به گزارش منابع آگاه، بعد از تعطیلی زندان رجایی شهر در ۱۴ مرداد ۱۴۰۱ و انتقال زندانیان سیاسی به زندان اوین، و بعد تبعید برخی از آنها از اوین به قزلحصار در ۱۲ شهریور، بخشی از وسایل شخصی زندانیان مفقود شده و به آنها تحویل داده نشده است. این وسایل شامل دارو، کتاب، وسایل شخصی، لوازم کار نجاری و معرق‌کاری، تلویزیون و … است که زندانیان و خانواده‌هایشان تهیه کرده بوده‌اند.
زندان قزلحصار دیواری با گنجایش پنج هزار زندانی است که اکنون با به بند کشیدن نزدیک به ۳۰ هزار تن، شرایطی اسف‌بار دارد.
کامیار فکور، جعفر ابراهیمی، سعید ماسوری، افشین بایمانی، حمزه سواری، حسین گلچو، مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد، لقمان امین‌پور، سامان یاسین (صیدی)، محمد شافعی، سپهر امام جمعه، زرتشت احمدی راغب، احمدرضا حائری، رضا سلمان‌زاده و مطلب احمدیان از جمله زندانیانی هستند که ضمن تبعیدشان به قزلحصار در حمایت از قیام ژینا دست به اعتصاب غذا زدند و در پی اقدام تنبیهی رئیس زندان، اشکان کمالی، به بند جرائم مواد مخدر منتقل شدند.
تبعید و جابه‌جایی، رعایت نکردن اصل تفکیک جرائم، خودداری از انتقال به بیمارستان، قطع دسترسی به تلفن و ممنوعیت ملاقات از جمله سیاست‌های تنبیهی نهاد زندان است که این زندانیان را از شهریورماه تاکنون تحت فشار مضاعف قرار داده است.
جز کامیار فکور، روزنامه‌نگار حوزه محیط‌زیست و کارگری که شامگاه پنجم مهر به زندان اوین بازگردانده شد، ۱۲ زندانی سیاسی دیگر همچنان در زندان قزلحصار و در شرایط بسیار بدی نگهداری می‌شوند و این چندمین باری است که از تحویل وسایل زندانیان به آنها خودداری می‌شود، آزار و اذیت زندانیان، آن هم بعد از تبعید و جابه‌جایی میان بندها همچنان ادامه دارد.
تاکنون هیچ‌یک از مسئولان زندان‌های رجایی‌شهر و اوین درباره مفقود شدن یا تحویل ندادن وسیله‌های زندانیان مسئولیت خود را نپذیرفته‌اند و پاسخگو نبوده اند.