سومین کارخانه سیمان در شش کیلومتری روستای «ویدر» واقع در زرندیه استان مرکزی، حیات گیاهی و انسانی منطقه را تهدید میکند. دولت بدون توجه به اعتراض روستائیان منطقه مجوز ساخت کارخانه را صادر کرده است.
روزنامه «اعتماد» یکشنبه ۱۱ تیر از تداوم ساخت سومین کارخانه سیمان در فاصله شش کیلومتری روستای ویدر خبر داد و نوشت اعتراضهای اهالی این روستا در تابستان سال گذشته سبب شد رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست به منطقه سفر کند. این سفر اما برای روستاییانی که سالهاست آلودگی دو کارخانه سیمان را تحمل کردهاند، بیثمر بود، چرا که به نوشته اعتماد «كارخانه جديد در ميانه همه اين هياهوها و كارزارها قدش بلندتر از گذشته میشود و سولههايش را يكی بعد از ديگری تمام میكند.»
حسین اکبرلو، مديرعامل انجمن رويش طبيعت زرنديه معتقد است کارخانه سوم سیمان «يعنی رقم خوردن فاجعه محيطزيستی برای روستاهایی كه در دو دره منتهی به كارخانه قرار دارند». به گفته او «شكل ظاهری راهاندازی كارخانه سوم رعايت شده اما در اصل بیتوجهی محض به محيطزيست بوده. در حقيقت محتوای طرحشان با واقعيت منطقه مطابقت ندارد».
کارخانه سیمان ما را نابود میکند
یکی دیگر از پیامدهای سومین کارخانه سیمان در زرندیه «کمبود آب» برای ساکنان روستاهای اطراف رودخانهای است که آب کارخانه باید از آن تامین شود. اهالی روستاهای اطراف به اعتماد گفتند:
اين رويه ادامه پيدا كند چندسال بعد همه ما نيست و نابود میشويم. ما اينجا هزار تن محصولات كشاورزی و دامی توليد میكنيم اما كارخانجات سيمان شدهاند بلای جان ما. آب را كه میبرند در عوض دود و غبار را میدهند به هوایی كه نمیتوانيم در آن نفس بكشيم.
به گفته مدیرعامل انجمن رویش طبیعت، مدیران دولتی گفتهاند کارخانه سوم به تامین حقآبه از کارخانه باریت فلات مکلف شده است. او اما معتقد است این موضوع شدنی نیست چرا که «اين شركت در حال حاضر فعاليت میكند و چطور میشود از شركت در حال فعاليت حقابه گرفت؟ اين كارخانه چطور میخواهد راهاندازی شود؟ با تانكر میخواهند آب بياورند؟».
فعالان محیط زیست و اهالی روستا نگرانیشان را با وزارت نیرو در میان گذاشتهاند و از وزیر پرسیدهاند: «مگر هر صنعتی با هر درجه آلودگی میتواند بلافاصله در حریم مستقر شود؟». وزارت نیرو به نامه آنها پاسخی نداده و تنها گفته است که «حریم رعایت شده است».
اکبرلو معتقد است با راهاندازی کارخانه سوم که «خودش را ميان دو كوه و رودخانه زورچپان كرده در حالی كه نه شيب را رعايت كرده، نه باد قالب را در نظر گرفته است»، در آينده نزدیک «اين منطقه از حيات محروم میشود».
نابودی پوشش گیاهی، افزایش تصادف جادهای
جاده ساوه از بلاخیزترین مسیرهای ارتباطی در ایران است. استقرار پرشمار واحدهای صنعتی و تردد خودروهای سنگین در جادههای باریک، نرخ تصادف رانندگی در این منطقه را افزایش داده است. اهالی روستا معتقدند کارخانه سوم موجب افزایش تصادف جادهای خواهد شد.
اکبرلو هم از افزایش تصادف جادهای در منطقه ابراز نگرانی کرده است: کارخانه «در بدترين نقطه ترافيکی و حادثهخيزترين نقطه جاده ساخته شده است. اين مساله میتواند باعث افزايش تصادفات و علت مرگومير ناشی از تصادفات شود.»
نابودی پوشش گیاهی یکی دیگر از تهدیدهای کارخانههای سیمان سهگانه در منطقه زرندیه است. به گفته مدیرعامل انجمن رویش طبیعت به دلیل نزدیکی کارخانه به رودخانه فصلی و باغات و منطقه مسکونی «میتواند صدمات جدی به محيطزيست وارد كند».
ساخت کارخانه جدید یعنی افزایش انفجار برای برداشت از معادن که این موضوع هم به محیط زیست، پوشش گیاهی و گونههای جانوری خسارت زیادی وارد خواهد کرد. اکبرلو گفت: «پوشش گياهی اين منطقه از دست خواهد رفت. با وجود كارخانجات جانورانی كه از گونههای مقاوم بودند ديگر به چشم نمیخوردند مانند سوسمار. جمعيت مار هم كاهش چشمگيری داشته است».
محیط زیست زرندیه: ما مخالف بودیم، از سازمان مجوز استقرار را گرفتند
رئیس اداره محیط زیست زرندیه وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان محیط زیست را مسئول صدور مجوز برای سومین کارخانه سیمان معرفی کرد. او گفت که اداره محیط زیست زرندیه طی دو مرحله با استقرار کارخانه مخالفت کرده است:
در مرحله اول به صراحت مخالفتمان را اعلام كرديم. مديركل، معاونت و همينطور فرماندار از منطقه بازديد داشتند. كارخانه بايد ۵۰۰ متر با رودخانه فاصله داشته باشد در حالی كه اين فاصله كمتر از ۳۰۰ متر بود. مکان دیگری معرفی شد. مكان جديد نزديک معدنشان بود. به دليل جابهجایی مكان كارخانه دوباره استعلام خواستند اما با توجه به مسائلی كه وجود داشت، موافقت نكرديم.
رستم خانی گفت که کارخانه سیمان به دلیل این که در رده ششم آلایندههای زیست محیطی قرار دارد، نیازمند طرح توجیهی محیط زیستی بود و از سازمان محیط زیست مجوز استقرار گرفته است.
ساکنان روستاهای نزدیک به سومین کارخانه سیمان پیش از این در دیدار با برخی از مسئولان منطقهای و سراسری خواستار توقف ساخت این کارخانه شدهاند. اعتراضهای آنها اما بی ثمر بوده است و دولت بدون توجه به زیانهای این کارخانه برای زیست انسانی، جانوری و گیاهی منطقه مانع از ساخت و ساز کارخانهای که احتمالا مازوت خواهد سوزاند، نشده است.