بیماری لیلا حسین‌زاده، پژوهشگر و فعال دانشجویی که بیش از سه ماه است او را بدون حکم قانونی در زندان عادل‌آباد اسیر کرده‌اند، شدت گرفته است. برادر او در اینستاگرام نوشته وضعیت لیلا اورژانسی است و «سلامت و جان او در معرض خطر است».
ماموران امنیتی ۲۹ مرداد لیلا حسین‌زاده را با خشونت در مقابل خانه‌اش دستگیر کردند. قرار بازداشت موقت او را بدون توجه به گواهی پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر در نیمه آبان بار دیگر تمدید کردند. او در زندان به بیماری خودایمنی مبتلا شده و ممانعت از دسترسی به دارو و درمان وضعیت سلامت او را در خطر جدی قرار داده است. ابوالفضل حسین‌زاده ۱۲ آذر در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت:
«خواهرم در روزهای اخیر علاوه بر مشکلات پیشینی با دردها و علایم جدیدی مواجه شده است. پزشک متخصصی که با او مشورت کردیم باتوجه به علایم جدید ورم دست‌ها، ضایعات کبودی متعدد پوستی و تاری دید، حمله‌ی سیستم ایمنی به عروق بدن (واسکولیت) و حمله‌ی چشمی (یووئیت) را محتمل دانسته که هر دو بسیار خطرناک هستند و خطر كوری و مرگ را به دنبال دارند.»
به گفته برادر لیلا حسین‌زاده تکمیل تشخیص و شروع درمان این بیماری نیاز به بستری اورژانسی و انجام آزمایش‌های تشخیصی تخصصی و پیچیده دارد که در زندان ممکن نیست. در زندان به لیلا در جواب درخواست آزمایش گفته‌اند: «همین‌جا خون بده، می‌دهیم سرباز ببرد آزمایشگاه».
او نوشته است یک ماه و نیم است که لیلا «درگیر حمله‌ی چشمی است و تاکنون از اعزام او به چشم‌پزشک ممانعت کرده‌اند. او در زندان به بيمارى لاعلاج كرون مبتلا شده و هر بار تحت فشارهاى روحى و جسمى دچار عارضه‌هاى وخيم و حاد جديدى از اين بيماری غير قابل درمان شده است. در صورت صحت تشخیص اولیه‌ی پزشک، سلامت و جان لیلا در معرض تهدید جدی خواهد بود.»
برادر لیلا حسین‌زاده با اعلام نگرانی شدید نسبت به وضعیت سلامت خواهرش تاکید کرده است:
او «باید در اسرع وقت به بیمارستان اعزام شده و زیر نظر پزشک متخصص برای انجام آزمایش‌های مورد نیاز و تشخیص علت علایم جدید بیماری قرار گیرد. مسئولیت هرگونه تهدیدی برای سلامتی خواهرم متوجه مسئولین زندان و بازپرس شعبه‌ی ۱۴ دادسرای شیراز است که از آزادی لیلا ممانعت می‌کند».
حسین‌زاده که در سال ۱۳۹۶ بازداشت شده بود، در زندان به گونه‌ای از بیماری خود ایمنی از نوع حاد کرون روده مبتلا شده است و بنا بر هشدار خانواده‌اش و شوراهای صنفی دانشگاه‌ها «عدم دسترسی به دارو سبب وخامت حال و به خطر افتادن جان او خواهد شد». او در اسفند ۱۳۹۸ پس از تحمل بیش از هفت ماه از محکومیت ۳۰ ماهه بر اساس گواهی عدم تحمل کیفر از زندان بیرون آمد.
https://www.instagram.com/tv/CltxhYZAQOh/?utm_source=ig_web_copy_link
در یک پیام صوتی که برادر او منتشر کرد، حسین‌زاده می‌گوید:
«بازداشت من قتل تدریجی و خاموش بدنم است. مرا بلاتکلیف در مقتل نگه داشته‌اند. رسا اعلام می‌کنم که اینجا قتلی خاموش و تدریجی علیه‌ام وجود دارد. با این همه همچون همه شما عاشق زندگی‌ام»
او در این پیام صوتی که در شهریور امسال ارسال کرده است شرحی از شکنجه و آزارهای بازجویان بر خود نیز بیان کرده است:
«ساواک اسلامی طی هشت ماه گذشته از هیچ شکنجه و فشاری بر من ابا نکرده است. در آذر ۱۴۰۰ داخل بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ به شدت ضرب و شتم شدم. یک بار هم در حالی که اعلام کردم سردم است بخاری اتاق بازجویی را خاموش کردند، پنجره را باز کردند و مدتها مرا در اتاق سرد آخر آذر تنها گذاشتند. بار دیگر از شدت فشار عصبی و جسمی و تهدید و توهین بازجو خون بالا آوردم».
حسین‌زاده همچنین فاش کرده است که در هشت ماه گذشته دو مرتبه برای اعتراف اجباری تحت فشار قرار گرفته است و ماموران امنیتی به او پیشنهاد کرده‌اند از ایران برود. او همچنین گفته است که با اعتراض اطلاعات به نتیجه کمیسیون پزشکی «بعد از شش ماه هنوز جواب آن نیامده است».
حسین‌زاده از فعالان شورای صنفی دانشگاه علوم اجتماعی تهران، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مردم‌شناسی و پژوهشگر است. پیشتر شوراهای صنفی دانشگاه‌ها در باره تهدید سلامت و جان او در زندان هشدار داده بود.