منابع حقوق بشری و سازمان حقوق بشر ایران، مستقر در نروژ روز ۱۷ مرداد ۱۴۰۳ اطلاع داده‌اند که حکم اعدام ۲۹ زندانی، در دو زندان قزل‌حصار و زندان مرکزی کرج اجرا شده است. در میان این اعدام‌شده‌ها دست‌کم دو تبعه کشور افغانستان و یک شهروند بلوچ هم حضور داشتند. اتهام اعدام‌شده‌ها عمدتا «قتل عمد»، «مواد مخدر» و «تجاوز به عنف» بود و این افراد پیش‌تر در روندهایی مبهم و غیر شفاف و با نقایص حقوقی بسیار به به قصاص نفس و یا اعدام محکوم شده بودند.
حکم اعدام ۲۶ مرد در زندان قزل‌حصار کرج و ۳ مرد دیگر در زندان مرکزی کرج (ندامتگاه) به‌صورت گروهی به اجرا درآمد. در بین این اعدام‌شدگان دو شهروند تبعه افغانستان نیز حضور داشتند که اتهامشان «تجاوز به عنف» بود.
سه زندانی هم که در زندان مرکزی کرج اعدام شدند، با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس محکوم شده بودند.
هویت هفت تن از اعدام‌شدگان که با اتهامات مربوط به «مواد مخدر» به اعدام محکوم شده بودند، عبدالله شهنوازی (شه‌بخش)، شهروند بلوچ، محمد کرمی (غلامی)، اسماعیل شرفی، فرود گراوند، شهاب ملکی، خلیل شاهوزی، رسول (نام فامیل نامشخص)، اهل تهران احراز شده است.
یک منبع مطلع به سازمان حقوق بشر ایران گفت:
در مجموع ۱۷ نفر با اتهام قتل عمد به قصاص نفس محکوم شده بودند، ۷ تن با اتهامات مربوط به مواد مخدر و ۲ تن نیز با اتهام تجاوز به عنف به اعدام محکوم شده بودند.
همچنین گزارش‌های غیررسمی در مورد اعدام دو زن علاوه بر این ۲۹ نفر وجود دارد که هنوز صحت آن تایید نشده است.
سازمان حقوق بشر ایران در گزارشی که از این اعدام‌ها در روز چهارشنبه ۱۷ مرداد منتشر کرد، نوشت که در یک ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری، دست‌کم ۸۷ نفر در زندان‌های ایران اعدام شده‌اند.
این نهاد حقوق‌بشری هشدار داده است که «اعدام‌های بی‌سابقه زندانیان در زیر سایه تنش بین ایران و اسرائیل» سرعت گرفته است و «خواهان توجه فوری جامعه جهانی به ماشین کشتار در ایران» شد.
این اعدام‌ها در حالی صورت گرفت که یک روز پیش از آن، حکم اعدام رضا رسایی، از بازداشتی‌های قیام ژینا هم به اجرا درآمد.
زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌های ایران در بیست‌وهشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در روز ۱۶ مرداد و همزمان با اجرای حکم اعدام رضا رسایی در اعتراض به صدور و اجرای این احکام اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
اعتصاب غذای زندانیان هر سه‌شنبه برای اعتراض به حکم اعدام و جلب توجه افکار عمومی داخلی و بین‌المللی به مسئله «مجازات غیرانسانی اعدام» انجام می‌شود. این کارزار به ابتکار زندانیان سیاسی در ایران از سه‌شنبه نهم بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد. سه‌شنبه هر هفته شمار بیشتری از زندانیان زندان‌های مختلف ایران که با اتهام‌های گوناگون در حبس‌اند به این کارزار اعتصابی می‌پیوندند.
در بیست‌وهشتمین بیانیه کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که یک روز پیش از اجرای گروهی حکم اعدام ۲۹ زندانی در کرج منتشر شد، آمده بود:
جمهوری اسلامی در ابتدای سال جاری دست‌کم ۲۲۸ نفر را اعدام کرده و در یک ماه اخیر به این کشتار شتاب داده است. در یک هفته گذشته در زندان‌های ایران بیش از ۲۳ نفر به اتهام‌های مختلف برای اعدام به انفرادی منتقل شده‌اند که ۱۶ نفر آنها در زندان قزل‌حصار ، چهار نفر در زندان بندرعباس و تعدادی در زندان‌های دیگر هستند و حکومت کماکان به سرکوب و فشار بر زندانیان ادامه می‌دهد.
اعدام گروهی ۲۶ زندانی در یک روز و در یک زندان طی دو دهه اخیر بی‌سابقه بوده است. آخرین اعدام گروهی در این سطح در تاریخ ۱۲ تیر ماه ۱۳۸۸ و در بحبوحه اعتراضات مردمی آن سال که به جنبش سبز معروف شد رخ داده بود. در آن روز ۲۰ زندانی با اتهامات مربوط به «مواد مخدر» به صورت گروهی در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند.