آلیس مونرو، نویسنده کانادایی برنده نوبل ادبی در نود و دو سالگی در اثر کهولت سن و ابتلا به آلزایمر در خانه سالمندان در اونتاریو درگذشت. به گزارش خبرگزاری فرانسه ناشر او این خبر را تأیید کرده است. مونرو یکی از مهم‌ترین داستان‌کوتاه‌نویسان جهان بود. او جوایز بی‌شماری را به خاطر داستان‌های کوتاهش دریافت کرده است. از جمله جایزه بوکر در سال ۲۰۰۹ و جایزه نوبل ادبی در سال ۲۰۱۳. او که در سال ۱۹۳۱ در اونتاریو متولد شده بود، در کشورهای انگلیسی‌زبان خوانندگان پرشماری دارد و از نویسندگان پرفروش به‌شمار می‌آید. پدر او کشاورز و مادرش معلم مدرسه بود. او نویسندگی را از نوجوانی شروع کرد و اولین داستانش به نام «ابعاد یک سایه» در سال ۱۹۵۰ زمانی که هنوز دانشجوی دانشگاه وسترن اونتاریو بود منتشر شد. او سال ۱۹۵۱ دانشگاه را ترک کرد تا ازدواج کند. در سال ۱۹۶۳ به ویکتوریا نقل مکان و کتابفروشی «کتاب مونرو» را افتتاح کرد و سال‌ها در همان کتابفروشی مشغول کار بود. او دو بار ازدواج کرد و چهار دختر به دنیا آورد که از آن میان یکی از فرزندانش پس از تولد درگذشت. او در مصاحبه‌ای درباره تجربه مادری گفته بود: «اعتراف می‌کنم که من هرگز نمی‌خواستم مادر باشم. اتفاقی بود که افتاد. امیدوارم سوءتفاهم پیش نیاید. من عاشق بچه‌هایم هستم. اما از عهده وظیفه مادری به عنوان یک وظیفه خطیر برنمی‌آمدم. حسی نسبت به آن نداشتم. مشغول نبرد آزادی‌بخش خودم بودم. الان که مادربزرگ شده‌ام، تازه دارم حس مادری را تجربه می‌کنم. دیوانه بچه‌ها هستم.» از آلیس مونرو آثاری هم به فارسی ترجمه شده است: «فرار» به ترجمه مژده دقیقی (انتشارات نیلوفر)، «رؤیای مادرم» به ترجمه ترانه علیدوستی (نشر مرکز)، «دست مایه‌ها» به ترجمه مرضیه ستوده و «دورنمای کاسل راک» به ترجمه زهرا نی‌چین (نشر افراز). مونرو در نوشتن داستان‌های کوتاه مهارت داشت. رهایی زن، رابطه مادران با دخترانشان، آزادی و عشق از مضامین آثار اوست.