علی خامنه‌ای، رهبر نظام ولایی در آغاز آخرین سال مجلسی که خود آن را شکل داده و «انقلابی» می‌خواندش با آن‌ها دیدار کرد. خامنه‌ای صبح روز چهارشنبه سوم خرداد به نمایندگان مجلس گفت که آن‌ها گره‌های بزرگی را از کار نظام ولایی باز کرده‌اید که یکی از آن‌ها قانون راهبردی هسته‌ای است:
برخی از این قوانینی که شما در مجلس تصویب کردید، قوانین راهبردی است برای کشور که واقعاً جای احترام و تمجید دارد. قانون اقدام راهبردی کشور را از سرگردانی در قضیه‌ی هسته‌ای نجات داد. این قانون کاملاً مشخص کرد که باید چه کار کنیم، الان هم داریم نشانه‌هایش را در دنیا مشاهده می‌کنیم.
قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از حقوق ملت ایران» در آذرماه سال ۱۳۹۹ در مجلس انقلابی تصویب شد که در آن آمده بود که اگر تا اسفند ماه همان سال تحریم‌های هسته‌ای ایران لغو نشوند، جمهوری اسلامی دسترسی بازرسان آژانس به تأسیساتش را قطع می‌کند. همچنین احیای برجام نیز مشروط به لغو تحریم‌ها و البته راستی‌آزمایی مجلس پیش از هر اقدام عملی جمهوری اسلامی برای محدود کردن برنامه هسته‌ای کرده بود. شروطی که عملاً شرایط احیای برجام را منتفی می‌کرد.
حسن روحانی و دولت پیشین، تصویب این قانون را مانع‌تراشی رقبایشان بر سر مذاکرات احیای برجام می‌خواندند. موضع‌گیری علی خامنه‌ای سه سال پس از تصویب این قانون و در حالی که امکان احیای برجام تا حدود زیادی منتفی شده است نشان می‌دهد که مجلس کاملاً همسو با رهبر جمهوری اسلامی در آن زمان این قانون را با امر و دستور او تصویب کرده است.
خامنه‌ای در بخش دیگری از صحبت‌هایش بار دیگر بر بی‌اهمیت بودن رأی و نظر مردم در نظام ولایی تاکید کرد و به نمایندگان مجلس هشدار داد که در امور تقنینی به دنبال رضایت مردم نباشند. او در سخنانش جلب نظر مردم را «وجاهت‌طلبی» خواند و گفت این موضوع را از ذهنشان بیرون کنند: «نگذارید وجاهت‌طلبی روی حرف‌ها و اقدامات شما اثر بگذارد و این را که فلان حرف یا فلان کار موجب علاقه‌مندی مردم و افزایش احتمال رأی‌آوری می‌شود، به‌کلی از ذهن خود خارج کنید که این کار از مجاهدت‌های مهم و لازم است.»
خامنه‌ای سال گذشته هم به نمایندگان مجلس نهیب زده بود که مبادا به دنبال مقبولیت و محبوبیت میان مردم باشند و دست و دلشان برای اجرای اوامر او دیگر ارکان نظام بلرزد.
من فقط نصیحت می‌کنم!
خامنه‌ای در این دیدار به موضوع بی‌اثر شدن مجلس شورای اسلامی و تشکیل شوراهای عالی مانند شورای هماهنگی سران قوا اشاره‌ای نکرد ولی به نمایندگان مجلسی که ناظران آن را بی‌اختیارترین مجلس دوران جمهوری اسلامی می‌خوانند، گفت که قدرت آن‌ها از قدرت خودش هم بیشتر است چرا که حرف‌های او نصیحت است و حرف مجلس قانون و الزام‌آور:
قانون شما غیر از گفتن ماست، گفتن ما مثل حالت نصیحت پیدا می‌کند؛ قانون شما اجرایی و الزامی است.
رهبر نظام ولایی در بخش دیگری از سخنانش بار دیگر از چنین مجلس و ترکیب کاملاً گوش‌به فرمان او و سپاه پاسداران حمایت کرد و گفت به رغم حواشی بیرونی و «متلک‌های» رسانه‌ها او مجلس کنونی را همچنان انقلابی می‌داند:
«من از اول تشکیل این مجلس اعتقاد خودم و علاقه‌ی خودم به این مجلس را که از روی اطلاع بود، عرض کردم. گفتم مجلس، مجلس انقلابی است. الان هم من بعد از سه سال همین را تکرار می‌کنم. این مجلس بحمدالله مجلسی است انقلابی، با سواد، جوان، پرتحرک، پرکار. مجموعه را که نگاه می‌کند انسان، با نگاه مجموعی این مجلس انصافاً یک مجلس انقلابی است.»
خامنه‌ای یک سال پیش از تشکیل این مجلس در دیدار با گروهی از نمایندگان بسیج در دانشگاه‌ها گفته بود که راه‌حل از بین رفتن غصه‌های آن‌ها و خودش را تشکیل مجلس و دولت انقلابی می‌داند. یک سال بعد و با ردصلاحیت گسترده و مهندسی انتخابات به دست نهادهای امنیتی و نظامی، مجلسی کاملاً همسو با علی خامنه‌ای شکل گرفت. یک سال بعد هم در بی‌رمق‌ترین انتخابات ریاست‌جمهوری در نظام ولایی، دولت ابراهیم رئیسی سر کار آمد.
خامنه‌ای هم در دیدار با اعضای دولت رئیسی و هم مجلسی که قالیباف بر رأس آن نشسته است همواره رضایتش را اعلام کرده است.
اما مهم‌ترین بخش از صحبت‌های خامنه‌ای دستور او به مجلس برای تبعیت بیشتر از او و دولتی است که خواسته‌های او را نمایندگی می‌کند. او از مجلسی‌ها خواست که سر راه دولت سنگ‌اندازی نکنند، با دولت کاملاً هماهنگ باشند و حتی رای‌اعتماد به وزرا و استیضاح وزرا را هم خیلی جدی نگیرند:
در مجلس نگاه، نگاه همکاری و هم‌افزایی باشد… در نگاه تخریبی، مجلس هم در به‌کارگیری ابزارهای نظارتی مانند سؤال، تذکر و استیضاح افراط می‌کند و مثلاً وزیری که هنوز سه ماه از رأی اعتماد به آن نگذشته است، استیضاح می‌شود که این‌ها ناشی از همان نگاه رقیب‌پنداری است…. رویکرد مجلس و دولت باید همکاری و هم‌افزایی باشد…در تشخیص صلاحیت‌ها دقت کافی و در حد معقول و منطقی سخت‌گیری کنید اما نه به شکلی که موجب شود وزارتخانه تا مدت‌ها بدون وزیر بماند که اکنون هم چند وزارتخانه وزیر ندارند و به مجلس معرفی خواهند شد.