دهم تیرماه ۱۴۰۳ آخرین جلسه دادگاه سیدامیر شاهولایتی از آسیب‌دیدگان چشمی جنبش زن، زندگی، آزادی و هفت زندانی سیاسی دیگر در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد.
در ابلاغیه امیر شاهولایتی آمده است که او با اتهام‌هایی نظیر «فعالیت و تلاش موثر برای پیشبرد اهداف گروه‌هایی که در برابر حکومت اسلامی قیام مسلحانه کرده و مرکزیت آنها باقیست (بغی)، اخلال در نظم و آسایش عمومی، اجتماع و تبانی برای ارتقای جرم بر ضد امنیت داخلی/خارجی از طریق بمب‌گذاری در اماکن عمومی» روبه‌روست.
سیدامیر شاهولایتی متولد ۱۳۷۶ در تهران است. او دوم مهرماه ۱۴۰۱ هم‌زمان با آغاز اعتراضات سراسری در ایران، در محله نارمک تهران هدف شلیک گلوله ساچمه‌ای قرار گرفت و بینایی چشم سمت چپ خود را از دست داد.
شاهولایتی در ۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در نزدیکی محل زندگی خود در نارمک، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. نیروهای امنیتی به مدت ۴۸ ساعت او را به یک مکان نامعلوم و سپس به انفرادی بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل کردند. پس از اعتراض امیر شاهولایتی در ۴۸ ساعت ابتدایی و انتقال او به یک مکان نامعلوم، یکی از ماموران نوشته‌‌ای را به داخل اتاق انفرادی می‌اندازد: «شما به اتهام حمله تروریستی بازداشت شدید.»
به شاهولایتی گفته بودند که او یکی از اعضای گروه «ارتش مردمی» است.
پس از آغاز اعتراضات جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران، گروهی با نام «ارتش مردمی» آغاز به فعالیت کرد. این گروه اهداف خود را اینچنین صورت‌بندی کرده است:
- ارائه آموزش‌های اولیه پزشکی و دفاع مشروع به مردم در مقابل نیروهای سرکوب
- تهیه و تجهیز معترضین به وسایل حفاظتی و ایمنی در زمان شرکت در اعتراضات
- ارسال بسته‌های حمایت معیشتی برای اعضا و محرومان.
ماموران امنیتی مدعی‌اند که امیر شاهولایتی به همراه یک گروه هفت نفره زیر پوشش گروه «ارتش مردمی» بوده و به زعم آنها دست به اقدام‌های تروریستی زده‌اند. اتهام‌هایی که بارها توسط این افراد تکذیب شده است.
شاهولایتی به مدت ۴۰ روز در انفرادی ۲۰۹ نگهداری شد. با وجود عفونت شدید و پاره شدن شبکیه چشم، ماموران وزارت اطلاعات از انتقال او به بهداری و یا قبول وثیقه خودداری کردند. یک منبع آگاه به رادیو زمانه اطلاع داده است که بازجویان به شاهولایتی گفته‌اند:
اجازه زنده بودن به خودت و خانواده‌ات رو نمی‌دهیم؛ می‌خواستی حمله تروریستی کنی؟
اتهامی که بارها توسط امیر شاهولایتی تکذیب شده است.
شاهولایتی در مدت چهل روز انفرادی، حق تماس و ملاقات با خانواده را نداشت. پس از چهل روز انفرادی، امیر شاهولایتی به بند سیاسی زندان اوین منتقل و یک‌ماه بعد با وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شد.
چند ماه بعد ابلاغیه‌ای از دادسرای «شهید مقدس اردبیلی» اوین برای امیر شاهولایتی صادر می‌شود. در این ابلاغیه از او خواسته شده که سوم بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در این دادسرا حاضر شود.
پس از حضور شاهولایتی در دادسرای اوین، او توسط ماموران امنیتی بازداشت می‌شود. بازپرس او، ناصر جلائل به خانواده ولایتی می‌گوید که چندین اتهام به اتهام‌های او افزوده شده به همین خاطر باید بازداشت شود.
امیر شاهولایتی پس از دو ماه بازداشت در فروردین ۱۴۰۳ با وثیقه ۵ میلیارد تومانی از زندان اوین موقتا آزاد شد.
البته لازم به ذکر است مبلغ اولیه وثیقه ۱۰ میلیارد تومان بود اما پس از پیگیری و تلاش خانواده و وخامت وضعیت جسمی امیر شاهولایتی وثیقه به پنج میلیارد تومان کاهش پیدا کرد.
چند روز پیش از آغاز جلسه آخر دادگاه در دهم تیرماه ۱۴۰۳، از دادگاه انقلاب به خانواده امیر شاهولایتی هشدار می‌دهند «اگر می‌خواهید حکم سنگین برای فرزندتان صادر نشود باید از وکیل حقوق‌بشری خود (پیام درفشان) سلب وکالت کنید و از وکلای تسخیری دادگاه استفاده کنید.»
خانواده امیر شاهولایتی بالاجبار و از ترس صدور احکام سنگین، مجبور به قبول وکیل تسخیری می‌شوند.
ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در جلسه آخر دادگاه به امیر شاهولایتی می‌گوید که اتهام «بغی» به دلیل «اشتباه تایپی» بوده است. اشتباهی که سبب بازداشت بیش از دو ماه و عفونت و پاره شدن شبکیه چشم او شد.
به گفته یک منبع مطلع در این پرونده هشت نفر از شهروندان ساکن تهران بازداشت شدند. این هشت نفر نسیم غلامی سیمیاری، حمیدرضا سهل‌آبادی، امین سخنور، علی هراتی مختاری، حسین محمدحسینی، امیر شاهولایتی، احسان روازژیان و حسین اردستانی هستند.
از این گروه هشت نفره تنها حسین اردستانی، امیر شاهولایتی و حسین محمدحسینی با قید وثیقه تا زمان اعلام حکم موقتا آزاد شدند و ۵ نفر دیگر همچنان محبوس در زندان‌اند.
از سویی دیگر، دو نفر دیگر از این گروه هشت نفره با اتهام‌های بسیار سنگینی روبه‌رو هستند؛ اتهاماتی که می‌تواند منجر به صدور حکم اعدام شود.
«نسیم غلامی» و «حمید سهل‌آبادی» دو نفر از اعضای این پرونده هستند که همچنان با اتهام «بغی» دست و پنجه نرم می‌کنند. با پایان آخرین جلسه دفاع، نگرانی‌ها از بابت در خطر بودن جان این دو نفر شدت گرفته است.
یک منبع مطلع به زمانه خبر داده که قاضی ایمان افشاری به نسیم غلامی گفته است که حکم «سالب حیات» را به او خواهد داد.
مجازات‌های «سالب حیات» مجازات‌هایی هستند که حق حیات را از فرد سلب می‌کند. بنابراین ماهیت این مجازات‌ها به نحوی است که فرد حیات خود را از دست می‌دهد.