رئیس معزول ورزش و جوانان شهرستان کهگیلویه گفت که علت عزل ناگهانی او «نپوشیدن روسری از سوی تعدادی از نونهالان دختر زیر ۹ سال» بود؛ نونهالانی که همراه با خانواده‌های خود در مسابقات تکواندو دختران نونهال در دهدشت حضور داشتند.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، ناصر رمضانی رئیس معزول ورزش و جوانان این شهرستان گفت:
سؤال من این است که آیا در خانواده‌های همین آقایان، نونهالان چهار و پنج و شش ساله، روسری به سر می‌کنند؟
ناصر رمضانی ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ با صدور حکمی از سوی مدیر کل ورزش و جوانان استان کهگیلویه و بویراحمد به ریاست ورزش جوانان کهگیلویه منصوب شده بود و دوازدهم آذر سال جاری در یک بازه زمانی کمتر از ۱۰ ماه و در سکوت خبری به‌یکباره عزل شد.
عزل ناگهانی و بدون سر و صدای ناصر رمضانی، رئیس سابق اداره ورزش و جوانان کهگیلویه که در حوزه ورزش سوابق تحصیلی و تخصصی متعددی دارد، تعجب بسیاری را برانگیخته و اینک به خبر اول فضای مجازی استان کهگیلویه و بویراحمد بدل شده است.
سرپرست فرمانداری کهگیلویه و بویراحمد با تاکید بر اینکه موافق تغییر مدیریت‌های شهرستانی در آستانه انتخابات دوازدهم نیست، گفت:
آقایان اداره کل ورزش و جوانان استان کهگیلویه و بویراحمد اطلاعات و اسنادی را ارائه دادند که ما قانع به کنار گذاشتن رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان شدیم.
سید حمزه محقق زاده گفت که آنها در شهرستان به موضوع کنار گذاشتن رئیس اداره ورزش و جوانان ورود نکردند و خود مسئولان اداره کل ورزش و جوانان استان «بر اساس برخی مدارک و اسناد قانع کننده» خواستار این تغییر شدند.
ناصر رمضانی درباره عزل خود گفت که او ۹ ماه است به‌عنوان یک نیروی مُتخصص حوزه ورزش در اداره ورزش و جوانان شهرستان مشغول به‌کار شده و عملکرد او در بخش‌های مختلف حوزه ورزش این شهرستان نیز مشخص است.
او با بیان اینکه هیأت تکواندو بانوان شهرستان کهگیلویه، یک دوره مسابقات نونهالان در رده سنی زیر ۱۲ سال برگزار کرد گفت که از دعوت کرده بودند که به‌عنوان رئیس اداره ورزش و جوانان برای سخنرانی و تقدیم لوح و جوایز رتبه‌های برتر شرکت کند.
رئیس معزول ورزش و جوانان شهرستان کهگیلویه در ادامه گفت:
مراسم به‌خوبی توسط دست اندرکاران هیأت تکواندو در حال انجام بود و در زمانی که جوایز قرار بود اهدا شود یکی دو نفر از دختران نونهال حدود ۱۲ سال و یا زیر ۱۲ سال بدون روسری خواستند جوایز خود را دریافت کنند که از آنان خواستم روسری‌شان را اول بپوشند و بعد لوح و جوایز خود را بگیرند.
رمضانی در ادامه گفت که او حتی در سخنرانی خود از ضرورت حجاب حرف زده و از خانواده‌ها خواسته بود که به نونهالان بالای ۹ سال روسری سر کنند و آنها هم همکاری کرده بودند.
او ادامه داد:
برخی از کودکان حاضر در سالن و برخی کودکان ورزشکار که در کنار والدین و خانواده‌های خود و یا در دوره آموزشی بودند و سن آنها اغلب در رده سنی پیش‌دبستانی بود، روسری نداشتند و آقایانی که به‌دنبال عزل ما بودند همین روسری نپوشیدن کودکان پیش‌دبستانی را پیراهن عثمان کردند.
رئیس معزول ورزش و جوانان شهرستان کهگیلویه با اظهار تاسف از اینکه بدون هیچ‌گونه دلیل قانع کننده و منطقی او را عزل کردند، افزود:
برخی از همین آقایان که فعلا نمی‌خواهم نامی از آنها ببرم تا قبل از این برنامه، خواسته‌هایی از من داشتند و من به‌دلیل نبود امکانات و اختیارات لازم، نمی‌توانستم خواسته‌های آنان را محقق کنم و با برگزاری این برنامه، بهانه به دستشان افتاد و در کمترین زمان ممکن، خواستار عزل من شدند.
رمضانی «همین آقایان» را تهدید کرد و گفت که در آینده نزدیک، خواسته‌های آقایان را در رسانه‌ها افشا خواهد کرد.
یکی از مربیان تکواندو به نام پریسا پریسایی با بیان اینکه ۲۰ سال است در حوزه ورزش فعالیت می‌کند گفت:
از رمضانی خواستم در برنامه ما شرکت کند و اغلب ورزشکاران از روستاها آمده بودند، برای اینکه بچه‌ها و خانواده‌های آنان خوشحال شوند. وی هم دعوت ما را پذیرفت و به برنامه تجلیل از ورزشکاران آمد و احکام قهرمانی را به ورزشکاران اهداء کرد.
پریسایی در ادامه گفت که حدود ۴۰ ورزشکار شرکت داشتند که حدود ۹ سال سن داشتند فقط سه نفر آنها بالای ۱۱ سال بودند که آنها هم روسری و حجاب کامل داشتند.
با توجه به گفته‌های رئیس معزول ورزش و جوانان شهرستان کهگیلویه این احتمال وجود دارد که روسری نپوشیدن چند نونهال تنها بهانه‌ای برای تصفیه‌حساب‌های شخصی و تضاد منافع بین مقامات حکومتی در استان باشد.
با این حال، اعلام روسری نپوشیدن کودکان به‌مثابه بهانه عزل یک مدیر نشان می‌دهد شدت سرکوب زنان و دختران از سوی حاکمیت چقدر بالاست. تحمیل حجاب اجباری به کودکان در ایران مصداق نقض حقوق کودکان است، همان‌گونه که تحمیل حجاب اجباری به زنان، مصداق نقض حقوق زنان به‌شمار می‌رود.
جمهوری اسلامی از سال گذشته تا کنون بر شدت تحمیل حجاب اجباری به زنان و دختران افزوده و گستره سرکوب را وسیع‌تر کرده است. بر اساس قوانین سختگیرانه جدید کارفرمایان و مدیران و مغازه‌داران نیز به‌خاطر پذیرش زنان و دختران با پوشش اختیاری مجازات می‌شوند. با وجود این، جمع کثیری از دختران و زنان در فضاهای عمومی به حجاب اجباری «نه» می‌گویند و با حجاب اختیاری حاضر می‌شوند.