ناآرامی‌های پس از انتخابات سال ۱۳۸۸، به ویژه برای نسلی که اولین خشونت های عریان حکومت را تجربه می کردند بدل به خاطره‌ای تاریخی شده‌است. ناآرامی‌هایی که منجر به تولد اجتماعی جنش سبز شد و طرفداران این جنبش حال در آستانه انتخاباتی دیگر، به دوگروه تقسیم شده‌اند: دسته‌ای که هنوز چشم به چرخه قدرت بسته‌اند و امیدوارند با هر روزنه کوچکی دوباره به بخش هایی از قدرت دست پیدا کنند. و دسته دوم با توجه به سرکوب سال ۸۸، رد صلاحیت کاندیدای مورد نظرشان و عدم انعطاف حاکمیت، هر نوع تغییری از طریق انتخابات را با مکانیزم های فعلی ساختار سیاسی مثل ولایت فقیه ناممکن می دانند. به جز هواداران جنبش سبز که اغلب در طبقه متوسط می‌گنجند، در طبقات دیگر نیز نگاه‌های مختلفی وجود دارد. برای بخشی که چشم به کمک‌های حکومتی بسته‌اند و آن‌را گشایشی در زندگی روزانه خود می بینند یا از نظر مذهبی به جمهوری اسلامی باور دارند، یا از ترس عدم مهر در شناسنامه، مجبور به حضور در انتخابات هستند، همگی نسبت به شرکت در انتخابات مواضع مختلفی دارند. در انتخابات پیش رو برعکس انتخابات ۸۸ موجی ایجاد نشده. در این دو گفت‌وگو این دیدگاه‌ها مورد کنکاش بیشتری قرار می گیرند.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130602_Vahedi_Mohammadi_Election_PanteaBahrami.mp3[/podcast]