شهریار براتی‌نیا، فعال کارگری ۲۷ ساله‌ی اهل یاسوج، روز ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ از ترکیه به ایران دیپورت شد.
او را در ایران با اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» بازداشت کردند و کماکان در شرایطی بلاتکلیفی در زندان اوین به‌سر می‌برد.
دیپورت به ایران
شهریار براتی‌نیا در تاریخ اول تیرماه ۱۴۰۲، در شهر استانبول ترکیه بازداشت و به کمپ «دوغو بایزید» در شرق ترکیه منتقل شد. او باوجود تهدید با اسلحه از سوی نیروهای اطلاعات ترکیه برای امضای نامه‌ی «استرداد داوطلبانه» حاضر به انجام این کار نشد. با این‌حال، بعد از گذشت بیش از یک ماه حبس در کمپ، پلیس ترکیه این فعال حقوق بشر را در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ حوالی ظهر به وقت محلی به نیروهای مرزبانی ایران تحویل داد.
او پس از تحویل به ایران، ابتدا به اداره اطلاعات خوی و سپس به تهران منتقل شد. دیپورت این فعال کارگری در شرایطی صورت پذیرفت که پیش از آن نهادهای حقوق بشری هشدار داده بودند که درصورت تحویل شهریار براتی‌نیا به ایران، جان او در خطر خواهد بود.
یک منبع آگاه دراین رابطه به زمانه گفت:
بعد از انتشار خبر تحویل شهریار به ایران، خانواده برای یافتن ردی از او به تمام نهادهای مرزی، امنیتی، قضایی و زندان‌ها سر زدند، اما هیچ کسی پاسخ‌گو نبود. در نهایت بعد از ۲۰ روز انتظار و بی‌خبریِ کشنده به او اجازه دادند تا با خانواده‌اش تماس بگیرد.
شهریار براتی‌نیا عصر روز سه‌شنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، در تماسی با خانواده خود اعلام کرد که در زندان اوین و در بازداشت است.
اعتصاب غذا
به گفته یکی از نزدیکان شهریار براتی‌نیا، او بعد از انتقال به ایران به مدت سه ماه در انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شد. این فعال حقوق بشر در اعتراض به حبس طولانی‌مدت خود در سلول انفرادی به مدت ۹ روز دست به اعتصاب غذا زد و سرانجام در تاریخ ۱۱ آبان ۱۴۰۲ به بند چهار زندان اوین منتقل شد.
در این رابطه منبع آگاه زمانه گفته است:
شرایط خانواده‌ی براتی‌نیا دشوار است. آن‌ها و خصوصا مادر شهریار نسبت به وضعیت او بسیار نگران هستند و در دوران اعتصاب غذا این نگرانی دوچندان شده بود. در ماه‌های گذشته خانواده‌ی براتی‌نیا تنها یک مرتبه در روز سه‌شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۲ موفق به ملاقات او در زندان شدند.
سابقه بازداشت
شهریار براتی‌نیا متولد سال ۱۳۷۵ است و پیش‌تر نیز در سال ۱۴۰۰ سابقه بازداشت توسط اداره اطلاعات سنندج را دارد. او بعد از گذشت چهار ماه بازجویی و بازداشت در اداره اطلاعات شهرهای سنندج، تهران و شیراز با تودیع قرار وثیقه به‌طور موقت آزاد شد.
فرد آگاهی که با زمانه گفت‌وگو کرده، در این رابطه گفت:
نیروهای اداره اطلاعات شهریار را در تاریخ ۱۷ تیر ۱۴۰۰ بدون هیچ‌گونه احضاریه و حکمِ بازداشتی ربودند. او بعد از مدتی با وثیقه‌ی ۷۰۰ میلیون تومانی به‌طور موقت آزاد شد، اما در نتیجه فشارهای موجود به اجبار تصمیم به ترک ایران گرفت. شهریار مدتی را با شرایط دشوار بدون داشتن اجازه‌ی اقامت در ترکیه زندگی کرد ولی در نهایت در مردادماه ۱۴۰۲ به ایران دیپورت شد.
پیش از دیپورت این فعال کارگری به ایران، دستور مصادره وثیقه او در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ توسط دادگاه سنندج صادر شد. برای تخلیه‌ی منزل مسکونی که به عنوان وثیقه گذاشته شده بود به مدت ۱۵ روز مهلت داده شد و در نهایت با اتمام این زمان وثیقه ضبط گردید.
یک منبع آگاه در ارتباط با شهریار براتی‌نیا، فعالیت‌ها و دغدغه‌هایش به زمانه گفت:
شهریار همیشه دغدغه دیگران را داشت و تمام فعالیت‌هایی که منجر به بازداشت اول او شد نیز مرتبط با اقداماتش در زمینه محیط زیست، کودکان بی‌سرپرست و مسائل کارگری بود. او به تاریخ مردم لُر علاقه‌مند است و پیش از بازداشت مشغول نوشتن کتابی در این زمینه بود که فشارهای شدید حکومتی در چند سال اخیر مانع به پایان رساندن کتابش شد.