سه افغانستانی در ایران به روزنامه «۸صبح» گفته‌اند برخورد ایرانی‌ها در برخی شهرها با آنها آزاردهنده و نگران‌کننده است.
چند روز پس از حمله به خانه افغانستانی‌ها در اقبالیه قزوین، یک افغانستانی ساکن این شهر به نام نصرت‌الله در توضیح این واقعه گفته است: «روز جمعه دو کوچه پایین‌تر در خانه سر‌و‌صدا شد. بیرون برآمدم که ده‌ها ایرانی خشمگین ضد مهاجران افغان شعار می‌دادند و مقابل چشمم چند جوان را لت‌وکوب کردند و سپس به خانه‌های مهاجران سنگ پرتاب کردند.»
جمعه ۱۳ مهر در اقبالیه قزوین گروهی از ساکنان این شهر به خانه مهاجران یورش بردند. روزنامه هم‌میهن روز ۱۹ مهر در یک گزارش میدانی به نقل از مهرالله، افغانستانی ساکن در این شهر نوشت تعداد حمله‌کنندگان بیش از ۲۰ نفر بود.
مهاجمان به سمت خانه افغانستانی‌ها سنگ پرتاب کردند و وارد حیاط چند خانه هم شدند. به نوشته هم‌میهن در این تهاجم «مردانی جوان با چوب و شیلنگ، قفل در آهنی را شکسته و با مشت و لگد و چوب، هر آنچه سر راه‌شان بود، شکستند و خراب کردند. حیاط خانه‌ها نقلی است، شاید به زحمت پنج ـ شش نفر در آن جا شوند و کودکان به چشم خود دیدند که جلوی در هر خانه نزدیک ۲۰ نفر جمع شدند، خراب کردند و سراغ خانه بعدی رفتند. فردای آن روز محله خالی شد، هیچ‌کس جرأت بیرون آمدن نداشت، در محله شایع شده بود که این حمله‌ها ادامه دارد».
یکی از ساکنان این شهر هم گفته که مهاجمان قابلمه آب جوش را بر روی مادرش ریخته‌اند.
تهاجم به افغانستانی‌ها به مدرسه‌ها نیز کشیده شده است. مادر یکی از کودکان گفته در مدرسه بچه‌ها را کتک می‌زنند. به گفته آنها هنگامی که به کلانتری مراجعه کردند، این پاسخ را شنیدند: «فعلاً بچه‌ها را بیرون نفرستید».
تهاجم به افغانستانی‌ها که بسیاری از آنها متولد ایران هستند و والدینشان سال‌ها قبل به ایران آمده‌اند تنها به شهر کوچک اقبالیه در نزدیکی زندان چوبیندر قزوین محدود نمانده است. در محله سلطان‌آباد تهران هم موتورسوران چماق به دست به مغازه و خانه افغانستانی‌ها حمله کردند. مصطفی، از ساکنان این محله به روزنامه ۸صبح گفته: ««جمعه‌شب بدون کدام دلیل چند ایرانی به پارک آمدند و دو جوان را نخست با سیلی زدند و سپس تعدادشان زیاد شد و با مشت و لگد، تا اینکه آن جوانان از پیش‌شان فرار کردند.»
او با اینکه گفته تمام ایرانی‌ها با آنها بد رفتار نمی‌کنند اما ترس و نگرانی‌اش را نتوانسته پنهان کند: ««در حال حاضر خیلی با ترس و وحشت در بیرون گشت‌وگذار می‌کنیم. نباید با ما چنین برخورد شود.»
هیبت‌الله، سومین شاهد عینی خشونت علیه مهاجران افغانستانی هم گفته اعتبار «کارت آمایش» او تمام شده است و به همین دلیل «صبح وقت به‌شکل پنهانی به کار می‌رود و شام که هوا تاریک می‌شود، دوباره به اتاق برمی‌گردد.»
او از آغاز دور تازه «افغان‌بگیری» در شهرهای ایران خبر داده و افزوده است: «حتی مهاجرانی که کارت اقامت دارند هم مورد بدرفتاری پلیس قرار می‌گیرند».
موج جدید مهاجرستیزی که به صورت ویژه افغانستانی‌ها را نشانه گرفته است در دو ماه اخیر شدت گرفته است. رسانه‌ها و مسئولان ارشد حکومتی با بزرگ‌نمایی در آمار مهاجران افغانستانی نقش مهم و پررنگی در شعله‌ورتر کردن این موج داشته‌اند.
برخی از رسانه‌های وابسته به جریان موسوم به اصلاح‌طلبان در گزارش‌های زنجیره‌ای آمار مهاجران افغانستانی را تا هشت میلیون نفر گزارش کردند و مدعی شدند که در صورت اخراج آنها نزدیک به ۲٬۵ میلیون فرصت شغلی «آزاد» خواهد شد.
ایران سالیانی است که مهاجران افغانستانی، حتی آن دسته از آنها که «قانونی» و دارای کارت اقامت هستند را از اقامت در چندین شهر منع کرده است و بسیاری از آنها را در اردوگاه‌هایی که «مهمان‌شهر» می‌نامد، اسکان داده است.
اشتغال افغانستانی‌ها هم به مشاغلی که «پست» خوانده می‌شوند و در بسیاری مواقع متقاضی ایرانی ندارد، محدود شده است. کارفرمایان، به صورت ویژه در صنعت ساختمان‌سازی با پرداخت دستمزد کمتر کارگران افغانستانی را بدون بیمه به شکل خشن استثمار می‌کنند. بسیاری از کارگران حتی در صورتی که کارفرما دستمزدشان را پرداخت نکند یا در محل کار دچار حادثه و آسیب شوند امکان شکایت و پیگیری ندارند.
همزمان با افزایش مهاجرستیزی در ایران، وزیر کشور جمهوری اسلامی گفته است که مهاجران افغانستانی به هر صورت باید بازگردانده شوند. بر اساس گزارش‌های منتشر شده تنها در دو ماه تیر و مرداد بیش از ۲۰۰ هزار گریخته از طالبان به افغانستان تحت سلطه این گروه بازگردانده شدند.