حمید نوری ـ معروف به حمید عباسی ـ عصر شنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۳/ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۴ در جریان مبادله با دو زندانی/گروگان در زندانهای جمهوری اسلامی، به ایران بازگشت. نوری به عنوان دادیار زندان گوهردشت یکی از دستاندرکاران شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ و به ویژه ۱۳۶۷ است.
نوری آبان ۱۳۹۸/ نوامبر ۲۰۱۹ هنگام ورود به سوئد بازداشت شد. محاکمه او با حضور بازماندگان، خانواده زندانیان اعدامشده و زندانیانی که او را در زندان دیده بودند، ۹۲ جلسه طول کشید. او نخستین فرد از دستاندرکاران شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ است که محاکمه و محکوم میشود. در جریان رسیدگی به اتهام او چندین مرتبه نام ابراهیم رئیسی، از اعضای هیئت مرگ و رئیسجمهوری پیشین ایران به میان آمد که چندی پیش در سانحه سقوط بالگرد کشته شد.
دادگاه بدوی و تجدیدنظر هر دو نوری را به حبس ابد محکوم کردند.
مبادله او با سعید عزیزی و یوهان فلودرس چه دلالتهایی دارد؟ آیا انتظارش میرفت؟ و بالاخره، آیا آزادی او شکستی برای جنبش دادخواهی ایران بود؟ «زمانه» این پرسشها را با منیره برادران، نویسنده و کنشگر دادخواه و نیز از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در میان گذاشت.
به باور برادران، این شکستی برای جنبش دادخواهی نبود و دستاورد اصلی محکومیت نوری را باید پرداختن به کشتار زندانیان مجاهد خلق و چپگرا در تابستان ۶۷ در یک دادگاه منصفانه و شهادت بازماندگان در جریان آن دانست که به گفته این کنشگر دادخواه، «یک روشنگری بزرگ» بود.
این گفتوگو را در ساوندکلاود بشنوید:
این گفتوگو را در همین صفحه بشنوید:
“یک روشنگری بزرگ”
زندانی کردن، یا زندانی شدن مقامات ج.ا. شاید ۲۰ سال پیش، حتی به ذهن ما نمی رسید، اما به یاری رفقا، خصوصا مصداقی, در آن دوران کووید، برف و سرمای زمستانی،…هر هفته و هر ماه حاضر و مشغول, درس مهمی به جمهوری اسلامی دادیم؛ “روشنگری بزرگ”. این فقط یک شمه و تنها بخشی از ظرفیتها و توانایی های بود. ما قدرت اقدامها و کارزاهای بسیار گسترده تری داریم.
آوتیس / 16 June 2024
باسلام خدمت خانم برادران
این محاکمه یک روشنگری بزرگ بود اما از دو جهت این اتفاق ؛ اثر بدی گذاشت.
اول اینکه دوگروگان آزاد شده دو فرد معمولی بوده و در برابر آن فردی موثر در اعدام چند هزار نفر آزاد شده است.
دیگر اینکه این دو گروگان دو سال بعد از دستگیری نوری براحتی در دسترس ج.ا قرار گرفته اند و نشان از این دارد که حتی محکومیتی چنین طولانی و مستدل با یک گروگانگیری ساده و غیرقانونی بی اثر میشود.
برای جهان یک روشنگری بود ولی برای ج.ا یک ریشخند به قانون و عدالت و پس دادن مجازات را به ارمغان داشت زیرا همیشه تابحال عدالت را ببازی گرفته بود و باز هم نشان داد اجرای عدالت میشود که وقتی بخواهد انجام نشود.
و دیگر اینکه حکم قطعی دادگاه سوئد در برابر یک کروگان گیری ساده که بعد از صدور حکم و با فراغ بال صورت گرفته ، توسط همان دولت بسادگی بی خاصیت میشود.
ایا این از ابتدا هم مشخص نبود که ج.ا در گروگانگیری سابقه زیاد دارد و دسترسی هم به این سهولت هست؟
بنظرم ثابت شد رابطه جنایت با مکافات زیر سوال رفته ولی جور دیگری وانمود میشود
ahrar / 17 June 2024
برخی از دوستان اینجا چنان صحبت میکنند که انگار اولین بار است که چنین مبادله ی کثیفی صورت می گیرد؛ اسدالله اسدی یادتان نیست؟ این دولتی است که با آتش زدن سینما رکس و زنده زنده سوزاندن چهارصد نفر به قدرت رسید. حالا دوستان میگن “اثر بدی” داشته، ۴۵ ساله که زندگی برای ما اثر بد دارد. اینکه ما ایرانیان همیشه پراکنده و اتمیزه، اهل خرده کاری و دوباره کاری، از خود ممنون و خودستا، تونستیم چنین کاری انجام بدیم، این خودش چیزی کمتر از معجزه نبود. معجزه ی مصداقی. در حقیقت امر از همان اول کار نوری مهمان ایرج خان بود. در داخل کشور ملت ترسشان ریخته و نه لزوما یک حالت تهاجمی، اما از هر فرصتی برای تعرض استفاده می کنند؛ مدنی، غیر ـ مدنی،…خارج از کشور هر چه بیشتر چنین اقدامات و کارزارهایی پیش برود، به امید زیاد سازمانیافته تر و گسترده تر، مکمل مبارزات داخل خواهد بود.
مرگ بر جمهوری اسلامی
حیدر / 17 June 2024
با درود و عرض ادب، خدمت جناب احرار
نه عزیز جان، از اول کار هیچ چیز معلوم نبود. مگر اینکه قصد ما آیه ی یاس خواندن و دلسرد کردن دیگران باشد. که آنهم امر نادرستی است. ما میتوانیم و باید از هر فرصت، ظرفیت و امکانی برای صدمه زدن به و سرنگون کردن جمهوری اسلامی استفاده کنیم. اما و اگر هم ندارد، شلوغ بازی هم لازم ندارد. این گوی و این میدان، ببینیم چه کار می کنید.
بهرام صادقی / 17 June 2024
با سلام و احترام
در ارتباط با دستگیری؛محاکمه؛حضور و شهادت قربانیان خشونت و سرکوب ان سالهای سکوت و خفقان که هنوز در قید حیات و زنده و پوینده بودند کار بسیار کار بزرگی انجام شد.
من هم مدعی نیستیم که کار بهتری میتوانیم انجام دهیم و این را همه میفهمیم که شهادت دهندگان برای ثبت وقایع غیرانسانی ان دوره و به نتیجه رساندن این محاکمه خود را در معرض چه مخاطرات و تهدیدهای گوناگونی قرار داده اند در این زمینه حداکثر تلاش و شهامت را بخرج دادند که جای تقدیر داشته و باعث خرسندی و سربلندی مردم ما هست.
ولی در مورد عملکرد دولت سوئد واتحادیه اروپا واقعا جای سوال و تاثر وجود دارد.
اگر قرار بوده یک محاکمه صورت بگیرد و سوابق ثبت شود تا بماند برای بعد این ایرادی ندارد.
ولی اگر این اعمال منتسب به حکومتی است که مستقر هست و از کرده خود نه تنها سرافکندگی ندارد بلکه از عوامل دفاع میکند و اظهار افتخار هم میکند انگاه دولت سوئد پس از صدور رای دستگاه عدلیه خود چطور با چنین دستگاهی که خود از جهتان منزجر هست وارد ارتباط و بده و بستان میشود؟
انچه در حال حاضر مشاهده میشود خلاف اصول انسانی و مدنیتی است که دولتهای مدرن و دمکراتیک به ان باور دارند.
عدالت پیرو و رتبه پائینتر از سیاستمداری و منافع واقع شده است.
کشورهای حامی دمکراسی و آزادی اگر یک خصیصه شاخص داشته باشند قانون و قدرت پشتیبان از ان در اجرای عدالت هست ایا عملکرد دولت سوئد که از حکومتهای ریشه دار و خوشنام بود با حرکت اخیرش قابل دفاع است؟
دستگاه قضایی ج.ا در عملکرد و توجیه سرکوب خود را از دولت مجزا و مستقل و متکی بخود میداند ولی دستگاه اجرای عدالت و اصول مترقی بشری یک دولت دمکراتیک پیرو سیاستمداران و مصالح دولتمردان است؟
این استقلال را ج.ا همه جا جار بزند و سرکوب و اعمال خشونتش را با تقلب و با تکیه به باورهای دولتهای دمکراتیک به اصل تفکیک قوا توجیه کند ولی سوئد و اتحادیه اروپا از این مبادله که همه باورهای انها را به تمسخر گرفت اظهار خرسندی کنند؟
ان هم با دو نفر ادم عادی و معمولی؟
یعنی دو نفر ایرانی از عوامل اینها هم در سوئد نبود که مقابله به مثل شود و به این باجگیریهای مداوم پایان داده شود؟
دکتر جلالی در زندان قطره قطره اب شود و نوری برگردد با افتخار خود را معرفی کند و انگشت تهدید برای عدالت بالا ببرد؟
منظور اینجانب ایراد و ایه یاس خواندن برای یک حرکت شجاعانه نبود
بلکه تحیر از تضادهایی است که بین باورها و عملکرد دولتهای حامی دمکراسی دیده میشود.
این معاوضه اگر هم انجام میشد باید با مورد پرارزشب چون دکتر جلالی انجام میگرفت تا یک درس عبرت و شکستی برای ج.ا هم در پی داشته باشد.
انسان در مورد حرکات شگفت اخیر دولتهای حامی دمکراسی و ادای احترام انان در شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل به جنایتکاران و آمرین کشتار شناخته شده حکومت و هم اکنون آزادی عوامل اجرایی انان دچار سردرد و سرخوردگی میشود.
ahrar / 18 June 2024