تنش‌ها بر سر اختلافات مرزی ونزوئلا و گویان افزایش یافته است. ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که در برابر تهدید ونزوئلا در مورد الحاق منطقه نفت‌خیز اسکیبو به خاک خود، از این کشور حمایت می‌کند.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، چهارشنبه شب ۱۵ آذر / ۶ دسامبر در تماسی با عرفان علی، رئیس جمهوری گویان، بار دیگر بر موضع واشنگتن مبنی بر این‌که این کشور بر ۱۵۹ هزار و ۵۰۰ کیلومترمربع منطقه اسکیبو حاکمیت کامل دارد، تأکید کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا گفت در این تماس، بلینکن همچنین خواستار حل مسالمت‌آمیز بحران میان ونزوئلا و گویان شد.
۹۶ درصد مردم ونزوئلا در همه‌پرسی مشورتی یکشنبه ۱۲ آذر / ۳ دسامبر از الحاق منطقه نفت‌خیز اسکیبو گویان که کاراکاس ادعا می‌کند بخشی از خاک ونزوئلا است و بیش از یک قرن پیش به‌طور ناعادلانه به گویان واگذار شده، پشتیبانی کردند.
نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا روز سه‌شنبه خواستار تصویب لایحه‌ای برای ایجاد استان «گویانا اسکیبا» شد و به شرکت‌های ونزوئلایی دستور داد «فوراً» برای ورود به این منطقه به‌منظور اکتشاف سوخت‌های فسیلی و مواد معدنی آماده شوند.
تنش‌ها میان گویان و ونزوئلا به‌تازگی و پس از موافقت گویان با فعالیت شرکت آمریکایی اکسون موبیل در بلوک‌های نفت و گاز واقع در قلمرو دریایی اسکیبو افزایش یافته است.
رئیس جمهوری گویان گفته است که این کشور هر کاری که لازم باشد برای جلوگیری از تهدید الحاق منطقه اسکیبو به ونزوئلا انجام می‌دهد و نیروهای مسلح را در حالت آماده باش قرار خواهد داد.
گویان همچنین برای تقویت قدرت خود به متحدان منطقه‌ای روی آورده و برزیل نیروهای خود را به مرز شمالی‌اش با ونزوئلا فرستاده است.
عرفان علی، رئیس جمهوری گویان روز چهارشنبه گفت: «ما این تهدید را بسیار جدی می‌گیریم و شماری از اقدامات پیشگیرانه را برای تضمین صلح و ثبات این منطقه آغاز کرده‌ایم.»
او افزود: «اگر ونزوئلا با این شیوه بی‌پروا و ماجراجویانه اقدام کند، منطقه باید پاسخ این کشور را بدهد و این همان است که ما در حال آماده کردن آن هستیم. ما در حال سازماندهی یک پاسخ منطقه‌ای هستیم.»
رئیس جمهوری گویان در مورد درخواست کمک نظامی گفت: «ما این تهدید را بسیار جدی می‌دانیم و برخی اقدامات احتیاطی را برای حفظ صلح و ثبات در منطقه آغاز کرده‌ایم.»
با این حال، کاراکاس گفته است که گویان و ونزوئلا توافق کرده‌اند کانال‌های ارتباطی خود را باز نگه دارند.
دولت ونزوئلا چهارشنبه شب در بیانیه‌ای گفت این توافق در گفت‌وگوی تلفنی هیو تاد و ایوال گیل، وزیران خارجه گویان و ونزوئلا درباره «مناقشه ارضی» به‌دست آمد.
اختلاف دیرینه
ونزوئلا دهه‌هاست که نسبت به منطقه اسکیبو ادعای ارضی دارد و ریشه آن به دوره پیش از استقلال گویان بازمی‌گردد.
زمانی که گویان مستعمره بریتانیا بود، براساس تصمیم داوری مرزی در سال ۱۸۹۹، رودخانه اسکیبو به‌عنوان مرز غربی گویان تعیین شد اما پس از استقلال گویان در سال ۱۹۶۶ و عدم شناسایی این مرز، بین دو کشور اختلاف ایجاد شد.
اسکیبو یا «گویانا اسکیبا» در غرب رودخانه اسکیبو در مرکز گویان قرار دارد و بیش از دو سوم خاک گویان را تشکیل می‌دهد. ۱۲۵ هزار نفر از جمعیت ۸۰۰ هزار نفری این کشور در اسکیبو زندگی می‌کنند.
این منطقه یکی از چهار جنگل بکر استوایی در جهان است که منابع طبیعی و معدنی بسیار، از جمله ذخایر بزرگ طلا، مس، الماس، آهن و آلومینیوم دارد.
این منطقه همچنین دارای بزرگترین ذخایر سرانه نفت خام در جهان است. ماه گذشته گویان از کشف جدید ذخایر نفتی «قابل توجه» خبر داد که به ذخایر نفتی کنونی دست‌کم ۱۰ میلیارد بشکه می‌افزاید و این بیش از ذخایر نفتی کویت یا امارات متحده عربی خواهد بود.
با این منابع، گویان می‌تواند از میزان تولید نفت ونزوئلا پیشی بگیرد و طبق پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۲۵ در مسیر تبدیل شدن به بزرگترین تولیدکننده سرانه نفت خام جهان قرار گیرد.
علاقه ونزوئلا به الحاق این سرزمین در سال ۲۰۱۵ تشدید شد، هنگامی که اکسون موبیل اعلام کرد که در سواحل اسکیبو ذخایر نفتی کشف کرده است.
همه‌پرسی روز یکشنبه در ونزوئلا در حالی برگزار شد که دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) در لاهه نسبت به «هر گونه اقدامی» که وضعیت موجود منطقه را تغییر دهد، به کاراکاس هشدار داده بود.