نسیم نمازی، وفا هناره، آرام عمری بردیانی، رحمان پرحازو و منصور رسولی پنج شهروند کُرد که در فاصله پاییز ۱۴۰۰ تا فروردین ۱۴۰۱ بازداشت و به «مشارکت در همکاری اطلاعاتی و جاسوسی به نفع دولت اسرائیل» متهم شدند، برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شدند.
به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان دیوان عالی قضایی حکم اعدام این پنج زندانی را که پنجشنبه هفتم دی به سلول انفرادی منتقل شدند، تایید کرده و خانواده آنها برای آخرین ملاقات احضار شده‌اند.
دادگاه انقلاب ارومیه ۱۷ دی ۱۴۰۱ در حالیکه این زندانیان اتهام انتسابی را نپذیرفته بودند، حکم به اعدام آنها داد.
ماموران امنیتی در فاصله فروردین ۱۴۰۰ تا پاییز ۱۴۰۱ علاوه بر این پنج شهروند کامران هناره، فخر‌الدین دودکانلوی میلان، اشکان عثمان‌نژاد گندوک، حسن عمرپور و امیر مشتاق گنگچین را به اتهام همکاری اطلاعاتی به نفع دولت اسرائیل بازداشت کردند.
دادگاه انقلاب کامران هناره، فخر‌الدین دودکانلوی میلان، اشکان عثمان‌نژاد گندوک، حسن عمرپور و امیر مشتاق گنگچین را به بابت همین اتهام به ده سال زندان محکوم کرده است.
شبکه حقوق بشر کردستان گفته است که دو تن از زندانیان محکوم به اعدام در یک فایل صوتی فاش کرده‌اند «در زمان بازداشت در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه به دلیل شکنجه جسمی و تهدید به تجاوز و بازداشت اعضای خانواد‌ه‌‌یشان مجبور به انجام اعترافات اجباری شده‌اند، اما در زمان برگزاری جلسه دادگاه کلیه ادعاهای بازجویان امنیتی را رد کرده و از شکنجه خود در زمان بازداشت خبر داده‌اند.»
یک «پاسدار» هم متهم به جاسوسی است
در میان پنج زندانی محکوم به اعدام منصور رسولی دو سال قبل پس از انتشار یک فایل صوتی از او که دولت اسرائیل مدعی شد در داخل ایران ضبط شده است، خبرساز شد. او در این فایل صوتی ادعا کرده بود که سپاه پاسداران از او خواسته در ترور یک کارمند کنسولگری اسرائیل در استانبول، یک روزنامه‌نگار فرانسوی و یک نظامی آمریکایی همکاری کند.
رسولی چندی بعد در یک ویدئو خود را یک «دامدار و باغدار» معرفی کرد و گفت که افرادی او را ربودند و با تهدید به قتل خانواده‌اش، او را وادار کردند که این جملات را به زبان بیاورد.
شبکه حقوق بشر کردستان اما پس از بازداشت و صدور حکم اعدام برای متهمان این پرونده، رسولی را «عضو سپاه پاسداران» خواند.
یکی از اتهام‌های انتسابی به این زندانیان هم به گفته این نهاد حقوق بشری مشارکت در ربودن رسولی است.
بازداشتگاه‌هایی که بوی مرگ می‌دهند
پیش از این شهروندانی که در ارومیه بازداشت شده بودند شکنجه، خشونت فیزیکی و روانی و تهدید به تعرض و تجاوز را از شیوه‌های رایج در بازداشتگاه‌های ارومیه دانسته بودند.
یک شاهد عینی به صورت مشخص به زمانه گفته بود: «با هر ابزاری و به هر شکلی کتک می‌زنند.»
شبکه حقوق بشر کردستان نیز تیرباران ساختگی برای گرفتن اعتراف و شکنجه و ضرب و شتم شدید در روند بازجویی را بخشی از روال عادی در بازداشتگاه‌های ارومیه دانسته و نوشته بود:
سه بازداشتگاه اصلی این نهاد امنیتی-نظامی یکی در پادگان المهدی مشهور به بازداشتگاه ۸۱ رمضان ، دومی هم در پادگان مالک اشتر مشهور به بازداشتگاه هفت تیر و اخیرا نیز یک بازداشتگاه جدید دیگر به نام خیبر در این محوطه نظامی ساخته شده است. این سه بازداشتگاه در ۲۰ کیلومتری شهر ارومیه و در مسیر جاده ارومیه به تبریز در یک محوطه کاملا غیرمسکونی در کنار پادگان‌‌های آموزشی المهدی، مالک اشتر و مرکز توپ‌خانه شمال غرب کشور و قرارگاه حمزه سید الشهدای ارومیه قرار دارند.
افزایش اعدام در ایران
اجرای حکم اعدام در ایران طی ماه‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. تنها در روز هفتم دی حداقل چهار تن در زندان‌های مختلف اعدم شدند. نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران در روزهای نخست دسامبر ۲۰۲۳ گفته بودند شمار اعدام‌ها در ایران از ابتدای سال ۲۰۲۳ میلادی به ۷۰۷ نفر رسیده است.
سازمان حقوق بشر ایران که در نروژ مستقر است هم گفته بود تنها از شروع جنگ در غزه، یعنی ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا روز پنجاه و چهارم جنگ ۱۷۶ نفر را در ایران اعدام کردند.
مقام‌های قضایی اجرای حکم اعدام برخی از زندانیان را مخفی می‌کنند و بیشتر احکام اجرا شده را به جرایم مرتبط با مواد مخدر مرتبط یا قتل می‌دانند.