روز شنبه ۲۴ تیر مقامهای محلی طالبان در پروان اعلام کردند که یک جوان در این ولایت خودکشی کرد و فردی دیگر نیز از سوی افراد مسلح ناشناس تیرباران شد.
جوانی که به زندگی خود پایان داده نورالله نام داشت. به گزارش روزنامه «۸صبح» چاپ افغانستان، او روز شنبه در روستای احمدخیل ولسوالی جبلالسراج خودش را حلقآویز کرد.
همچنین، حوالی ساعت چهار بامداد شنبه، تفنگداران ناشناس یک مرد ۶۰ ساله را در روستای مناره ولسوالی جبلالسراج به قتل رساندند. به گفته فرماندار طالبان در این ولسوالی، این مرد هنگام رفتن به مسجد کشته شده و جسدش از کانال آب پیدا شده است.
بامداد جمعه ۲۳ تیر در شهر شرن، مرکز ولایت پکتیکا، تفنگداران ناشناس فردی را که از سالها پیش در آن شهر به هتلداری مشغول بوده به رگبار بستند. دو روز پیش از آن نیز یک نظامی حکومت پیشین افغانستان در این شهر هدف تیراندازی قرار گرفت.
علت و انگیزههای این دو رویداد هنوز مشخص نیست. با اینهمه از زمان تسلط طالبان به اینسو، با وجود ادعای آنها مبنی بر تأمین امنیت در سراسر کشور آمار خودکشی و رویدادهای جنایی از قبیل، سرقت مسلحانه و آدمربایی در بخشهای مختلف افغانستان افزایش یافته است.
قتل به بهانه مبارزه با مواد مخدر
طالبان نه تنها از تأمین امنیت در کشور ناتوان بوده بلکه چه با تحمیل فقر و گرسنگی و فشارهای اجتماعی و چه بهطور مستقیم از طریق کشتن شهروندان، به ناامنی دامن زده است. شنبه ۲۴ تیر منابع محلی در ولایت غور خبر دادند که در نتیجه منازعه بر سر کارخانه یامه در این ولایت، طالبان یک تن را کشته و یک تن دیگر را زخمی کردهاند.
به گزارش «۸صبح» ساعت سه بعدازظهر شنبه طالبان هنگامی که میخواستند یک کارخانه یامه را در منطقه برخول ولسوالی دولینه آتش بزنند، با مخالفت مالکان آن مواجه شدهاند و در نتیجه این درگیری جنگجویان طالب یک تن را کشتند و یک تن دیگر را زخمی کردهاند.
یامه (اومان) یکی از گیاههای کوهی است که در ولایت غور به گونه وافر بوده و از آن در تولید مواد مخدر نوع شیشه استفاده میشود. طالبان مبارزه با تولید مواد مخدر را بهانه حمله به این کارخانه عنوان کردند. این در حالی است که خود آنان پیش از تسلط بر افغانستان، کار تولید مخدر از گیاه یامه را در ولایت غور راهاندازی کرده بودند و از قاچاق این گیاه مالیه میگرفتند.
زنکشی و فرزندکشی در سایه امارت اسلامی
در همان روز شنبه منابع مردمی در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ خبر دادند که «یک دزد» زنی میانسال را با ضرب خشت و چاقو به قتل رسیده است. به گزارش اطلاعات روز، این زن که وحیده نام داشت در خانه تنها بوده و فرد متهم به قتل به قصد دزدی وارد خانه او شده است.
دوشنبه هفته گذشته، ۱۹ تیر نیز پلیس طالبان در جوزجان خبر داد که جسد «مرجانه» یک دختر ۱۳ ساله که از دو روز پیش از آن ناپدید شده بود را پیدا کرده است. به گفته فرمانده پلیس، او خفه شده بود و روی بدنش علایم لتوکوب (ضرب و شتم) نیز دیده میشد. در همان هفته، پیکر بیجان یک دختر جوان هم در ولسوالی ارگون ولایت پکتیکا پیدا شده بود.
همچنین، روز پنجشنبه ۲۲ تیر «۸صبح» به نقل از منابع محلی در بادغیس خبر داد که یک مرد در این ولایت پسر ۱۴ سالهاش را حلقآویز کرده و به قتل رسانده است. علت این رویداد «خشونتهای خانوادگی» عنوان شده است. طبق گفتههای منابع آگاه «۸صبح»، این مرد چند روز پیش نیز پسرش را تهدید به مرگ کرده بود.
گزارش خودکشی و قتل، ممنوع!
همزمان با افزایش موارد خودکشی، برخی از فعالان رسانههای محلی و خبرنگاران در ولایت بادغیس میگویند که طالبان در این ولایت، به آنها اجازه پوشش رویدادهای چون خودکشی و قتلهای عمدی را نمیدهند.
یکی از مسوولان رسانههای محلی در بادغیس که نخواسته نامش فاش شود روز شنبه ۲۴ تیر به «۸صبح» گفته که خبرنگاران، تنها اجازه نشر رویدادهایی را دارند که از سوی مسئولان محلی طالبان در این ولایت با آنان شریک میشوند. او افزود:
اجازه پوشش خبرها را نداریم، خودکشیها را نشر کرده نمیتوانیم، قتلهای هدفمند پوشش داده نمیشود و تمام رویدادها را باید به اجازه طالب نشر کنیم.
طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان، رسانهها و خبرنگاران را در نقاط مختلف کشور بهشدت سرکوب کردهاند. افراد طالبان پیش از این چندین تن را به اتهام آنچه تبلیغات منفی بر ضد این گروه میخوانند، بازداشت، زندانی و شکنجه کردهاند.
در مجموع ۱۶ ماه گذشته ۲۱۱ تن در افغانستان خودکشی کردهاند. در جریان سهونیم ماه گذشته نیز ۱۱۴ تن در کشور بهگونه «خودخواسته» به زندگیشان برای همیشه پایان دادهاند. گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان پیش از این درباره افزایش افسردگی و میل به خودکشی در افغانستان پس از سلطه دوباره طالبان هشدار داده بود.
گروه تروریستی طالبان که از اوت ۲۰۲۱ بار دیگر بر افغانستان سلطه یافت، تحصیل را برای زنان محدود و در مقاطع بالاتر از ابتدایی ممنوع و با استناد به احکام مذهبی زنان را از بازار کار و فضای عمومی حذف کرده است. همچنین، کسر بزرگی از جمعیت افغانستان هم با گرسنگی و فقر خشن دست به گریبان است. گزارش نهادهای بینالمللی بیانگر فقر بیش از ۹۰ درصد جمعیت ساکن در افغانستان است که برای نجات از طالبان و فقر به دنبال راه فرار از این کشور هستند اما در مسیر رسیدن به یک کشور امن نیز با خطرهای مرگبار روبرو میشوند.