روز دوشنبه ۴ تیرماه، پنجمین روز از اعتصاب کارگران پیمانی نفت و گاز با همکاری بیش از ۲۰ هزار کارگر از ۹۰ شرکت و کارخانه برگزار شد. حدود پنج هزار کارگر پارس ۱ و ۲ (عسلویه و کنگان) امروز به اعتصاب پیوستند. آنها اعلام کردند: «رمز پیروزی ما در اتحاد ماست. متحدانه پیگیر حق و حقوقمان شویم».
دور تازه اعتصاب کارگران نفت و گاز با عنوان کارزار یا کمپین «۱۴-۱۴» روز ۳۰ خرداد ماه آغاز شد. کارگران پروژه‌ای پیمانی در شرکت‌های مختلف پیمانی نفت و گاز با خواست افزایش دستمزد و ۱۴ روز کار و ۱۴روز استراحت دست به اعتصاب زدند. این کارگران پیش‌تر در شروع اعتراض‌های خود اخطار داده بودند که اگر تا پایان خردادماه به مطالباتشان پاسخی داده نشود، دست به اعتصاب خواهند زد. یکی از خواست‌های مهم این کارگران پروژه‌ای نفت، حذف پیمانکاران در سطح سراسری است.
کارگران مطالبات مشخصی دارند و می‌گویند نباید هیچ تفاوتی در شرایط مزدی و معیشتی کارگران شرکت نفت و گاز و پتروشیمی باشد. هر کسی باید در برابر کار یکسان، مزد یکسان و شرایط کاری یکسان، حقوق مشابهی دریافت کند. همچنین کارگران پروژه‌ای باید از مزایای شغلی چون ارکان ثالث، قرارداد موقت، حجمی، روزمزد و قرارداد معین برخوردار باشند.
کانال شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در بیانیه‌ای در پنجمین روز از این اعتصاب نوشت:
در عسلویه صحنه رقص و شادی همکاران در پیوستن به این اعتصاب زیباست. از همه همکاران پروژه‌ای می‌خواهیم که به این اعتصاب زیبا بپیوندند. این اعتصاب تا همین جا فشار سنگینی بر پیمانکاران وارد کرده است. می‌دانیم که با اعتصاب ما بخش‌های دیگر نفت نیز که درگیر این اعتراض نیستند دچار اخلال می‌شوند و هزینه‌ای برای پیمانکاران مفت‌خور می‌شود. این قدرت اعتصاب ما را نشان می‌دهد. فشار این اعتراضات در جاهایی مدیران را به عقب‌نشینی واداشته، اما حرف ما این است که اعتصاب سراسری است و باید پیمانکاران مفت‌خور را در سطح سراسری به عقب‌نشینی واداریم.
به گفته شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، در جاهایی کارگران اعتصابی مورد تهدید قرار گرفته‌اند. این شورا افزوده است:
طبق گزارشات در جریان این اعتصاب بهرامی فورمن استراکچر و محمد رحیمی جوشکار توسط حراست شرکت توسعه آهن و فولاد گل گهر دستگیر شدند و هنوز خبری از آنها نیست. با اتحاد سراسری خود پیگیر وضع این دو همکار و آزادی فوری آنها شویم. رمز پیروزی ما در اتحاد ماست. متحدانه پیگیر حق و حقوقمان شویم.»
استثمار کارگران در پروژه‌های نفت و گاز و پالایشگاه‌ها بارها موجب اعتراض آنها شده است. کارگران در برابر کار سخت، دستمزدی چند برابر کمتر از نیروهای رسمی وزارت نفت دریافت می‌کنند و از مزایای مزدی و رفاهی که به کارکنان رسمی پرداخت می‌شود، محروم هستند. به همین دلیل خواسته کارگران اعتصابی «حذف پیمانکاران» اعلام شده است.