شرایط جسمی رضا اقدسی، فعال کارگری زندانی، خطرناک گزارش شده است. با وجود ابتلا به ناشنوایی کامل، حملات عصبی و درد شدید در پاها، او را از حق اعزام به پزشکی قانونی برای دریافت حکم عدم تحمل کیفر محروم کرده‌اند.
خانواده این فعال کارگری می‌گویند او به دنبال مجروحیت در جنگ هشت‌ساله ایران و عراق، کاملاً شنوایی خود را از دست داده است.
پزشک متخصص رضا اقدسی تأکید کرده که برای جلوگیری از عوارض ناشی از این اختلال، او باید از هر عاملی که باعث بروز اضطراب می‌شود دور باشد.
حالا خانواده این فعال کارگری به شدت نگران‌اند که او در زندان و به دلیل اضطراب نسبت به شرایط فرزندان خود که آن‌ها هم با بیماری‌های حاد دست‌وپنجه نرم می‌کنند، دچار حمله‌های عصبی شود.
مأموران سازمان اطلاعات سپاه ابتدای آبان سال جاری با هجوم به منزل رضا اقدسی او را بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند. بازپرس پرونده برای آزادی موقت او وثیقه پانصد میلیون تومانی تعیین کرده، اما این فعال کارگری به علت ناتوانی در تأمین آن در زندان مانده است.
دادگاه رضا اقدسی تنها یک هفته بعد از بازداشتش و بدون اطلاع خانواده و با محرومیت از حق دسترسی به وکیل، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شد. دادگاه این شهروند را به چهار سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم کرد، در حالی که او به علت مشکل ناشنوایی توان دفاع از خود در برابر اتهام‌های مطرح‌شده را نداشت.
«اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت داخلی و خارجی» و «تبلیغ علیه نظام» دو اتهام رضا اقدسی است. مصادیق این اتهام‌ها مدیریت یک کانال تلگرامی – که این فعال کارگری در آن شعرهای خود را منتشر می‌کرد – و عضویت در برخی گروه‌های تلگرامی دیگر عنوان شده است.
سازمان اطلاعات سپاه پاسداران با استناد به این فعالیت‌های مجازی، رضا اقدسی را به «انتشار محتواهای چپ رادیکال»، «ارتباط با سازمان چریک‌های فداییان خلق»، «تبلیغ نبردهای پارتیزانی»، «اعتراضات تند و خشن»، «اعتصابات قهری» و بسیاری دیگر از موارد متهم کرد.
در اواسط آذر ماه سال جاری دادگاه تجدید نظر محکومیت رضا اقدسی را به دو سال و هشت ماه حبس تعزیری کاهش داد.
به جای اعزام به کمیسیون پزشکی، دستور تهیه سمعک دادند
یک منبع نزدیک به خانواده رضا اقدسی به «زمانه» می‌گوید که به زهرا خزائی، همسر او بعد از ماه‌ها تلاش برای اعزام این زندانی به کمیسیون پزشکی سازمان پزشکی قانونی برای صدور حکم عدم تحمل کیفر، دستور تهیه سمعک داده شده است:
زهرا خزائی، همسر رضا اقدسی از حدود سه ماه پیش که حکم او صادر شد، برای انجام امور اداری اعزام به کمیسیون پزشکی در حال تلاش است. مسئولان زندان اوین که به شدت با همسر اقدسی هم با توهین برخورد می‌کردند، بارها به او گفتند که همه کارهای مربوط به کمیسیون پزشکی را از داخل زندان انجام خواهند داد. تا این‌که هفته گذشته اقدسی را به جای اعزام به کمیسیون پزشکی، به مرکز شنوایی‌سنجی بیمارستان طالقانی تهران اعزام کردند.
به گفته این منبع، علاوه بر همسر رضا اقدسی، ماموران زندان اوین خود او را هم به دلیل مشکل ناشنوایی بارها در زندان تحقیر کرده‌اند:
بعد از این همه مدت فشار و پیگیری، مسئولان زندان اوین تنها می‌خواستند ببینند که آیا او درباره مشکل ناشنوایی خود راست گفته یا نه. در بیمارستان طالقانی همسر این زندانی با فرض این که قرار است برای حکم عدم تحمل کیفر او تصمیم‌گیری شود، همه مشکلات جسمی این زندانی را شرح داده است. ولی در آخر هم با تایید ناشنوایی، روی یک برگه نوشتند که رضا اقدسی نیاز به سمعک دارد.
این منبع می‌گوید رضا اقدسی با استفاده از سمعک تنها قادر به بازیابی حدود بیست درصد از شنوایی خود است و به دلیل گرانی سمعک، خانواده این فعال کارگری قادر به تهیه آن نیستند.
دو فرزند بیمار و حمله‌های عصبی
فشارهای ناشی از زندان برای رضا اقدسی در حدی است که او حتی امکان استفاده از تماس تلفنی و ملاقات کابینی با همسر و فرزندان خود را ندارد:
رضا اقدسی تنها با لب‌خوانی امکان شنیدن حرف دیگران و پاسخگویی به آن‌ها را دارد. به همین دلیل در ملاقات کابینی و از پشت شیشه سالن ملاقات، او بدون توان درک سخنان همسر و فرزندان خود، تنها می‌تواند به صورت یک‌طرفه با آن‌ها حرف بزند.
منبع نزدیک به خانواده این فعال کارگری زندانی درباره اختلال روان‌پزشکی اقدسی می‌گوید که او علاوه بر حمله‌های وحشت (panic attack)، با حالت‌های روانی هذیانی روبه‌رو می‌شود که این مسئله نگرانی‌ها را بابت تداوم حبس این فعال کارگری تقویت کرده است:
از حدود دو سال پیش، اقدسی دچار اختلال حمله وحشت شده و روان‌پزشک تشخیص داده این بیماری به دلیل تحمل اضطراب شدید بروز پیدا کرده است. در صورت بروز حمله وحشت، اقدسی توان راه رفتن و تکان‌دادن دست‌ها و پاهای خود را از دست می‌دهد. رضا اقدسی همچنین از سال‌ها پیش به دلیل فشار روانی ناشی از موج انفجار در جنگ دچار حالات شبه‌هذیانی می‌شود و با کسی که در ذهن اوست گفت‌وگو می‌کند.
این منبع درباره ضرورت دور بودن رضا اقدسی از فشارهای روانی می‌گوید:
از همان دو سال پیش برای مشکل حمله‌های عصبی رضا اقدسی دارو تجویز شده و معلوم نیست دارو به موقع به او می‌رسد یا خیر. روان‌پزشک تأکید کرده که هر عامل اضطراب‌زا او را دچار فلج عضلانی می‌کند. خانواده بارها این مسئله را با مسئولان زندان در میان گذاشتند و جز بی‌توجهی و توهین پاسخی نگرفتند.
علاوه بر عوارض ناشی از موج انفجار جنگ هشت‌ساله، دو فرزند رضا اقدسی دچار بیماری‌های سختی هستند که همین موضوع فشارهای روانی را بر این فعال کارگری شدت بخشیده است:
یکی از فرزندان رضا اقدسی از حدود دو سال پیش به بیماری حاد روده‌ای مشکوک به سرطان مبتلا شده است. او ضمناً از بیماری مغزی مننژیت هم رنج می‌برد. فشارهای روانی ناشی از بیماری همین فرزند بود که از دو سال پیش به حمله‌های عصبی اقدسی منجر شد.
خانواده این شهروند زندانی هم ماه‌ها برای اعزام او به پزشکی قانونی و صدور حکم عدم تحمل حبس تلاش کردند و با ممانعت مسئولان قضایی روبه‌رو شدند.
سیاهه مرگ زندانیان سیاسی و بی‌مسئولیتی قوه قضائیه
هزینه سنگین درمان این فرزند رضا اقدسی و فرزند کوچک او یکی دیگر از بحران‌هایی است که تحمل نبود این زندانی در کنار خانواده را دشوارتر کرده است:
برای تأمین داروهای فرزند بزرگ اقدسی باید ماهانه حدود شش میلیون تومان هزینه شود. فرزند کوچک خانواده هم دچار اوتیسم است و او هم باید به طور مداوم زیر نظر مشاور ویژه باشد.
همه این‌ها در حالی است که خانواده این فعال کارگری از هر گونه خدمات بیمه‌ای محروم هستند و همین موضوع تأمین هزینه زندگی را برای همسر رضا اقدسی دشوارتر کرده است.
رضا اقدسی و همسرش، زهرا خزائی که هر دو فعال کارگری هستند در طول یک سال گذشته دست‌کم چهار بار به‌دلیل این فعالیت‌ها بازداشت شده‌اند. رضا اقدسی تا سال ۱۳۸۸ به صورت پیمانکاری با شرکت «ایران خودرو» همکاری داشت که به‌دنبال حدود دو ماه بازداشت در این سال از کار اخراج شد. در همه این سال‌ها او با رانندگی یک تاکسی که آن را اجاره کرده بود، به تأمین هزینه زندگی خانواده خود می‌پرداخت.
بی‌توجهی مسئولان زندان اوین به مشکلات جسمی و روانی رضا اقدسی، فعال کارگری زندانی و مجروح جنگ هشت‌ساله ایران و عراق، در حالی صورت می‌گیرد که در سال‌های گذشته چندین زندانی سیاسی به همین دلایل در زندان‌ها جان خود را از دست دادند.
بهنام محجوبی، درویش گنابادی زندانی در زندان اوین اواخر بهمن سال ۹۹ با وجود ابتلا به اختلالی مشابه با اختلال رضا اقدسی یعنی حملات عصبی، در بیمارستان لقمان تهران جان خود را از دست داد.
چهار ماه بعد یعنی در خرداد ماه سال ۱۴۰۰ «ساسان نیک‌نفس»، زندانی سیاسی در زندان تهران بزرگ به دنبال ابتلا به بیماری‌های متعدد از جمله «بیماری اعصاب و روان» و دیابت حاد، در این زندان درگذشت.
آمار زندانیان سیاسی کشته‌شده در زندان‌های جمهوری اسلامی در چند سال گذشته فراتر از این موارد است. از آن سو نیز شمار دیگری از زندانیان سیاسی به‌دلیل شرایط سخت زندان و دسترسی‌نداشتن به حقوق اولیه، دست به خودکشی زده‌اند.
خانواده رضا اقدسی، فعال کارگری زندانی در زندان اوین حالا به‌شدت نگران هستند که فشارهای جسمی و روانی ناشی از زندان، برای او نیز سرنوشت تلخی را رقم بزند.