اتحاد دو حزب کومله کردستان ایران و کومله زحمتکشان کردستان، بعد از سال‌های طولانی، به سرعت به شکست و جدایی دوباره ختم شد.
یکم تیرماه در پی شکست اتحاد زودهنگام این دو شاخه از حزب کومله، درگیری مسلحانه بین آنها در کمپ «رزگویز» در اقلیم کردستان عراق، به کشته شدن دو نفر از اعضای این حزب به نام‌های سامان ابراهیمی و هیوا صادقی انجامید.
این درگیری مسلحانه نهایتا با دخالت نیروهای پلیس ضدتروریسم “اتحادیه میهنی” خاتمه پیدا کرد، اما این درگیری انتقادهای فراوانی را در میان جامعه کردستان، فعالین سیاسی و روشنفکران به همراه داشت.
هر دو حزب کومله به سرعت با انتشار بیانیه‌های همدیگر را به آغاز درگیری و حمله به کمپ‌های یک‌دیگر متهم کردند. این در حالی بود که اتحاد دوباره حزب کومله کردستان ایران و کومله زحمتکشان کردستان، در میانە جنبش “زن، زندگی، آزادی” پس از ١٥ سال دوباره شکل گرفت و دو گروه مجدد در قالب حزب کوملە کردستان ایران بە فعالیت خود ادامە دادند.
در ادامه‌ی واکنش‌های انتقادی به درگیری مسلحانه میان دو حزب کومله، روز گذشته جمعی از فمینیست‌ها و فعالین کُرد در بیانیه‌ای این حمله را شدیدا محکوم کردند و این درگیری مسلحانه را نتیجه «تعمیق شکلی از سیاست‌ورزی غیردموکراتیک برخی از احزاب در کردستان» دانستند.
زمانه برای بررسی این بیانه و اهمیت آن با سمیه رستم‌پور، فمینیست و پژوهشگر کُرد ساکن فرانسه گفت‌وگو کرده است.
کفت‌وگوی زمانه با سمیه رستم‌پور را در همین صفحه بشنوید:
کفت‌وگوی زمانه با سمیه رستم‌پور را در ساوندکلاود بشنوید:
بیانیه فمینیست‌ها و فعالان کردستان را می‌توان به سه بخش تقسیم کرد، انتقاد از درگیری مسلحانه و عملکرد برخی از احزاب و رهبران آنها، هشدار درباره برخی نگرانی‌های جامعه کردستان عملکرد احزاب که به زیان جنبش مترقی آزادی‌خواهانه در کردستان باشد و درخواست از احزاب برای بازبینی در ساختار و عملکرد.
در بخشی از این بیانیه آمده است:
اتفاق رخ داده امری تصادفی و صرفاً حاصل اشتباهات افرادی محدود در دو شاخه مذکور نیست، بلکه نتیجه تعمیق شکلی از سیاست ورزی غیردموکراتیک برخی از احزاب در کردستان است که در انحصار مردانی قرار گرفته که حتی ابایی از به‌کارگیری خشونت یا استفاده ابزاری از مبارزه مسلحانه برای پیشبرد اهداف جاه طلبانه و فردی-حزبی خود ندارند.
سمیه رستم‌پور به زمانه می‌گوید در وهله اول سرکوب خونین کردستان بعد از انقلاب ۵۷ که به به کمپ‌نشینی در بیرون از کردستان منجر شد و اشکال فردی و محفلی مبارزه و سازمان‌دهی، جای اشکال دمکراتیک‌تر و جمعی‌تر را بگیرند.
این بیانیه هم‌چنین خواستار شفاف‌سازی درباره درگیری رخ داده توسط آمران و رهبران احزاب، و نیز محاکمه عاملان و استعفای آنها از سمت‌های سازمانی خود شده است.
تاکنون با وجود انتقادها و واکنش‌های گسترده بعد از درگیری مسلحانه دو حزب کومله، رهبران این حزب در این باره شفاف‌سازی نکرده و سکوت اختیار کرده‌اند.
بیانیه جمعی از فمینیست‌ها و فعالین کردستان در محکوکین درگیری مسلحانه در کمپ حزب کومله کردستان ایران و اسامی امضاکنندگان را اینجا بخوانید.