جمله «همه جای ترکیه تقسیم است»، حالا به شعار همه جوانان ترکیه تبدیل شده است. از استانبول تا مرسین، خیابانها به تصرف مخالفان درآمده است و آنها از دولت میخواهند که کناره بگیرد، اما رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه میگوید که دولت او به کارش ادامه خواهد داد و «مخالفان هم میتوانند به اعتراضهایشان ادامه دهند». پلیس ترکیه نیز پس از سه روز سرکوب معترضان از میدان “تقسیم” استانبول عقبنشینی کرده است.
مسئله اصلی کدام است؟
تخریب پارک “گازی” محرک اصلی و اولیه تجمع مخالفان دولت بوده است. دولت ترکیه تصمیم دارد این پارک را تخریب و به جای آن یک مجتمع تجاری تاسیس کند. معترضان میگویند که احداث مجتمع تجاری در این منطقه، بخشی از آثار تاریخی شهر استانبول را از دیدرس عموم پنهان خواهد کرد. آنها همچنین نسبت به تخریب محیط زیست و فضای شهری معترض هستند و از دولت میخواهند که این پروژه را متوقف کند.
همه اعتراضکنندگان در استانبول، تنها به خاطر تخریب محیط زیست به خیابان نیامدهاند. دولت اسلامگرای اردوغان در یک دهه گذشته تلاش کرده است بخشی از میراث مصطفی کمال آتاتورک را کنار بگذارد.
تغییر قوانین آموزشی در ترکیه، لغو قانون ممنوعیت حجاب برای دانشآموزان و دانشجویان، حمایت از نهادهای مذهبی و ممنوعیت فروش مشروبات الکلی از ساعت ۱۰ شب تا شش صبح از جمله اقدامات دولت عدالت و توسعه در ترکیه است که مخالفتهای فراوانی را به دنبال داشته است.
تغییر قوانین آموزشی در ترکیه، لغو قانون ممنوعیت حجاب برای دانشآموزان و دانشجویان، حمایت از نهادهای مذهبی و ممنوعیت فروش مشروبات الکلی از ساعت ۱۰ شب تا شش صبح از جمله اقدامات دولت عدالت و توسعه در ترکیه است که مخالفتهای فراوانی را به دنبال داشته است.
روابط دوستانه دولت حاکم بر ترکیه با کشورهای غربی و به ویژه آمریکا نیز با مخالفت احزاب ملی و چپگرایان این کشور همراه بوده است. سال گذشته پس از آنکه مجلس ملی ترکیه به دولت اجازه داد تا در صورت ضرورت به سوریه حمله کند، احزاب مخالف دولت در اعتراض به این مصوبه به خیابان آمدند.
روابط خوب دولت ترکیه با غرب، سرمایهگذاری خارجی در این کشور را افزایش داده و زمینهساز رشد اقتصادی شده است؛ به گونهای که میانگین رشد اقتصادی ترکیه در یک دهه گذشته پنج درصد بوده است. مخالفان دولت معتقدند که سیاستهای غربگرایانه دولت، ترکیه را به حیاط خلوت کشورهای قدرتمند تبدیل کرده است.
استقرار سپر موشکی ناتو در ترکیه هم با اعتراض مخالفان دولت روبهرو شده است. مخالفان دولت نسبت به دخالتهای ترکیه در سوریه نیز معترض هستند. دولت ترکیه از مخالفان بشار اسد به صورت مستقیم حمایت میکند.
نیت پنهان کمالیستها
اقدام دولت برای صلح با پ.ک.ک – حزب کارگران کردستان – و اعلام آتشبس با مخالفان مسلح خود با مخالفت شدید احزاب ملیگرا روبهرو شده است. حزب حاکم ترکیه در نظر دارد قانون اساسی این کشور را تغییر دهد. کمیسیون اصلاح قانون اساسی پیشنهاد کرده است اختیارات ارتش محدود شود و احزاب و گروههای سیاسی از آزادیهای بیشتری برخوردار شوند.
احزاب کردی پیشنهاد کردهاند که اصل ۶۶ قانون اساسی ترکیه تغییر کند. بر اساس این اصل«هر شهروند ترکیه که با دولت ترکیه، ارتباط شهروندی دارد، ترک است». اصل ۴۲ قانون اساسی ترکیه نیز آموزش زبانهای مادری در ترکیه را ممنوع کرده است؛ «در هیچکدام از مدارس و مراکز آموزشی هیچ زبانی غیر از زبان ترکی، به عنوان زبان مادری آموزش داده نخواهد شد. آموزش زبانهای خارجی بر اساس تصمیم گیری دولت خواهد بود».
احزاب کردی پیشنهاد کردهاند که اصل ۶۶ قانون اساسی ترکیه تغییر کند. بر اساس این اصل«هر شهروند ترکیه که با دولت ترکیه، ارتباط شهروندی دارد، ترک است». اصل ۴۲ قانون اساسی ترکیه نیز آموزش زبانهای مادری در ترکیه را ممنوع کرده است.
با این حال دولت ترکیه از دوسال گذشته اجازه آموزش زبان کردی را به صورت محدود در برخی از مراکز آموزشی به اجرا گذاشته است. حزب عدالت و توسعه نتوانسته است دو حزب حرکت ملی و جمهوری خلق را برای اصلاح این دو اصل قانون اساسی همراه کند.
احزاب کمالیست و ملیگرای ترکیه این اقدام دولت را نادیده گرفتن میراث آتاتورک میدانند و میگویند دولت میخواهد مبانی و ارزشهای اسلامی را جایگزین ارزشهای مصطفی کمال کند. وزیر کشور ترکیه دو سال قبل مخالفت خود را با برگزاری جشنهای ۱۹ مه در ترکیه اعلام کرد. او گفته بود: الگوهای بهتری از مصطفی کمال برای جوانان ترکیه وجود دارد. اظهارات او خشم کمالیستها را برانگیخت.
کمالیستها پس از صدور فرمان صلح میان حزب کارگران کردستان و دولت تلاش کردند تا مخالفان دولت را بسیج کنند. «گرگهای خاکستری» که یک حزب ملیگرای افراطی است، اعضای خود را به خیابان فراخواند، اما این اعتراض با استقبال شهروندان روبهرو نشد. رهبر حزب حرکت ملی ترکیه نیز مخالفت خود با طرح صلح را اعلام کرد.
حمایت رهبران حزب حرکت ملی و جمهوری خلق که خود را حافظ میراث مصطفی کمال در ترکیه میدانند از اعتراضهای خیابانی علیه دولت در چهار روز گذشته، شائبه سوء استفاده آنها از فرصت به دست آمده برای اعتراض به طرح صلح در ترکیه را به وجود آورده است.
یکی از رهبران حزب حرکت ملی ترکیه در جمع معترضان، حزب کارگران کردستان را دشمن اصلی ترکیه خواند. همچنین شعارهایی همچون «راه سربازان مصطفی کمال راه ماست» و «ما شهید ندادیم که کشور تقسیم شود»، نشانههایی از مخالفت کمالیستها با صلح در ترکیه است.
جامعه مدنی در برابر دولت
تجربه پیشین جامعه مدنی ترکیه در اعتراض به قانون منع سقط جنین که مقامهای دولتی را مجبور به عذرخواهی کرد، این خوشبینی را به وجود آورده است که با ادامه اعتراضها دولت قوانین منع فروش مشروبات الکلی را متوقف کند.
ترکیه از یک جامعه مدنی به نسبت توانمند برخوردار است. بر اساس گزارشهای رسمی تا سال ۲۰۱۱ بیش از ۹۰ هزار تشکل غیر دولتی در ترکیه فعال هستند و هشت میلیون نفر از شهروندان ترکیه در این سازمانها عضویت دارند. همچنین این کشور از یک نظام چند حزبی برخوردار است.
قانون اساسی ترکیه احزاب سیاسی را از عناصر حیات سیاسی دموکراتیک معرفی میکند. احزاب سیاسی بدون نیاز به اجازه دولت تشکیل میشوند، اما باید فعالیتهای خود را درچهارچوب قانون اساسی و احکام قانونی ادامه دهند. براساس آخرین آمار رسمی ۷۱ حزب سیاسی در ترکیه فعال هستند و ده میلیون نفر از شهروندان این کشور به عضویت احزاب درآمدهاند.
وجود تشکلهای غیر دولتی و احزاب مخالف همواره این امکان را به مخالفان میدهد که نیروهای مردمی را علیه دولت بسیج کنند. فعالیت سندیکاهای کارگری در ترکیه پیش از سرکوب گسترده آنها در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی چشمگیر بوده است و همچنان علیرغم محدودیتهای دولتی، اتحادیههای صنفی و سندیکاها در این کشور فعال هستند.
در دو سال گذشته معلمان و پرستاران ترکیه در اعتراض به سختی کار و دستمزد کم اعتراضهای گستردهای علیه دولت سازماندهی کردند. یک ماه پیش نیز سندیکای چایکاران ترکیه در پی بینتیجه ماندن مذاکرات سندیکای کارگری با سازمان دولتی چای ترکیه در خصوص میزان افزایش حقوق و تمدید قرارداد دسته جمعی، دست به اعتصاب زدند.
اسفندماه سال گذشته نیز سندیکاهای کارگری و کارفرمایی ترکیه در اعتراض به افزایش هزینههای زندگی و دستمزد پایین اعتصاب کردند. سندیکای کارگران فرودگاههای ترکیه نیز ماه گذشته در اعتراض به عدم افزایش دستمزدها دست از کار کشیدند.
اگرچه دولت اعلام کرده است که ساخت و ساز در منطقه تاریخی استانبول را ادامه خواهد داد، اما به نظر میرسد که خواستههای دیگر معترضان دولت را ناچار به عقبنشینی کند. تجربه پیشین جامعه مدنی ترکیه در اعتراض به قانون منع سقط جنین که مقامهای دولتی را مجبور به عذرخواهی کرد، این خوشبینی را به وجود آورده است که با ادامه اعتراضها دولت قوانین منع فروش مشروبات الکلی را متوقف کند.
تا جایی که من شاهد بوده ام یک همبستگی بی سابقه بین تمامی مخالفان دولت اسلامگرای حزب عدالت و توسعه بین تمامی گروه های حتی نا همگون اعم از ملی گرا ، چپ و حتی کمونیست و کمالیست علیه سیاست های ضد لائیک دولت بوجود آمده است. چنین اعتراضاتی از دهه هشتاد بی سابقه توصیف می شود. مردم شعار مرگ بر دیکتاتور سر می دهند که نشانگر این است که از سیاست های تک سو نگر و اسلامگرای دولت به خشم آمده اند. چندی پیش اردوغان در یک مصاحبه گفته بود که “برخی قوانینی که دو عیاش تدوین کرده اند را از قوانین شریعت برتر می دانند.” منظور او البته قانون اساسی لائیکی است که مصطفی کمال و عصمت اینونو تدوین کرده اند.
این گفته خشم بسیاری از مردم را بر انگیخته و احساسات آنها را جریحه دار کرده است اما طبق مشاهدات و شواهد من در اعتراضات، هیچ شعار یا مطلبی علیه طرح صلح با حزب کارگران کردستان دیده نمی شود. حتی تظاهرات ضد دولتی در روز دوم خود به شهر عمده کرد نشین یعنی دیاربکر نیز سرایت کرد.
به نظر من اعتراضات مردمی ترکیه را بایست اعتراض به سیاست خزنده دولت بر علیه اصول قانون اساسی لائیک دانست. به همین جهت است که بیشتر جوانان و دانشجویان ترک و کرد با آن همبستگی احساس می کنند.
Mehdi / 03 June 2013
چه ترکیه چه مصر و چه ایران متاسفانه این ویروس خطرناک یعنی اسلام در حال گسترش می باشد ولی خوشبختانه گویا خیلی از مردم دیگر فریب اسلامگرا ها را نمیخورند و در آینده نزدیک منطق بر همه مردم حکومت خواهد کرد .
بهنام / 03 June 2013
از بی بختی و پریشانی اپوزسیون ایرانی, حکومت ایران در حال کسب محبوبیت درمیان همهی سکولارها, اقلیت های مسیحی , علویان پر شمار ترکیه, آشوریان, ارمنی ها, و چپ گریان خاور میانه می باشد. سازش دول غربی با ارتجاعی ترین کشورها و گروهای افراطی-اسلامی منطقه در تقابل با جمهوری اسلامی ایران ,حزب الله لبنان و حکومت سوریه که در راستای حفاظت از اسراییل صورت می گیرد, نهایتن به سود حکومت ایران خواهد شد. این واقعیت روشن اوضاع امروز ماست. کافیست نظر شرکت کنندگان در تظاهرت ترکیه را در مورد ایران بپرسید.
اپوزیسیون از ۲۳ بهمن ۵۷ / 04 June 2013