راست‌های افراطی پوپولیست در «حزب آزادی» (FPÖ) به‌رهبری هربرت کیکل برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم با افزایش ۱۳ درصدی آرای خود ۳۰ درصد آرا را به‌دست آوردند و برنده انتخابات پارلمانی اتریش شدند. این انتخابات یکشنبه ۸ مهر / ۲۹ سپتامبر برگزار شد و مشارکت رأی‌دهندگان تقریباً ۸۰ درصد بود.
در انتخابات پارلمانی اتریش «حزب مردم» (ÖVP) به‌رهبری کارل نهامر، صدر اعظم کنونی که یک حزب محافظه‌کار است با کاهش ۱۱ درصدی آرا ۲۶,۵ درصد آرا را کسب کرد و مقام دوم را به‌دست آورد.
حزب سوسیال دموکرات اتریش (SPÖ) نیز با کسب ۲۱ درصد آرا سوم شد. حزب «اتریش جدید و مجمع لیبرال» (NEOS) با ۹ درصد و حزب سبزها (GRÜNE) با ۸ درصد آرا در رتبه‌های چهارم و پنجم قرار گرفتند.
اما پیروزی «حزب آزادی» در انتخابات به معنای تشکیل دولت جدید نیست. در روند تشکیل دولت جدید، ائتلاف قبلی «حزب سبزها» و «حزب مردم» استعفای خود را ارائه خواهد داد؛ الکساندر فان در بلن، رئیس جمهوری فدرال اتریش آن را خواهد پذیرفت و در عین حال از کارل نهامر، صدراعظم کنونی خواهد خواست که تا زمانی که شورای ملی (پارلمان اتریش) صدراعظم جدید با اکثریت آرا را برنگزیده است به کار در دولت خود ادامه دهد. به‌گفته رئیس جمهوری فدرال، ائتلاف جدید باید «پایدار» باشد.
این روند می‌تواند بسیار طولانی باشد، رکورد اتریش برای تشکیل دولت جدید حدود شش ماه است.
حزب راست افراطی «آزادی» در برنامه خود مسئله مهاجران و پناهجویان خارجی را عمده کرد و خواهان «بازگرداندن خارجی‌های دعوت‌نشده» و افزایش کنترل مرزها و تعلیق حق پناهندگی شد.
این حزب در جنگ اوکراین نیز از کمک‌های غرب به این کشور به‌شدت انتقاد می‌کند و خواهان رفع تحریم‌ها علیه روسیه است.
هربرت کیکل پس از پیروزی حزبش در انتخابات پارلمانی گفت:
ما موضع خود را تغییر نخواهیم داد و همواره گفته‌ایم که آمادگی هدایت دولت را داریم. ما شانه به شانه مردم برای انجام تغییرات به پیش خواهیم رفت.
اما مشکل کیکل و حزبش این است که هیچ‌کس نمی‌خواهد با او دست همکاری بدهد. هیچ کدام از طرف‌های مقابل نمی‌خواهد با او کار کند. حتی الکساندر فان در بلن، رئیس جمهوری فدرال گفته است که هنگام تشکیل دولت، رعایت ارکان اساسی لیبرال دموکراسی مانند حاکمیت قانون، تفکیک قوا و حقوق بشر و اقلیت‌ها باید تضمین شوند.
کارل نهامر، رهبر محافظه‌کاران در طول کارزار انتخاباتی خود گفته بود «یا او (کیکل) یا من». نهامر در شب انتخابات نیز گفت به این گفته پایبند است. او افزود «حزب مردم» نیز پشت این نظر او ایستاده است. احزاب دیگر هم آشکارا گفته‌اند: نه با کیکل، نه با حزب او.
با این حال یک تفاوت کوچک میان موضع حزب محافظه‌کار «مردم» و موضع احزاب دیگر وجود دارد: «حزب مردم» دریچه همکاری با «حزب آزادی» را باز گذاشته است، اما بدون هربرت کیکل. هم‌پوشانی برنامه دو حزب نیز به‌ویژه در سیاست اقتصادی و مسائل مهاجرت مشهود است.
بئاته ماینل ریزینگر، رهبر حزب «اتریش جدید و مجمع لیبرال» نیز با لبخندی خطاب به هربرت کیکل، برنده انتخابات، گفت: «تو را در دولت نمی‌خواهم».
«حزب سوسیال دموکرات» در طول مبارزات انتخاباتی خود به‌شدت در مقابل «حزب آزادی» موضع گرفت. اما میزان آرای این حزب (۲۱ درصد) می‌تواند برای تشکیل یک دولت ائتلافی کافی باشد.