مذاکره‌کننده ارشد لبنان در مذاکرات تعیین حدود دریایی با اسرائیل گفت که میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان، توافقنامه به دست آمده با میانجیگری آمریکا را امضا کرده است.
میشل عون، این توافقنامه را در روز پنجشنبه ۲۷ اکتبر/ ۵ آبان امضا کرد و انتظار می‌رود اسرائیل هم گام مشابهی در طول روز بردارد.
الیاس بوصعب، مذاکره‌کننده ارشد لبنانی گفت: «لبنان روز پنجشنبه موافقت نهایی خود را با این توافق که با میانجیگری ایالات متحده به دست آمد اعلام کرد.»
به گفته مذاکره‌کننده لبنانی، این توافق تاریخی می‌تواند نخستین گام برای کاهش تنش و آغاز روند پایان دهه‌ها خصومت میان دو کشور باشد و راه را برای اکتشافات برای یافتن منابع گاز و نفت در منطقه فراساحلی دو کشور هموار کند. او از این توافق به عنوان آغاز «عصری جدید» بین دو کشور یاد کرد.
بوصعب گفت که متن امضا شده توافق امروز به ناقوره در جنوب لبنان ارسال خواهد شد. ناقوره از مارس ۱۹۷۸، پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل بوده است. قرار است مذاکره‌کنندگان آمریکایی، لبنانی و اسرائیلی در ناقوره جمع شوند و متن تأیید شده توافق را با یکدیگر مبادله کنند.
آموس هوخشتاین، مذاکره‌کننده ارشد ایالات متحده هم گفت که امیدوار است توافق دریایی بتواند «نقطه عطف اقتصادی برای لبنان» باشد.
وی افزود: «اگر یک طرف توافق را نقض کند، هر دو طرف ضرر می‌کنند.»
این توافق که هر سه طرف از آن به عنوان یک دستاورد تاریخی یاد می‌کنند، قرار است پس از تصویب کابینه اسرائیل به امضای یائیر لاپید، نخست‌وزیر این کشور هم برسد.
پس از انجام این تشریفات، ایالات متحده رسماً این توافق را «اجرایی» اعلام خواهد کرد و لبنان و اسرائیل که هنوز از نظر فنی در وضعیت جنگی هستند، مختصات مرزی جدید خود را به سازمان ملل ارائه خواهند کرد.
حزب‌الله لبنان به عنوان نیروی نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه که در نوک پیکان خصومت میان دو کشور قرار دارد با این توافق مرزی موافقت کرده است. حزب‌الله قبلا تهدید کرده بود که بهره‌برداری از میادین گازی در منطقه مرزی محل اختلاف دو کشور تنها پس از به دست آمدن توافق امکان‌پذیر است.
کشف یک میدان گازی فراساحلی یا بهره‌برداری از آن اگرچه به تنهایی برای حل مشکلات عمیق اقتصادی لبنان کافی نیست اما این موضوع برای کشوری که با بحران پیچیده کمبود ارز خارجی دست به گریبان است یک موهبت بزرگ خواهد بود و احتمالاً در آینده به خاموشی‌ها و قطع برق‌های فلج کننده در این کشور خاتمه می‌دهد.
مناقشه میان دو کشور بر سر تعیین حدود در ۸۶۰ کیلومتر مربع از دریای مدیترانه بود که میادین گازی کاریش و قانا در آن واقع شده است.
اسرائیل و لبنان پس از جنگ ۱۹۸۲ هنوز مرزهای خود را در خشکی مشخص نکرده‌اند و در عوض به آتش‌بس «خط آبی» که توسط سازمان ملل متحد اعمال شده پایبندند و در نتیجه تا اکنون منطقه اقتصادی فراساحلی‌شان محل مناقشه بود. فقدان مرز دریایی تا یک دهه پیش، یعنی زمانی میادین گازی در شرق دریای مدیترانه کشف شد، موضوع مهمی نبود.
دولت‌های متوالی ایالات متحده به دنبال میانجیگری برای یک توافق دریایی بوده‌اند. هوخشتاین در زمان دولت اوباما نیز رهبری مذاکرات را بر عهده داشت. این تلاش چندین سال بعد، زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور شد هم ادامه یافت اما پیشرفت چندانی نداشت.