دادگستری استان البرز حکم پرونده قتل داریوش مهرجویی، فیلم‌ساز و همسرش وحیده محمدی‌فر، فیلم‌نامه‌نویس و بازیگر را در کمتر از یک ماه پس از برگزاری دادگاه اعلام کرد. براساس این حکم متهم ردیف اول پرونده به اتهام «قتل عمدی» به «قصاص نفس» محکوم شده است. متهمان ردیف دوم و سوم در مجموع به ۳۶ سال حبس و متهم ردیف چهارم مجموعاً به ۸ سال حبس محکوم شدند.

این احکام در حالی صادر شد که وکیل خانواده اولیای دم پیش از این از کاستی‌ها و مشکلات پرونده سخن گفته و نسبت به شتاب‌زدگی در رسیدگی به این پرونده ابراز نگرانی کرده بود.

پرونده قتل مهرجویی و محمدی‌فر چهار متهم داشت که پنج روز بعد از وقوع جرم دستگیر شدند و از همان ابتدا با اظهارات شتاب‌زده مقام‌های انتظامی مبنی بر دستگیری «قاتل اصلی»، محکومیت و صدور حکم برای متهم ردیف اول و سایر دستگیرشدگان قطعی شده بود.

دادگاه قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر در مدت دو روز و در عرض ۱۱ ساعت برگزار شد. در این دادگاه متهم ردیف اول ابراز بی‌گناهی کرده بود و گفته بود که اعتراف‌هایش تحت فشار پلیس بوده است.

مانوش منوچهری، وکیل اولیای دم که در دادگاه برای متهمان تقاضای قصاص کرده بود بعد از برگزاری دادگاه ۱۰ ایراد مختلف به پرونده و روند دادرسی وارد کرد. با این وجود، دادگاه در عرض کمتر از یک ماه احکامی را صادر کرد که پیشتر از صحبت‌های مقام‌های قضایی و انتظامی پیش‌بینی می‌شد.

به گزارش خبرگزاری میزان و به نقل از رئیس کل دادگستری استان البرز، متهمان ردیف دوم و سوم پرونده نیز به اتهام جرایمی نظیر «شروع به قتل» و «سرقت» مجموعاً هر یک به ۳۶ سال حبس تعزیری، شلاق و دیه محکوم شده‌اند.

حسن فاضلی هریکندی گفت که متهم ردیف چهارم نیز به اتهام «معاونت در شروع به قتل» و «سرقت» در مجموع به هشت سال حبس تعزیری محکوم شده است.

براساس این گزارش، متهم ردیف اول علاوه بر محکومیت به «قصاص نفس»، به اتهام جرایم مرتکب‌شده همزمان با قتل از قبیل «سرقت» به ۲۰ سال حبس تعزیری شلاق و دیه و به اتهام جرائم پیش از قتل از قبیل «ورود به منزل به‌صورت غیرقانونی» و «تهدد با چاقو» به هشت سال حبس تعزیری و شلاق محکوم شده است.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی اعلام کرده است که دو متهم پرونده شناسنامه ندارند و با آزمایش‌های پزشکی مشخص شده است هنوز به سن قانونی نرسیده‌اند.

یکی از ایرادهای منوچهری، وکیل اولیای دم به دادگاه شتاب‌زدگی در صدور رأی بود. به گفته او، دادگاه در پاسخ به ایرادهای او گفته است که با توجه به ارتکاب قتل با آلت کشنده و اقرار متهمان به قتل وظیفه دادگاه نیست که انگیزه متهمان را مورد تجسس قرار دهد. این در حالی است که به‌زعم وکیل اولیای دم، «تحقیقات بیشتر یا شاید زمان بیشتر برای اظهارات و اقاریر احتمالی بعدی متهمان» نیازمند تأمل و صبر بیشتری بود.

خبر قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر به نگرانی‌های امنیتی و گمانه‌زنی‌ها درباره علت وقوع چنین جنایتی دامن زد و برای برخی یادآور قتل‌های زنجیره‌ای در دهه ۱۳۷۰ بود.

همچنین خبر این قتل با توجه به سخنان پیشین وحیده محمدی‌فر به اظهارات افغانستانی‌ستیز دامن زد.

با این‌همه به نظر می‌رسد اولویت برای مقام‌های انتظامی و قضایی نه دقت در دادرسی و صدور حکم بلکه سرعت در ختم پرونده بوده است.