چندی پیش نامه‌ای از سپیده قلیان در روزنامه آلمانی تاز منتشر شد. این زندانی سیاسی از ۴۰۰ کفیل سیاسی در پارلمان و ایالت‌های آلمان از نمایندگانی که کفالت سیاسی زندانی در ایران را به عهده گرفتند خواست «جلوی ماشن کشتار جمهوری اسلامی به صورت جمعی بایستند».
سپیده قلیان در این نامه نوشته است:
«برای بسیاری از ما زندانیان سیاسی و حتی زندانیانی که به روشنی اتهام سیاسی ندارند ـ اما به دلایل شرایط سیاسی و تصمیم‌های سیاسی در معرض زندان، شکنجه، کشتار تدریجی و اعدام‌ها قرار دارند، دانستن این مساله که ۴۰۰ نماینده آلمانی در پارلمان و در ایالت‌ها کفالت سیاسی زندانیان سیاسی در ایران را در جریان انقلاب «زن زندگی آزادی» به عهده گرفتند، نوید همبستگی مهمی بود.»
کفالت سیاسی نخستین بار در سال ۲۰۰۳ به درخواست دولت وقت آلمان در پارلمان این کشور تصویب شد. اقدامی سیاسی برای حمایت نمایندگان مجلس آلمان از نمایندگان مجلس کشورهای دیگر. نام آلمانی این قانون «حمایت نماینده‌ها از نماینده‌های دیگر» بود.
این قانون به سرعت بسط پیدا کرد و به حمایت سیاسی از فعالان مدنی، اجتماعی و سیاسی در خطر جانی در کشورهای دیکتاتوری تبدیل شد.
هر چند کفیل سیاسی نمی‌تواند مثل وکیل حقوقی برای شخص تحت کفالت عمل کند اما می‌تواند از موقعیت سیاسی خود برای رساندن صدای شخص به مجاری قانونی و بین‌المللی استفاده کند.
کفیل سیاسی، پیگیر اخبار و موقعیت شخص تحت کفالت می‌شود، از شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های رسمی برای صحبت درباره شخص استفاده می‌کند و می‌تواند به سفارت دولت خاطی برای آزادی شخص تحت کفالت فشار بیاورد.
او در عین حال می‌تواند به دولت خود نیز برای مذاکره کردن درباره موقعیت شخص فشار وارد کند.
با این حال کفالت سیاسی ضمانتی برای جلوگیری از اجرای احکامی مانند حکم اعدام نیست اما می‌توان از آن به عنوان یک روش برای اعمال فشار بر حکومت استفاده کرد.
سپیده قلیان با اشاره به موارد متعدد صدود و اجراب احکام اعدام برا معترضان و مخالفان جمهوری اسلامی از کفیل‌های سیاسی خواسته تا ابتکار به خرج دهند و مانع استمرار این روند شوند:
«شما می‌توانید جدای از حمایت‌های تک به تک از زندانیانی که کفالت سیاسی‌شان را به عهده گرفتید به طور جمعی صدای ما باشید. صدای انقلاب زن زندگی باشید. شما می‌توانید از وسیله‌های دموکراتیک و پارلمانی که در اختیار دارید استفاده کنید که آن انقلابی که در ایران در حال رخ دادن است را دریابید و به این صورت جلوی کل ماشین کشتار بایستید. لطفا از رسانه‌های خود بخواهید در تکرار آنچه جمهوری اسلامی می‌گوید، بپرهیزند. بخواهید که متخصصان جدیدی برای بخش مربوط به ایران انتخاب کنند. بخواهید که پروپاگاندای جمهوری اسلامی در رابطه با هیچ زندانی ـ چه با اتهام سیاسی و چه با اتهام غیر سیاسی را تکرار نکنند. از آنها بخواهید زبانشان را عوض کنند.»
او خطاب به کفیل‌های سیاسی تاکید کرده که اگر آنها سیاست مماشات با جمهوری اسلامی و این سیاست را تغییر بدهند، ادامه آن تغییری خواهند بود که در ایران رخ می‌دهد و بدین صورت صدای همه اعدامی‌ها صدای همه زندانی‌ها، صدای تمام بی صدایان ایران خواهند شد.