سوگند سهیلی، معروف به «سوگند» از خوانندگان مطرح  در بین نسل جوان ایران است. دلیل این شهرت علاوه بر سبک متفاوت و صدای اثرگذار، سال‌ها دنبال کردن موسیقی است.

این خواننده‌ی ۳۵ ساله‌ی ایرانی مسیر دور و درازی را طی کرده است، او از خواننده‌ی تازه‌کاری که شاید از اولین زنانی بود که در سبک هیپ هاپ فعالیت داشت و شناخته شد به خواننده‌ی پخته‌ بدل شد و هم‌اکنون هم یکی از داوران مسابقه «صدای برتر» the Voice است که در حال پخش از شبکه‌ی‌ام بی سی پرشیا است.

سوگند به عنوان یک خواننده‌ی زن ایرانی، با ترانه‌هایش بر دختران نسل‌های جوان سال‌های دهه‌ی ۷۰ و ۸۰ تأثیرگذار بوده است. او اهل تجربه است و ترانه‌هایش را در سبک‌های متفاوتی ارائه داده: از موسیقی ملی ایران در ترانه‌ای همچون «دلُم» تا موسیقی بلوز در آهنگ «بلیط یک طرفه».

در ابتدا شهرت سوگند اما از همکاری با عرفان و لیبل پایدار در ژانر هیپ هاپ شروع به شکل گرفتن کرد. این شهرت رفته رفته سوگند را به یکی از شناخته شده‌ترین زنان موسیقی پاپ ایران کرد  بدل کرد تا جایی که هر شنونده‌ای قطعا نام او را شنیده است و با او آشناست حتی اگر با آثار سوگند آشنا نباشد ‌.

تازه ترین آثار سوگند

در پنج ماه گذشته سوگند به شکل‌های متفاوت حمایت خود را از جنبش زن زندگی آزادی  نشان داده است. او در همکاری با گوگوش، لیلا فروهر، دریا دادور، شهرزاد سپانلو و شهره آغداشلو در آهنگ «دوباره» که به همراه ویدئو رسمی‌اش در همان ماه‌های اول قیام ملت ایران منتشر شد؛ صدای نسل جوان‌تر دختران ایرانی را بازتاب داد.

رگه‌های بَم صدای سوگند به صدای او رنگ خاصی بخشیده است که از خصوصیات ویژه‌ی اوست که بی‌تردید در موفقیت او در عرصه‌‌ی خوانندگی بی‌تاثیر نبوده است. این کیفیت حضور او در میان خوانندگان آهنگ «دوباره» را پررنگ می‌کند. از شاه‌بیت‌هایی که سوگند در این آهنگ اجرا می‌کند می‌توان به بیت زیر اشاره داشت:

تویی که همچنان تنها ایستادی

پر از مهسا پر از نیکا و فریادی

آهنگ «دوباره» در حال و هوایی حماسی در ستایش مبارزه‌ی زنان و مردان ایرانی با استبداد است. سوگند به صورت انفرادی هم در حمایت از قیام ژینا، اثری به نام «با هم یکی» را ساخته است که حال و هوای آن کاملا با «دوباره» تفاوت دارد.

آهنگ «با هم یکی» با ملودی پیانو و صدای سوگند شروع می‌شود. قبل از تپنده‌تر شدن موسیقی صدای دختران معترض ایرانی را می‌شنویم سپس شاه بیت ترانه را می‌شنویم و موسیقی به تکاپوی بیشتری می‌افتد و با اضافه شدن ریتم درامز موسیقی شلوغ‌تر می‌شود و به اوج خود نزدیک می‌شود. شاه‌بیت ترانه نوید روز‌های روشن پس از تاریکی را می‌دهد:

ولی تو اوج تاریکی

ما شدیم با هم یکی

بدون دست‌پاچگی

باهم از فردا بگیم

همچنین اشاره‌ی سوگند در این ترانه به نگرانی خانواده‌های معترضان جوان ایرانی به شنونده حس نزدیک بودن خواننده به شرایط جوانان معترض ایرانی را می‌دهد:

به خونه برمی‌گرده زود، مامان

نگرانش نشو، بابا

نگرانش نشو، می‌سازه آیندشُ

همچنین در نیمه‌ی دوم و پایانی آهنگ پس از نجوای آزادی که به زیبایی با موسیقی ترکیب شده، با صدای خفه شده‌ی سیم‌های گیتار موسیقی از اوج شکل گرفته فرود می‌آید و دوباره همان مسیر را برعکس طی می‌کند و به اوج می‌رسد. در این قسمت آهنگ سوگند یکی از زیباترین اجرا‌های خود – که بی‌شباهت به اجراهای فرهاد نیست – را ارائه می‌دهد؛ این قسمت را از ترانه با هم می‌خوانیم:

شب که میشه

تو قلبامون

امید و آرزو میاد

دوباره انگیزه میشه

دلامون آزادی می‌خواد

شب که میشه تو خونه‌ها

صدای گریه نمیاد

تاریکی می‌میرن و جاش روزای روشن میاد

«با هم یکی» و «دوباره» هر دو در ستایش آزادگی‌اند و هر دو امید به روز‌های روشن را در شنونده زنده می‌کنند، امیدی که مردم ایران در این روز‌های سخت بیش از پیش به آن نیاز دارند.