خانواده بهزاد حسینی، پناهجوی سیاسی کُرد و از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران که به تازگی از سلیمانیه کردستان عراق به ایران تحویل داده شد، از حبس او در بازداشتگاه وزارت اطلاعات در سنندج مطلع شدند.
این پناهجوی سیاسی کُرد و از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران که از سال‌ها پیش در اقلیم کردستان سکونت داشت، ۲۸ مرداد سال جاری از سوی نیروهای امنیتی در سلیمانیه اقلیم کردستان عراق بازداشت شد و سپس به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شد.
شبکه حقوق بشر کردستان، نهاد ناظر حقوق بشر مستقر در فرانسه، به نقل از بیگرد خسروی، خواهر بهزاد خسروی نوشت:
خانواده ما از سال ۲۰۱۴ در اقلیم کردستان اقامت دارد و بهزاد هم در سال ۲۰۱۷ به عضویت حزب دمکرات کردستان ایران درآمد. در تاریخ ۲۴ مرداد، برادرم از سوی اداره امنیت محله کوردسات شهر سلیمانیه احضار شد. او کارگر بود و چون آن روز نمی‌توانست کارش را تعطیل کند، روز بعدش به اداره امنیت مراجعه کرد و به مدت چند ساعت مورد بازجویی قرار گرفت. همزمان از طرف اداره امنیت با ما تماس گرفتند که گوشی تلفن همراه بهزاد را برای‌شان ببریم. بعد از اینکه گوشی تلفن را به آنها تحویل دادیم، به اجبار رمز گوشی را از بهزاد گرفتند و در نهایت پس از چند ساعت او را با قرار کفالت آزاد کردند.
خواهر بهزاد خسروی همچنین به این نهاد حقوق بشری گفت که برادرش سه روز بعد ۲۸ مرداد، برای تحویل گوشی تلفن همراهش به اداره امنیت مراجعه کرده بود و از آن زمان خانواده هیچ خبری از سرنوشت او نداشتند:
ما بارها به اداره امنیت مراجعه کردیم، ولی هیچ پاسخ روشنی در خصوص سرنوشت برادرم به ما ندادند. نهایتا ۱۱ شهریور، من و مادرم به اداره امنیت احضار و در آنجا مورد بی‌احترامی و تهدید ماموران قرار گرفتیم. آنها گفتند بهزاد به زندان منتقل شده است و اطلاعی از سرنوشت او ندارند. همچنین به ما اعلام کردند تا ۱۰ روز دیگر باید استان سلیمانیه را ترک کنیم، در غیر این صورت به ایران تحویل داده خواهیم شد. شدت توهین‌ها و تهدیدها به حدی بود که مادرم در آنجا دچار حمله عصبی شد.
سازمان امنیت اقلیم کردستان جمعه ۱۶ شهریور، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که «بهزاد خسروی فعال سیاسی نبوده و به دلیل نداشتن مجوز اقامت بازداشت و با درخواست خودش به ایران بازگشته است.»
شبکه حقوق بشر کردستان اما با انتشار تصویر کارت اقامت و نامه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، نوشت که مجوز اقامت بهزاد خسروی در اقلیم کردستان تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴ (۲۳ آذر ۱۴۰۳) اعتبار دارد و او به عنوان پناهجوی سیاسی از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد ثبت شده است.
چند روز پس از تحویل این پناهجوی سیاسی کُرد به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران، حزب دمکرات کردستان ایران، شنبه ۱۷ شهریور، در اطلاعیه‌ای اعلام کرد، بهزاد خسروی عضو این حزب بوده و از سوی اداره امنیت شهر سلیمانیه به ایران تحویل داده شده است. این حزب در اطلاعیهاش همچنین تاکید کرد که از طریق مراجع قضایی اقلیم کردستان پیگیر این پرونده خواهد بود.
توافق سه‌جانبه برای سرکوب مخالفان جمهوری اسلامی
تحویل این پناهجوی ساسی کرد از اقلیم کردستان عراق به ایران در حالی است که پیشتر اصغر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، دوشنبه ۱۵ اسفند ۱۴۰۲، کُردهای مخالف جمهوری اسلامی ایران را «تجزیه‌طلب» و «تروریست» خوانده و خطاب به مقام‌های اقلیم کردستان عراق گفته بود: «تأکید اساسی ما این بود که تروریست‌ها و تجزیه‌طلبان باید خلع سلاح شده و مجرمان به ایران تحویل داده شوند.»
کنعانی از «مذاکرات فنی و سطح بالای امنیتی بین دو کشور» که منجر به تشکیل «کمیته عالی امنیتی ایران و عراق» شد خبر داده بود: «تأکید مکرر ما این است که دولت مرکزی عراق مسئول حفاظت از مرزهای عراق با ایران است. (…) انتظار داریم از خاک عراق هیچ تهدیدی متوجه امنیت ملی و امنیت مرزی ایران نشود.»
پیشتر نیز اخراج فعالان سیاسی کُرد از اقلیم کردستان عراق به ایران خبرساز شده بود.
مصطفی سلیمی، زندانی سیاسی که در جریان شورش زندانیان سقز هشتم فروردین ۹۹، همراه با ده‌ها زندانی دیگر از زندان سقز فرار کرد، پس از ۱۰ روز، ۱۸ فروردین در اقلیم کردستان دستگیر شد.
مصطفی سلیمی پس از فرار خود را به اقلیم کردستان عراق رسانده بود اما مأموران امنیتی این منطقه او را به جمهوری اسلامی تحویل دادند. او در اقلیم کردستان، به ماموران امنیتی اقلیم گفته بود اگر تحویل ایران شود اعدامش می‌کنند و از آنها خواهش کرده بود بگذارند همان‌جا به زندگی‌اش خاتمه دهد چون نمی‌خواهد “به دست ایران” بر دار شود.
مصطفی سلیمی پس از ۱۷ سال حبس زیر حکم اعدام، بدون یک روز مرخصی ۲۳ فروردین ۹۹، پنج روز پس از اینکه دولت اقلیم کردستان او به ایران تحویل داد، اعدام شد.
در سال‌های اخیر به‌ویژه پس از شروع جنبش ژینا و حمایت احزاب کُرد ایرانی، فشاهای حکومت ایران به عراق و اقلیم کردستان در جهت افزایش فشارها به این احزاب مستقر در اقلیم کردستان بیشتر شده است. سپاه پاسداران جمهوری اسلامی بارها مقر این احزاب کُرد مستقر در اقلیم کردستان عراق را بمباران کرده است.
جمهوری اسلامی ایران همچنین حکومت اقلیم کردستان و دولت مرکزی عراق را برای خلع سلاح و اخراج احزاب کردستانی از اقلیم تحت فشار قرار داده است. در همین راستا اقلیم کردستان عراق احزاب کردستانی را به تخلیه مقرهای حزبی مجبور کرد.
در تازه‌ترین تحول در پیوند با توافق امنیتی سه جانبه ایران، عراق و اقلیم کردستان عراق، حزب کومله کردستان ایران از اردوگاه زرجوذله به محلی در نزدیکی سورداش، در فاصله ۷۰ کیلومتری به مقر پیشین منتقل شده است. پیشتر نیز حزب دمکرات کردستان ایران به تخلیه اردوگاهایش در نزدیکی اربیل و کوی سنجق مجبور شده بود.
احزاب کردستانی با صدور بیانیه‌ای جداگانه اجبار به تخلیه اردوگاه‌ها را «تحت فشار جمهوری اسلامی» دانسته و آن را محکوم کرده‌اند.
جمهوری اسلامی ایران همزمان با خیزش ژن، ژیان، ئازادی و پس از آن چند مرتبه به اردوگاه احزاب کردستانی و همچنین مناطقی از اقلیم کردستان عراق که ارتباطی با احزاب اپوزیسیون جمهوری اسلامی نداشتند، حمله کرد. پس از این حملات، به ویژه در چند ماه اخیر روابط جمهوری اسلامی ایران و اقلیم کردستان افزایش یافته و نیچروان بارزانی، رئیس اقلیم چند مرتبه به تهران سفر و با رهبر جمهوری اسلامی نیز دیدار کرده است.
از دیگر پیامدهای توافق سه جانبه تهران، بغداد و اربیل افزایش خشونت علیه کولبران از سوی مرزبان‌های ایران و اقلیم کردستان است که پس از توافق نیروهای نظامی حکومت مرکزی بغداد کنترل مرزها را در دست گرفته‌اند.
علاوه بر تهران، ترکیه نیز حکومت اقلیم کردستان را برای محدود کردن فعالیت حزب کارگران کردستان ترکیه تهدید و بارها به آن حمله کرده است. در آخرین حمله ترکیه به اقلیم کردستان دو روزنامه‌نگار زن کشته شدند.