«دو ماه است که در کابوس و برزخی زندگی می‌کنیم که هیچ پایانی ندارد. می‌خواهم فقط صدای خواهرم باشید که می‌خواهند زنده زنده او را بکُشند. من نمی‌دانم این همه خشونت به خاطر چیست- برای کُرد بودن ماست که داریم در تهران زندگی می‌کنیم؟! خواهرم در زندان از هیچ‌گونه حق و حقوقی برخوردار نیست. خواهرم در حالی که وضعیت سلامتی‌اش روز به روز وخیم‌تر می‌شود و در حال مرگ قرار گرفته و هر چه سریع‌تر باید بستری شود و تحت مراقبت‌های تخصصی پزشکی قرار گیرد، کوچک‌ترین رسیدگی و توجهی به وضعیت‌اش نمی‌شود. می‌خواهم فقط صدای خواهرم باشید تا اتفاق تلخی رخ نداده است».
این بخش کوتاهی از صحبت‌های ناهید مدرسی، خواهر الهام مدرسی، نقاش جوان سنندجی محبوس در زندان کچوئی کرج است.
ناهید مدرسی، در گفت‌وگو با زمانه، وضعیت سلامتی خواهرش، الهام مدرسی را که در خطر از دست دادن کبدش به علت بیماری ژنتیکی (PSC) است و به مراقبت‌های تخصصی نیاز دارد، بسیار وخیم توصیف می‌کند و می‌گوید:
«امروز یکشنبه ۱۸ دی‌ماه، پس از مراجعه مادر و برادرم که مطلع شدن الهام مورد شکنجه قرار گرفته، به زندان کچوئی مراجعه کردند. خانواده برای دیدار با الهام اصرار کرده که مأموران مادر و برادرم را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و برادرم را با آن وضع بد جسمانی‌اش که تازه عمل پیوند کبد انجام داده است و فقط خواهان دیدن خواهرم بوده، بازداشت کردند».
مدرسی، هم‌چنین می‌گوید که از زمان بازداشت تاکنون خواهرش را تحت اذیت و آزار مداوم و شدیدترین شکنجه‌های روحی و جسمی قرار داده‌اند و او را از داشتن حتی ابتدایی‌ترین حق و حقوق قانونی یک زندانی نیز محروم کرده‌اند.
الهام مدرسی صبح روز چهارشنبه ۱۱ آبان ماه سال جاری در منزل خود در فردیس کرج به دست نیروهای امنیتی بازداشت و سپس به زندان کچوئی کرج منتقل شد.
در ادامه پرونده‌سازی نهادهای امنیتی، صدور احکام سنگین و اذیت و آزار بازداشت‌شدگان خیزش سراسری، اخیراً الهام مدرسی در اعتراض به وضعیت تحمیل شده بر او در زندان و شکنجه و آزارهای مداوم مسئولان زندان کچوئی کرج، دست به اعتضاب غذا و دارو زده است.
از حدود ۱۰ روز پیش وضعیت جسمی الهام مدرسی با تشدید بیماری‌اش و عدم دسترسی به خدمات درمانی رو به وخامت گذاشت. تداوم اعتصاب غذای این زندانی سیاسی، جان او را در معرض خطر جدی قرار داده و موجب افزایش نگرانی‌های شدید خانواده مدرسی شده است.
پنج‌شنبه ۱۵ دی ۱۴۰۱، تعدادی از خانواده‌های بازداشت‌شدگان که در زندان کچوئی کرج دست به اعتصاب غذا زده‌اند، مقابل ورودی این زندان تجمع کردند.
به جای بستری، قرار بازداشتش را تمدید کردند
الهام مدرسی از روز دوشنبه ۱۲ دی‌ماه ۱۴۰۱، علیرغم وخامت حال در اعتراض به آن‌چه «تداوم بازداشت، انتساب اتهامات واهی و عدم رسیدگی به وضعیت سلامتی خود» عنوان کرده، دست به اعتصاب غذا زده است.
الهام مدرسی، نقاش کُرد و ساکن تهران سال‌هاست که از بیماری ژنتیکی کبد (PSC) رنج می‌برد.
علاوه بر الهام مدرسی، ۱۴ زندانی سیاسی زن دیگر به نام‌های فاطمه جمال‌پور، حمیده زراعی، نیلوفر کردونی، سمیه معصومی، آرمیتا عباسی، فاطمه نظری‌نژاد، انسیه موسوی، ژاسمین حاج‌میرزامحمدی، الهام، مایده سهرابی، فاطمه مصلح‌حیدرزاده، نیلوفر شاکری، مرضیه میرقاسم، شهرزاد درخشان و فاطمه حربی در زندان کچوئی، در اعتراض به عدم رسیدگی به پرونده‌هایشان و هم‌چنین محروم شدن از حق دسترسی به وکیل انتخابی از دوشنبه ۱۲ دی‌ماه، دست به اعتصاب غذای خشک زده‌اند.
خبرگزاری هرانا، وب‌سایت مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نیز چهارشنبه ۱۴ دی‌ماه گزارش کرد الهام مدرسی با وجود حال نامساعد جسمی در سومین روز از اعتصاب غذای خود در زندان کچوئی کرج توسط مسئولان زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
پیش‌تر یک منبع آگاه در ارتباط با وضعیت الهام مدرسی به «هرانا» گفته بود که الهام مدرسی تحت آزارهای روحی شدید و ساعات طولانی با چشم بند تحت بازجویی بوده است:
«بازجویان برای تخریب روحیه الهام به دروغ به او می‌گفته‌اند که برادرش که تازه عمل پیوند کبد کرده است در اتاق مجاور تحت شکنجه است و مادرش نیز فوت کرده است تا او را برای اعتراف اجباری تحت فشار بگذارند. بازجویان الهام را تحت فشار قرار دادند و به او گفتند چند نفر را بازداشت کردیم و اگر اعتراف کنی که لیدر این گروه بودی تو را آزاد خواهیم کرد.»
در روزهای اخیر هم‌چنین یک منبع آگاه، در مصاحبه با زمانه، ضمن تأیید شکنجه و ضرب و جرح الهام مدرسی در زندان، دلیل برخوردهای شدید با او را، اخبار درز شده از داخل زندان عنوان کرده بود.
ناهید مدرسی، در خصوص آخرین وضعیت خواهرش به زمانه می‌گوید که روز یکشنبه ۱۱ دی‌ماه قرار بازداشت الهام در حالی به مدت یک ماه و پنج روز دیگر تمدید شد که او از قبل انتظار داشت که با آن حال وخیم‌اش به بیمارستان منتقل شود و تحت مداوای دکتر خودش قرار گیرد:
«آنزیم‌های کبد خواهرم هر روز بالا می‌رود و شرایط ادامه زیست را برای او بسیار دشوار کرده است. الهام هم‌چنین قبل از شروع اعتصاب غذا و اعتصاب دارو، هر چیزی که می‌خورد، بالا می‌آورد. خواهر من کاملا بی‌گناه است. او در این مدت تنها خواستار دسترسی به وکیل انتخابی شده است. اگر خواهرم مرتکب گناهی شده، به او وکیل بدهید تا در کنار وکیل‌اش در دادگاه حاضر شود».
ناهید مدرسی، روز شنبه ۱۷ دی‌ماه در یک پیام ویدئویی اعلام کرده بود:
«الهام الان چهار روز [امروز یکشنبه شش روز] است اعتصاب غذا کرده. داروهایش را مصرف نمی‌کند. آنزیم‌های کبدی‌اش آنقدر بالا رفته که دکترهای رجایی شهر گفته‌اند باید بستری شود چون کبدش را از دست می‌دهد، ولی با این وضعیت تحت شکنجه‌های شدید است. من می‌خواهم بدانم سازمان حقوق بشر کجاست؟ کمیته حقیقت یاب کجاست؟ سازمان حقوق زندانیان کجاست؟ چرا رسانه‌ها از داخل زندان خبر نمی‌دهند؟ ما فریادمان را باید به کجا ببریم؟ بدون هیچ جرم ثابت شده‌ای او را نگه داشته‌اند. حق گرفتن وکیل نداریم. الهام تنها خواهر من نیست…خواهر تک تک شماست. لطفا نگذارید الهام را از دست بدهیم. به داد ما برسید.»
پیش از این نیز، ناهید مدرسی با انتشار استوری در صفحه اینستاگرام خود از افزایش فشارها بر خواهرش خبر داده بود. او از رسانه‌ها خواسته بود تا در‌مورد الهام مدرسی گزارش تهیه کنند.
در نوشته او آمده بود:
«می‌توانم از شما خواهش کنم صدای خواهرم الهام مدرسی باشید، در جریان اعتراضات اخیر ایران دستگیر شده و در شرایط سختی در زندان کچوئی به‌سر می‌برد. جانش در خطر جدی است و تحت شکنجه‌های شدید روانی و جسمی است. مسئولیت جان او بر عهده جمهوری اسلامی و قوه قضائیه است. از کمیته حقیقت‌یاب سازمان حقوق بشر بخواهید شرایط خواهرم را گزارش کند. به رسانه‌های خبری فشار بیاورید تا از شرایط فعلی خواهرم در زندان کچوئی خبر تهیه کنند، تا ثابت شود که در زندان‌های ایران چه جنایت‌هایی علیه زندانیان سیاسی انجام می‌شود، و اعتراض یک مریض برای وخامت حالش شکنجه‌های شدید و حق گرفتن وکیل برای اثبات بی‌گناهیش ندارد. قبل از حکم و قبل از مرگش، صدای خواهرم باشید.»
ناهید مدرسی در ادامه به زمانه می‌گوید خواهرش الهام در معرض خطر تفهیم «اتهامات سنگین» قرار دارد:
«الهام هر بار خواسته نسبت به وضعیت غیرانسانی‌ای که در زندان بر او تحمیل شده اعتراض کند، از سوی بازپرس پرونده تهدید شده است. آخرین بار بازپرس پرونده نیز به خاطر اعتراضی که الهام داشته، قرار بازداشت او را به مدت یک و ماه پنج روز دیگر تمدید کرده است. من می‌خواهم بدانم این وکلا کجا هستنند؟ چرا سکوت کردند؟ وکلا برای مردم ایران مشخص کنند زمانی که قوه قضاییه شما را قبول ندارند، چطور پروانه وکالت گرفته‌اید؟»
به وکیل تسخیری هم اجازه دسترسی به پرونده را نداده‌اند
ناهید مدرسی می‌گوید که مادر و برادرشان هر روز برای پیگیری وضعیت الهام به دادسرا مراجعه می‌کنند، اما تاکنون پاسخ روشنی دریافت نکرده‌اند:
«در این مدت چند تن از وکلا را هم فرستاده‌ایم، ولی به هیچ کدام‌شان اجازه ورود به پرونده را نداده‌اند. آن‌ها حتی به وکیل تسخیری هم اجازه نداده‌اند به پرونده الهام دسترسی داشته باشد. در روزهای گذشته نیز جلسه دادگاه چند تن از بازداشت‌شدگان (حمیده زارعی و فاطمه حربی) که با الهام در اعتصاب غدا به‌سر می‌برند از طریق ویدئوکال (تماس تصویری) برگزار شده است. در آن جلسه کوتاه که دو سه دقیقه بیشتر نبوده، تنها کد ملی، مشخصات فرد و اتهام‌های وارده را خوانده‌اند و به آن‌ها حق هیچ‌گونه دفاعی از خود را نداده‌اند».
مدرسی می‌گوید از روزی که الهام به همراه دیگر زندانیان اعلام اعتصاب غذا کرده‌اند، از ملاقات و تماس با خانواده محروم مانده‌اند:
«زمانی که خانواده‌های زندانیان به زندان کچوئی مراجعه می‌کنند تا از وضعیت سلامتی عزیزان‌شان با خبر شوند، به خانواده‌ها می‌گویند که همه زندانیان حال‌شان خوب است و برگردید خانه‌هایتان. اگر حال جسمی آن‌ها خوب است چرا اجازه ملاقات نمی‌دهند؟ چرا آن‌ها را ممنوع‌التماس کرده‌اند و اجازه نمی‌دهند آن را از زبان خودشان بشنویم؟»
«ناتالیا گوله» از اعضای مجلس سنای فرانسه، ۲۸ آذر، کفالت سیاسی الهام مدرسی را برعهده گرفته است.
ناهید مدرسی، روز یکشنبه ۱۸ دی‌ماه در ششمین روز اعتصاب غذای خواهرش در زندان کچوئی در یک پیام ویدیوئی دیگر که آن را برای زمانه فرستاده است، از کفیل سیاسی و مادر خوانده خواهرش می‌خواهد پیش از آنکه دیر شود برای نجات او کاری کنند.
از آغاز اعتراضات گسترده‌ای که به قیام ژینا شهرت یافته است تا کنون هزاران تن از معترضان و صدها فعال مدنی و صنفی، دانشجویی، زنان و کارگری در مناطق مختلف ایران بازداشت شده‌اند.
به‌گفته مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اعتراضات سراسری مردم در ۳۱ استان، ۱۶۳ شهر و ۱۴۴ دانشگاه بزرگ کشور انجام شد و شمار کشته‌شدگان از ۲۶ شهریور تا ۱۷ دی‌ماه به ۵۱۷ نفر و تعداد بازداشتی‌ها نیز به ۱۹ هزار و ۲۶۲ نفر رسیده است.