تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی طی یادداشتی با اشاره به ممانعت از اعزام این زندانی سیاسی به بیمارستان جهت دریافت مراقبت‌های پزشکی نوشته است: «مسئولیت جان نرگس محمدی با حکومت است».
تقی رحمانی در این یادداشت که سه‌شنبه ۹ آبان ۱۴۰۲ در صفحه اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شد، نوشته:
نظام در تحویل دادن جنازه زندانیان سابقه طولانی دارد. همانطور که برنده جایزه نوبل صلح در زندان کشور چین به سرطان مبتلا شد و علیرضا رجائی در زندان جمهوری اسلامی سرطان گرفت. همین‌طور مرگ‌های تلخ دیگران مانند بکتاش آبتین را. بی‌گمان لیست زندانیانی که در زندان حکومت دچار بلا شده اند کم نیست، مثنوی است هفتاد من.
تقی رحمانی تأکید کرده تأخیر در درمان عواقبی برای سلامتی نرگس محمدی دارد و «مسئولیت آن با حکومت» است.
عالیه مطلب‌زاده، عکاس، معاون انجمن دفاع از آزادی مطبوعات نیز در ایکس (توییتر سابق) نوشته رگهای قلب نرگس محمدی گرفته است و نیاز به آنژیوی مجددا دارد، اما با اعزام او به بیمارستان مخالفت می‌شود:
«امروز رئیس بهداشت درمان سازمان زندانهای تهران با پزشک متخصص و معاون سلامت زندان هم به بند آمدند. نرگس و بچه‌ها در اعتراض از دیروز در کریدور دفتر و حیاط ورودی بند تحصن کردند.»
روز گذشته نرگس محمدی برای دومین بار از ۱۳ شهریورماه سال جاری برای اعزام به بیمارستان و انجام سی‌تی‌اسکن ریه و اکوی قلب به دفتر بند زنان فراخوانده شده، اما «به دلیل سر نکردن روسری»، اجازۀ خروج از زندان به او داده نشد.
حساب اینستاگرام نرگس محمدی نوشت او و تعدادی از هم‌بندی‌هایش از ساعت ۹ صبح در حیاط زندان ایستاده‌اند تا اعزام انجام شود، اما طبق اظهار نظر رئیس بند زنان، دادستان دستور داده تحت هیچ شرایطی او بدون روسری به بیمارستان اعزام نشود.
نرگس محمدی در این‌باره اعلام کرده:
جمهوری اسلامی در مورد مهسا ژینا امینی و آرمیتا گراوند نشان داد که به دلیل مخالفت زنان با سر کردن حجاب اجباری، جانشان را می گیرد و من علی‌رغم نیاز و ضرورت اعزام به بیمارستان قلب، حاضر به سر کردن روسری نیستم و مسئولیت جان من با حکومت زن‌ستیزِ دینیِ استبدادی است.
ترکس محمدی شهریور ماه امسال نیز به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری در بهداری زندان اوین، به دست یکی از مسئولان زندان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
نرگس محمدی مهر سال ۹۹، پس از تحمل حدود پنج سال و نیم حبس از زندان زنجان آزاد شده بود، اما پس از مدتی در ارتباط با پرونده‌ای که در طول دوران تحمل حبس علیه او گشوده شده بود به ۳۰ ماه حبس تعزیری، ۸۰ ضربه شلاق و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم شد.
نهایتا این فعال حقوق بشر در آبان‌ماه ۱۴۰۰ و در جریان برگزاری مراسم یادبود دومین سالگرد جان‌باختن ابراهیم کتابدار، از کشته‌شده‌های اعتراضات آبان ۹۸، به دست نیروهای امنیتی در کرج بازداشت شد. پس از مدتی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران نرگس محمدی را به هشت سال حبس تعزیری، هفتاد و چهار ضربه شلاق، دو سال تبعید و سایر محرومیت‌های اجتماعی محکوم شد.
نرگس محمدی در پرونده دیگری نیز که در دوران حبس علیه او گشوده شده، در مهر ماه سال ۱۴۰۱ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به یک سال و سه ماه حبس تعزیری به همراه سایر مجازت های تکمیلی محکوم شد.
به‌علاوه، در مرداد سال جاری نیز در پرونده‌ای دیگر باز که در دوران حبس برای نرگس محمدی تشکیل شده، دادگاه انقلاب تهران او را به یک سال حبس تعزیزی محکوم کرد.
نرگس محمدی به تازگی جایزه نوبل صلح را به دلیل پایداری در راه آزادی و حقوق بشر دریافت کرده است.
کمیته نوبل نروژ جمعه ۱۴ مهر / ۶ اکتبر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که این جایزه را در سال ۲۰۲۳ به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و حقوق زنان در ایران اهدا می‌کند.
کمیته نوبل در بیانیه خود آورده بود که جایزه نوبل صلح به‌دلیل مبارزه نرگس محمدی «با ستم بر زنان در ایران و مبارزه برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه» به او اهدا شده است.