اقتصادهای ثروتمندتر نیز نیاز دارند. کوسه گفت:
آن‌ها می‌توانند با ساده‌سازی ثبت مالیات‌دهندگان و جمع‌آوری مالیات و اداره آن، پایه مالیاتی خود را گسترش دهند. همچنین فضای زیادی برای بهبود کارایی هزینه‌های عمومی دارند.
معاون اقتصادی بانک جهانی افزود:
این اقتصادها به کمک‌های خارجی بیشتری نیز نیاز دارند؛ هم در قالب همکاری بین‌المللی بیشتر در زمینه تجارت و سرمایه‌گذاری و هم در قالب حمایت بسیار بیشتر از انجمن توسعه بین‌المللی که می‌تواند با بخش خصوصی برای بسیج منابع اضافی و کمک به تسهیل اصلاحات ساختاری همکاری کند.