کره شمالی و روسیه توافق کردند که در صورت مواجهه هر کدام از این کشورها با تهاجم مسلحانه، بلافاصله به یکدیگر کمک نظامی ارائه کنند.
این پیمان در اولین سفر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه به کره شمالی پس از ۲۴ سال، به امضای رهبران دو کشور رسید.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این تعهد به عنوان احیای توافق دفاع متقابل ۱۹۶۱ میان کره شمالی و اتحاد جماهیر شوروی تلقی میشود. آن توافق در ۱۹۹۰، هنگامی که شوروی در واپسین ماههای زندگیاش با کره جنوبی روابط دیپلماتیک برقرار کرد، لغو شده بود.
توافق «شراکت راهبردی جامع» که چهارشنبه ۳۰ خرداد / ۱۹ ژوئن به امضای ولادیمیر پوتین و کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی رسید یکی از برجستهترین اقدامهای مسکو در آسیا در سالهای اخیر محسوب میشود. ماده ۴ این توافقنامه میگوید:
اگر یکی از طرفین با تهاجم مسلحانه مواجه شود و در حالت جنگی قرار گیرد، طرف دیگر بلافاصله با استفاده از تمامی وسایل موجود، مطابق با ماده ۵۱ منشور سازمان ملل و قوانین هر کشور، کمکهای نظامی و دیگر کمکها را ارائه خواهد کرد.
ماده ۵۱ منشور سازمان ملل حق یک کشور عضو برای انجام اقدامات دفاع شخصی یا جمعی را فراهم میکند.
رهبران دو کشور در حالی این پیمان را امضا کردند که از یک سو با افزایش انزوای بینالمللی مواجه هستند و از سوی دیگر ایالات متحده آمریکا و همپیمانان آسیاییاش در رابطه با شدت حمایت روسیه از کره شمالی، تنها کشوری که در این قرن آزمایش سلاح هستهای انجام داده است، نگران هستند.
کیم جونگ اون با تکرار اظهارات ولادیمیر پوتین روابط عمیقتر بین دو کشور را به مبارزه با سیاستهای «برتریطلبانه و امپریالیستی» غرب و به ویژه ایالات متحده، از جمله حمایت غرب از اوکراین، مرتبط دانست.
افزون بر این، به گزارش خبرگزاری دولتی کره شمالی (KCNA)، در توافق دو کشور آمده است که هیچ یک از طرفین با کشور ثالثی که به منافع طرف دیگر لطمه وارد کند، پیمانی نخواهد بست و اجازه نخواهد داد که قلمرویش توسط هیچ کشوری برای آسیب رساندن به امنیت و حاکمیت طرف دیگر استفاده شود. این دو کشور همچنین اقدامهایی مشترک برای «تقویت قابلیتهای دفاعی برای جلوگیری از جنگ و تضمین صلح و امنیت منطقهای و بینالمللی» انجام خواهند داد.
کره جنوبی و کاخ سفید هنوز به محتوای گزارششدهی این توافق واکنشی نشان ندادهاند. ژاپن اما «نگرانیهای جدی» خود را در مورد قول پوتین برای همکاری نظامی با پیونگیانگ ابراز کرد. واکنش چین، حامی اصلی سیاسی و اقتصادی کره شمالی، ملایم بوده است.
واشنگتن و سئول از همکاری نظامی رو به افزایش بین روسیه و کره شمالی بهشدت نگران هستند و آنها را به نقض قوانین بینالمللی از طریق تجارت اسلحه برای استفاده در جنگ روسیه علیه اوکراین متهم کردهاند. مقامات اوکراینی گفتهاند که بقایای موشکهای کره شمالی را در کشور خود پیدا کردهاند. در مقابل، روسیه و کره شمالی هرگونه تجارت اسلحه را تکذیب میکنند.
میخائیلو پودولیاک، مشاور رئیس جمهوری اوکراین میگوید که روسیه، عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل، به «بیپرواترین» نحوی تمام تحریمهای اعمالشده علیه کره شمالی برای متوقفکردن توسعه تسلیحاتی آن کشور را نادیده گرفته است. ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو نیز این پیمان را نشاندهنده همسویی قدرتهای اقتدارگرا خواند.
پوتین در اولین سفر خود به پیونگیانگ از سال ۲۰۰۰، از کره شمالی به خاطر حمایت از سیاستهای روسیه تشکر کرد و کیم جونگ اون نیز حمایت «بیقیدوشرط» و قاطع خود از «همه سیاستهای روسیه» را تأیید کرد.
خبرگزاری دولتی کره شمالی پنجشنبه ۳۱ خرداد / ۲۰ ژوئن متن کامل توافقنامه را منتشر کرد که شامل همکاری در زمینه انرژی هستهای، اکتشاف فضایی، امنیت غذایی و انرژی نیز میشود.
چا دو هیون، یکی از مقامهای سابق دولت کره جنوبی که اکنون همکار مؤسسه مطالعات سیاست آسان (Asan) در سئول است، این پیمان را مشابه تعهد دفاع متقابل ۱۹۶۱ بین کره شمالی و اتحاد جماهیر شوروی میخواند. اما اشاره به منشور سازمان ملل و قوانین هر کشور قابلتفسیر است و مشخص نیست که آیا این توافقنامه به معنای یک اتحاد است یا خیر. چا در این رابطه افزود: «این پیمان نتیجه خواست کیم است که میخواهد همهچیز را برای این توافق بگذارد، در حالی که پوتین به انجام این کار تمایلی ندارد.»