شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان از صدور حکم زندان از دو تا پنج سال برای هشت تن از معلمان معترض در استان فارس خبر داد.
به گفته این شورا دادگاه انقلاب شیرازاصغر امیرزادگان، معلمی که پیشتر به هشت ماه حبس محکوم و به همین دلیل در زندان حبس شده است، محمدعلی زحمتکش، غلامرضا غلامی، مژگان باقری، افشین رزمجویی و ایرج رهنما را به پنج سال زندان محکوم کرده است.
عبدالرزاق امیری و زهرا اسفندیاری هم هر یک با رای دادگاه بدوی رسیدگی کننده به اتهام معلمان استان فارس به دو سال حبس با پای‌بند محکوم شده‌اند.
دادگاه معلمان معترض استان فارس ۲۰ خرداد امسال برگزار شد.
ردیف پایین: اصغر امیرزادگان، محمدعلی زحمتکش، غلامرضا غلامی کندازی
این معلمان طی سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات گسترده معلمان به لایحه رتبه‌بندی حقوق معلمان، تعقیب قضایی اعضای تشکل‌های صنفی معلمان، خصوصی‌سازی آموزش و پرورش، مسموم کردن دانش‌آموزان در مدارس دخترانه، حمله نیروهای امنیتی به دانش‌آموزان معترض در خیزش ژن، ژیان، ئازادی بازداشت و به قید وثیقه آزاد شده بودند.
همزمان با ابلاغ رای دادگاه انقلاب به معلمان استان فارس، ۱۱ معلم دیگر هم در استان خوزستان به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» در دادگاه انقلاب اهواز محاکمه شدند.
بر اساس اعلام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، پیروز نامی، سیامک صادقی چهرازی، زهره بختیاری، شهریار شیروانی‌نیا، عماد رفیعی نژاد، علی کروشاتی، کوکب بداغی، معین زرگانی، صادق ناصری، اقبال تامرادی و بهنیا بهمئی‌نژاد که در جریان اعتراضات معلمان در سال ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند، در روز ۲۷ خرداد «محاکمه شدند».
وکالت این گروه از معلمان را فرزانه زیلابی، وکیل مدافع کارگران جنوب که به تازگی به یک سال و شش ماه زندان محکوم شده است، برعهده دارد.
به گفته شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان، نیروهای امنیتی از اردیبهشت ۱۴۰۱ بیش از ۲۵۰ فعال صنفی فرهنگیان کشور را با اتهامات واهی بازداشت، زندانی، اخراج، تبعید کرده و برای تعداد زیادی از آنان پرونده سازی کرده‌اند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان صدور حکم زندان برای معلمان معترض در استان فارس را متاثر از «فشار نهادهای امنیتی» دانسته و آن را محکوم کرده است.
این شورا همچنین در واکنش به محاکمه معلمان در استان خوزستان اعلام کرده است:
نهادهای امنیتی از اردیبهشت ۱۴۰۱ شمشیر قلع و قمع علیه کانون‌ها و انجمن‌های صنفی فرهنگیان را از رو کشیده و در صددند تا به هر شکل و با هر نوع اتهامات واهی، خورشید پرفروغ مطالبه‌گری معلمان را خاموش نمایند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان با بیان اینکه فعالیت صنفی معلمان «در راستای ارج‌نهادن به اصل آموزش است که متاسفانه طی سال‌های گذشته، به‌عمد به فراموشی سپرده شده» است، گفته است:
جای تعجب است که کاربه‌دستان، به‌جای گوش سپردن به انتقادات کنشگران صنفی که هدف‌شان اجرای دقیق اصول (۲۶ و ۲۷ و ۳۰) قانون اساسی است، معلمان را زیر فشار قرار می‌دهند و از این حقیقت غافل‌اند که برخورد‌های قهری و سیاست «النصر بالرعب» هیچ‌گاه نتوانسته کنشگران صنفی را از پیگیری مطالبات قانونی خود، منحرف سازد.