پدر یک شهروند ۳۳ ساله سوئدی و دیپلمات اتحادیه اروپا که از ۱۸ ماه پیش در ایران زندانی است، وضعیت ناگواری را که پسرش در زندان اوین تجربه کرده با روزنامه گاردین در میان گذاشته است.
پدر یوهان فلودروس به گاردین گفته پسرش ۶۰۰ روز است که در زندان اوین تهران بدون ملاقات کنسولی یا تماس تلفنی منظم، زندانی است و دست‌کم تاکنون پنج بار اعتصاب غذا کرده است.
به گفته متس فلودروس فرزندش در سلولی بدون تخت نگهداری می‌شد و زیر نور ۲۴ ساعته می‌خوابید. او گفت که یوهان از دسترسی معمولی و منظم به تماس تلفنی، کتاب و مکمل‌های غذایی محروم بود.
یوهان در بند سیاسی امنیتی ۲۰۹ زندان اوین زندانی است. در این بند هیچ تختی وجود ندارد و زندانیان سیاسی را در شرایطی بسیار دشوار و ابتدایی حبس می‌کنند.
فلودروس که خواستار آزادی پسرش است و از امید همسرش برای بازگشت پسرشان برای کریسمس در خانه صحبت می‌کرد، در حین گفت‌وگو با گاردین به گریه افتاد و گفت:
این برای او [مادر یوهان] ویرانگر است. لحظاتی هستند که برای هر دوی ما بسیار سخت است. ما هر دو خیلی گریه کرده‌ایم. او خیلی بیشتر از من گریه کرده. اما من هم بیشتر از زمانی گریه کردم که شاید دو یا سه ساله بودم. ما عمیقاً نگران هستیم و این را بارها و بارها می‌گوییم. او خودسرانه بازداشت شده است، بدون اینکه هیچ اشتباهی کرده باشد. او باید آزاد شود و به او اجازه دهند کشور را ترک کند.
یوهان فلودروس بهار سال گذشته در یک سفر گردشگری شخصی با چند دوست سوئدی خود به ایران رفته بود. او ۲۸ فروردین ۱۴۰۱ / ۱۷ آوریل ۲۰۲۲ هنگام بازگشت به سوئد در فرودگاه دستگیر شد.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مرداد سال گذشته در بیانیه‌ای از بازداشت یک تبعه سوئدی به اتهام «جاسوسی» خبر داده بود.
یوهان، فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد، دانشگاه سواس لندن (SOAS) و دانشگاه اوپسالا، قبل از بازداشت در بخش افغانستان خدمات خارجی اتحادیه اروپا مشغول به کار بود و به نظر می‌رسد بخشی از استراتژی عمدی برای اجبار آزادی زندانیان ایرانی در غرب یا گرفتن امتیازات مالی دیگر از سوی حکومت ایران بوده است.
هویت او تنها سه ماه پیش پس از اینکه خانواده‌اش اذعان کردند که «دیپلماسی خاموش» آنها کارساز نیست، آشکار شد. اتحادیه اروپا که از زمان بازداشت او با وزارت خارجه سوئد و خانواده فلودروس همکاری نزدیک داشت، استراتژی خود را تغییر داد.
پدرش گفت:
ابتدا تصمیم گرفتیم سکوت کنیم تا به طرف مقابل فرصت دهیم که بگوید همه اینها اشتباه بوده و پیش از اینکه خود را بدنام کنند، یوهان را آزاد کنند.
اما خانواده یوهان پس از مدتی فهمیدند که این اتفاق نخواهد افتاد. به گفته پدر یوهان گویا از زمانی که نام پسرش علنی شد و او توانست نام و چهره خود را در تلویزیون ایران ببیند، یوهان قوت قلب گرفت.
خانواده او منتظر جلسه دادگاه قریب الوقوع او هستند و می‌خواهند از اتهاماتی که ایران علیه یوهان طرح کرده مطلع شوند.
پدر یوهان معتقد است که محاکمه به زودی در آذر- دی (دسامبر) برگزار می‌شود. اما او از روز دقیق دادگاه اطلاعی ندارند. او در ادامه گفت:
او [یوهان] به ما گفت که برایش اهمیتی ندارد که چه حکمی صادر می‌شود، زیرا هر اتهامی که به او نسبت دهند یک معنا دارد: نمایش است.
زمان بازداشت یوهان، خانواده اطلاعات کمی از ایران داشتند. در ماه مه ۲۰۲۲، مقامات ایرانی تأیید کردند که یک تبعه سوئدی را بازداشت کرده‌اند و در ژوئیه نیز اعلام کردند که یک شهروند سوئدی را به ظن جاسوسی دستگیر کرده‌اند. در سپتامبر امسال بود که به طور علنی تأیید شد که آنها یوهان را حبس کرده‌اند.
در حال حاضر خانواده یوهان بیشتر نگران شرایط غیر استاندارد و غیرقابل قبول نگهداری پسرشان هستند. متس فلودروس گفت:
هفته گذشته وقتی او [یوهان] تماس گرفت، به مدت ۴۸ ساعت در اعتصاب غذا بود، زیرا آنها اجازه نداده بودند که او هفته‌ای یک‌بار تماس تلفنی داشته باشد.
این خانواده از آوریل ۲۰۲۲ تا فوریه سال جاری هیچ تماسی با پسر خود نداشتند. اگرچه مقامات ایرانی پس از مداخله دیپلماتیک با تماس تلفنی مکرر موافقت کردند، اما این تماس‌ها همچنان کم است.
فلودروس گفت:
تقریباً ۱۵ روز است که تماس‌هایی وجود داشته و در حداقل پنج مورد از این تماس‌ها، پس از اعتصاب غذا به او اجازه دادند تماس بگیرد.
خدمات کنسولی سوئد، برای او کتاب می‌فرستد تا از یکنواختی دوران حبس رها شود. همچنین خدمات کنسولی هفته‌ای ۳۵ یورو برای یوهان می‌فرستد تا او به غذای کافی یا مکمل وعده‌های غذایی بیشتری در زندان دسترسی پیدا کند، اما مقامات او را از این کمک‌ها محروم می‌کنند. خانواده به این وضعیت اعتراض دارند.
خانواده او همچنین خواهان انتقال پسرشان از بند ۲۰۹ به زندان عمومی هستند که او بتواند در آن ورزش کند و آزادانه در محوطه زندان حرکت کند. یوهان تنها حق دارد دو یا سه بار نیم ساعته خارج از سلول زمان بگذارند.
یوهان از کودکی فرهنگ ایرانی را دوست داشت و پیش از رفتن به دانشگاه آکسفورد، یک ترم در تهران زبان فارسی خوانده بود. او در مجموع هفت یا هشت بار برای مطالعه، کار و گشت و گذار به ایران سفر کرده بود. چندین مورد از این بازدیدها بخشی از کار او برای مشارکت بشردوستانه اتحادیه اروپا با ایرانیان برای ارائه بهداشت و آموزش به بیش از سه میلیون پناهنده افغان در ایران بود.
فلودروس پیش‌تر نیز هنگامی که در هیئت‌های توسعه تجاری اتحادیه اروپا شاغل بوده از ایران دیدن کرده بود.
پدر یوهان گفت زمانی که در آوریل ۲۰۲۲ او را دستگیر کردند، چند قرآن‌سوزی در سوئد انجام شد و در سفارت سوئد در تهران نیز تظاهراتی برگزار شد.
آنها می‌ترسیدند که راننده تاکسی فرودگاه یوهان را ربوده و کشته باشد. اگرچه در نهایت به آنها گفته شد که پسرشان زنده است، این زوج پس از آن ۱۰ ماه دیگر بدون هیچ گونه تماسی با یوهان از نگرانی رنج بردند. متس گفت:
در فوریه (بهمن/اسفند) با خواهر و شوهرخواهرم در خانه نشسته بودیم و قهوه می‌نوشیدیم که دیدم یوهان با شماره خودش تماس گرفت. کمی تکان دهنده بود، ما گریه می‌کردیم و می‌گفتیم «دوستت داریم».
یوهان به آنها گفته بود که نمی‌تواند در مورد سه هفته اول بازداشت خود صحبت کند و بیش از ۳۰۰ روز را در سلول انفرادی با نقض قوانین بین‌المللی سپری کرده است.
متس فلودروس گفت که دولت سوئد و کمیسیون اروپا از «هر ابزاری در جعبه ابزار خود» برای تضمین آزادی یوهان استفاده می‌کنند، اما تا زمانی که او آزاد نشود، هرگز کافی نخواهد بود.
بازداشت یوهان فلودروس یکی از نمونه‌های «دیپلماسی گروگان‌گیری» جمهوری اسلامی است. زمانی که یوهان را دستگیر کردند، دادگاه حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت و متهم به مشارکت در اعدام‌های تابستان ۱۳۶۷، در سوئد جریان داشت. او را دو ماه پیش از صدور حکم نوری بازداشت کردند. شاید تصور می‌کردند که می‌توانند از آن به‌مثابه اهرم فشاری برای تأثیرگذاری بر روند دادگاه نوری استفاده کنند. حمید نوری سرانجام در تیر ۱۴۰۱ به‌جرم دست‌داشتن در کشتار زندانیان سیاسی در دادگاهی در سوئد به حبس ابد محکوم شد.
همزمان با دستگیری فلودروس، جمهوری اسلامی حبیب چعب (اسیود)، شهروند دوتابعیتی ایرانی-سوئدی و رهبر جنبش النضال را از ترکیه ربود و در ایران اعدام کرد.