اکبر فلاح‌زاده مطلبی با عنوان «دیکتاتور مچکریم!» نوشته است که به بررسی برخی اشعار و شوخی‌های گفتاری و نوشتاری پس از روی کارآمدن حسن روحانی و امیدها و بیم‌هایی که مردم از این انتخاب دارند پرداخته است. در مقدمه این مطلب آمده است : چنان‌که دیدیم و شنیدیم، با درآمدن نام حسن روحانی از صندوق‌های رأی، مردم از شوق به خیابان‌ها ریختند و رقص و پایکوبی کردند و در مواردی چوبش را هم خوردند، اما به هرحال لختی هم خودشان را از نظر روحی تخلیه کردند. صرف‌نظر از اینکه تا چه حد شور و شوق گروهی از مردم در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری در ایران موجه یا ناموجه بوده، در این نکته تردید نیست که انتخابات اخیر امید بسیار زیادی در مردم برانگیخت. میزان این امید با توجه به ناامیدی عمیق سال‌های گذشته بسیار زیاد است. گروهی از مردم اکنون انتظار دارند که روحانی با کمک کلیدش همه قفل‌ها را باز و مشکلات را حل کند. بیینیم این امیدها و ناامیدی‌ها چگونه میان مردم و در شبکه‌های اجتماعی بازتاب می‌یابد.[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130714_Rohani_AliFotovvati.mp3[/podcast]