صدها تن از فعالان جنبش زنان در نامهای به فرهاد میثمی با اعلام همبستگی با این زندانی سیاسی اعلام کردند تا تحقق مطالبات حجاب اختیاری، آزادی کنشگران سیاسی-مدنی و لغو مجازات اعدام دست از مبارزه با ظلم نخواهند کشید و از او خواستند به اعتصاب غذای خود پایان دهد.
در این نامه با اشاره به همراهی فرهاد میثمی با مبارزه برای تحقق حجاب اختیاری و مقاومت او بر سر این مطالبه آمده است:
«ما زنان پیکسلهای «با حجاب اجباری موافق نیستم» را که ساختی خوب یادمان هست. چندی بعد از کنشِ اعتراضی دختران خیابان انقلاب، مسئلهی «حجاب اجباری» را چون سرنمونی از مسئلهی زن برجسته کردی و همراه ما بودی. در تمام این مدت بارها با اعتصابهای دورهای تو، با نامههایی که همراه با توضیح اعتصابت منتشر میشد و با خواندن کتابِ مبارزهی خشونتپرهیز بهخوبی دریافتیم که با انسانی بهغایت دیگریخواه روبهرو هستیم که در روزگاری که انسانیت و حقوقِ اولیهی انسانی زیر ضرب است، همواره خواستهاش را در جهتِ پاسداشتِ کرامت انسانی دیگر به میان میآورد.»
نامه فعالان زنان بهدنبال انتشار عکسهای تازهای از فرهاد میثمی، پزشک و زندانی سیاسی محبوس در زندان رجاییشهر منتشر شده است. فرهاد میثمی در مرداد ۹۷ بازداشت شد. اتهام او در اختیار داشتن نشانهای «من با حجاب اجباری موافق نیستم» عنوان شد. نهادهای امنیتی به خاطر حمایت او از مطالبه حجاب اختیاری، این پزشک را به «تبانی و اجتماع به قصد برهم زدن امنیت کشور با تحریک زنان به حضور خیابانی به صورت سرلخت، تبلیغ بر علیه نظام، توهین به حجاب به عنوان یکی از مقدسات ضروری اسلام» متهم کردند. دستگاه قضایی نیز او را به ۶ سال زندان و یک سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
فرهاد میثمی به دلیل کنش سه وجهی که از مهرماه سال جاری آغاز کرده و شامل امتناع از «صرف غذای جامد و مایعات غیرمغذی» میشود، به شدت کاهش وزن پیدا کرده است.
او در نامهای که به همراه عکسها منتشر شده نوشته طی ۱۰ روز آینده آبی که مینوشد را تلخ خواهد کرد تا نشانهای از «روزگار تلختر از زهری» باشد که حاکمان جمهوری اسلامی «از جمیع جهات برای همگان آفریدهاند».
فرهاد مثیمی همچنین اعلام کرده این اقدام را به عنوان نشانهای از پایداری بر سر خواستههای سه گانهاش، یعنی توقف اعدام معترضان، آزادی شش زندانی سیاسی-مدنی و توقف آزارهای اجبار حجاب، انجام میدهد.
فعالان جنبش زنان در نامه خود به مبارزه فرهاد میثمی برای حق دیگری اشاره کرده و خطاب به او نوشتهاند:
«چهار ماه است که «علیه اعدام»، «علیه آزارهایِ حجاب اجباری» و «برای آزادی شماری از کنشگران سیاسی-مدنی»، بدنت را دور از هیاهوی رسانهای ابزار مبارزهات کردهای. بهراستی چهطور میشود خشونت موجود را مرئی کرد جز از مجرای ذرهذره رنج را بر بدن آشکارکردن؟ تصویر تکیدهات در این روزگارِ «زجر اندر زجر اندر زجر» ما را دوباره متوجه ارادهی مقاوم انسانی در جهت پیشبرد خواستههایی انسانی کرد؛ گویی که همچنان میتوان چنین مقاوم بود. هنوز میتوان روی ارادهی انسانی حساب کرد و میتوان «دیگری» را بر خود ارجح دانست و تبلورِ «مبارزهی خشونتپرهیز» شد. تو پیش از خیزش «زن، زندگی، آزادی» برای مسئلهی زن گام برداشتهای و آزادی را هم در تجسمبخشی به ارادهی آزادت زیستهای.»
امضاءکنندگان این نامه در ستایش حق زندگی از فرهاد میثمی خواستهاند تا به اعتصاب غذای خود پایان بدهد:
«در خیزش اعتراضی-انقلابی «زن، زندگی، آزادی» ما «زندهماندن» را نخستین شاخصِ زندگی میدانیم. زمانی که خشونت بیامان از هجومِ مداوماش بازنمینشیند زندهماندن مقاومت است. از تو میخواهیم به اعتصاب غذایت پایان بدهی به خاطر آیندهای که به تکتک ارادههایی چون ارادهی تو نیاز داریم. ما مطالبات تو را فریاد میزنیم و تا تحقق آنها دست از مبارزه با ظلم نخواهیم کشید.»