نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که احزاب «ضد اروپایی» پوپولیست در انتخابات اروپا در ماه ژوئن آینده به دستاوردهای بزرگی دست خواهند یافت که می‌تواند تعادل پارلمان اروپا را به‌شدت به سمت راست تغییر دهد و اصلی‌ترین نکات دستور کار اتحادیه اروپا، از جمله اقدامات اقلیمی را به خطر بیندازد.

به‌گزارش روزنامه بریتانیایی «گاردین»، نظرسنجی در تمامی ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا، همراه با مدل‌سازی عملکرد احزاب ملی در انتخابات گذشته پارلمان اروپا، نشان می‌دهد که احزاب راست افراطی در ۹ کشور از جمله اتریش، فرانسه و لهستان در بهترین مسیر برای کسب رتبه اول قرار دارند.

در ۹ کشور دیگر از جمله آلمان، اسپانیا، پرتغال و سوئد برای نخستین بار کسب رتبه‌های دوم یا سوم توسط راست‌ها می‌تواند در پارلمان اروپا ائتلاف اکثریت جناح راست، متشکل از دموکرات‌‌مسیحی‌ها، محافظه‌کاران و راست افراطی را ایجاد کند.

سایمون هیکس و کوین کانینگهام، استادان علوم سیاسی که براساس این نظرسنجی‌ها گزارشی درباره برآمدن راست برای شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) نوشته‌اند، گفتند که این تحلیل باید «زنگ خطری برای سیاست‌گذاران اروپایی در انتخابات» باشد.

آن‌ها گفتند پیامدهای این رأی گسترده است و پارلمان بعدی اروپا می‌تواند قوانین مربوط به توافق سبز اروپا را مسدود کند و موضع سخت‌تری در مورد سایر حوزه‌های حاکمیتی اتحادیه اروپا از جمله مهاجرت، گسترش اتحادیه و حمایت از اوکراین اتخاذ کند.

به‌گفته آن‌ها، بحث‌های داخلی اتحادیه اروپا نیز می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد و «محور رو به رشد دولت‌هایی که تلاش می‌کنند نفوذ اتحادیه اروپا را از درون محدود کنند» را تقویت کند؛ از جمله مجارستان، ایتالیا، اسلواکی، سوئد و هلند، اگر حزب «برای آزادی» (PVV) خیرت ویلدرز ریاست دولت جدید این کشور را برعهده بگیرد.

سایمون هیکس و کوین کانینگهام هشدار دادند که بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به قدرت در ایالات متحده آمریکا و روی کار آمدن یک ائتلاف راست و متمرکز در پارلمان اروپا می‌تواند منجر به رد «وابستگی متقابل استراتژیک و… مشارکت بین‌المللی در دفاع از منافع و ارزش‌های اروپا» شود.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که تمامی فراکسیون‌های اصلی در پارلمان اروپا، شامل فراکسیون راست میانه «مردم اروپا» (EPP)، سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D)، میانه‌روهای تجدید اروپا (RE) و سبزها (G/EFA)، نمایندگانی را از دست خواهند داد.

گروه‌های چپ رادیکال‌‌تر و البته به‌ویژه گروه‌های راست پوپولیست، از جمله محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپایی (ECR) و راست افراطی «هویت و دموکراسی» (ID) به احتمال قوی برای اولین بار به‌عنوان پیروزمندان اصلی ظاهر خواهند شد و ائتلاف اکثریت را تشکیل خواهند داد.

اگرچه به نظر می‌رسد فراکسیون «مردم اروپا» (EPP)، متشکل از دموکرات‌مسیحی‌ها، احزاب لیبرال‌ـمحافظه‌کار و راست میانه بزرگترین فراکسیون باقی می‌ماند، قدرت تعیین دستور کار خود را حفظ می‌کند و انتخاب رئیس بعدی کمیسیون اروپا را تعیین می‌کند، اما پوپولیست‌ها، به‌ویژه جناح راست افراطی، بیش از همیشه حرف اول را خواهند زد.

این نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که صدای راست افراطی در چندین کشور بنیانگذار اتحادیه اروپا بیشترین وزن را خواهد داشت، به‌طوری که شمار نمایندگان حزب راست افراطی «برادران ایتالیا» متعلق به جورجا ملونی، نخست‌وزیر این کشور در پارلمان اروپا به ۲۷ نفر خواهد رسید و حزب راست افراطی «اجتماع ملی» مارین لو پن در فرانسه به رکورد ۲۵ کرسی دست خواهد یافت.

همچنین پیش‌بینی می‌شود که در اتریش، حزب راست افراطی «آزادی» (FPÖ) مجموع نمایندگان خود را دو برابر کند و به شش نماینده برساند و در آلمان حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) هم شمار نمایندگان خود در پارلمان اروپا  را دو برابر کند و به ۱۹ کرسی برساند. پارلمان اروپا ۷۰۵ کرسی دارد.

احزاب پوپولیست منتقد اروپا به احتمال زیاد در اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، مجارستان، ایتالیا، هلند، لهستان و اسلواکی در رتبه نخست؛ و در بلغارستان، استونی، فنلاند، آلمان، لتونی، پرتغال، رومانی، اسپانیا و سوئد در رتبه دوم یا سوم قرار خواهند گرفت.

پیش‌بینی می‌شود که فراکسیون راست افراطی «هویت و دموکراسی» (ID) به ۴۰ کرسی بیشتر دست یابد و در مجموع به ۹۸ کرسی برسد. این تعداد کرسی به‌طور بالقوه «هویت و دموکراسی» را به سومین نیروی قدرتمند سیاسی تبدیل خواهد کرد و امکان ائتلاف «راست پوپولیستی» متشکل از این فراکسیون، محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا (ECR) و فراکسیون  «مردم اروپا» (EPP) با مجموع ۴۹ درصد از نمایندگان پارلمان جدید اروپا را فراهم خواهد ساخت.

نظرسنجی‌ها همچنین نشان می‌دهند که ائتلاف «چپ میانه» فعلی شامل سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D) و سبزها (G/EFA) شمار نمایندگانشان از ۳۶ درصد به ۳۳ درصد و ائتلاف اصلی «راست میانه»، شامل فراکسیون «مردم اروپا» (EPP)، میانه‌روهای تجدید اروپا (RE) و محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا (ECR) از ۴۹ درصد به ۴۸ درصد کاهش خواهد یافت.

نویسندگان گزارش خاطرنشان کرده‌اند که نقش حزب «اتحاد مدنی» (فیدس ـ Fidesz) مجارستان متعلق به ویکتور اوربان، نخست‌وزیر این کشور ممکن است حیاتی باشد: این حزب که در حال حاضر فراکسیونی ندارد می‌تواند ۱۴ کرسی به‌دست ‌آورد. بدین ترتیب با پیوستن به فراکسیون محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا (ECR) آن را تبدیل به سومین گروه بزرگ پارلمان کند.

اگر حزب فیدس مجارستان چنین عمل کند، ترکیبی از فراکسیون محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا (ECR) و فراکسیون راست افراطی «هویت و دموکراسی» (ID) تقریباً ۲۵ درصد از نمایندگان پارلمان اروپا را در اختیار خواهند داشت و این میزان نماینده بیشتر از نمایندگان فراکسیون «مردم اروپا» (EPP)  و سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D) خواهد بود.

در همین حال پیش‌بینی می‌شود که شمار نمایندگان «اَبَرائتلاف» فراکسیون‌های جریان اصلی شامل «مردم اروپا» (EPP)، سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D) و میانه‌روهای تجدید اروپا (RE) از ۶۰ درصد به ۵۴ درصد کاهش یابد.

نویسندگان گزارش گفته‌اند که بزرگترین پیامد تغییر کرسی‌ها در پارلمان اروپا در سیاست زیست‌محیطی نمود خواهد داشت؛ سیاستی که سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D)، میانه‌روهای تجدید اروپا (RE) و چپ‌ها پیشرفت آن را تضمین کرده‌اند. نویسندگان گفته‌اند که این سیاست می‌تواند به‌زودی با یک ائتلاف «ضد سیاست اقلیمی» خنثی شود.

گزارش همچنین می‌افزاید، تغییر کرسی‌ها می‌تواند موجب شود که میانه‌روهای تجدید اروپا (RE)، سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های چپ میانه (S&D)، سبزها (G/EFA)، چپ‌ها و بخش‌هایی از «مردم اروپا» (EPP) که اقداماتی در جهت حاکمیت قانون در اتحادیه اروپا علیه مجارستان و لهستان اعمال کردند (از جمله عدم پرداخت بودجه به این کشورها)، دیگر نتوانند چنین سیاستی را پیش ببرند.

نویسندگان از سیاست‌گذاران اروپا خواسته‌اند تا گرایش‌های تأثیرگذار در انتخابات اروپا را مورد بررسی قرار دهند و به‌طور روشن نیاز به یک اروپای واحد در یک فضای ژئوپلیتیک به‌طور فزاینده ملتهب و خطرناک را توضیح دهند.

سایمون هیکس، متخصص سیاست تطبیقی در «مؤسسه دانشگاه اروپا» در فلورانس، گفت:

کسانی که خواهان اروپای جهانی‌تر هستند باید انتخابات ژوئن را برای حفظ و ارتقای موقعیت اتحادیه اروپا در نظر بگیرند. کارزارها[ی انتخاباتی] باید به شهروندان دلیلی برای خوش‌بینی ارائه دهند. باید از مزایای چندجانبه‌گرایی صحبت کنند. باید در مورد مسائل اساسی مربوط به دموکراسی و حاکمیت قانون، روشن کنند که این آن‌ها هستند که از حقوق اساسی اروپا حفاظت می‌کنند و نه کسانی که در حاشیه سیاسی قرار دارند.