در روز شنبه ۳۰ مهرماه، اعتراضات به قتل دولتی مهسا (ژینا) امینی وارد ششمین هفته شد. این شنبه تاریخی شد. بزرگترین گردهمایی و تظاهرات ایرانیان در خارج از کشور در این روز صورت گرفت. برلین شاهد حضور حدود ۱۰۰ هزار ایرانی دادخواه بود.
در دانشگاه و خیابان به‌رغم جو سنگین امنیتی شعار «زن، زندگی، آزادی» و «مرگ بر دیکتاتور» طنین‌افکن بود.
صبح شنبه در ایران با این خبر آغاز شد که کارگران شرکت شکلات‌سازی آیدین تبریز اعتصاب کردند. روز قبل، کارگران فولاد اهواز (خوزستان) هم برای تجمعی مقابل استانداری اهواز فراخوان دادند.
تظاهرات و تجمع در روز روشن در دانشگاه‌ها آغاز شد و در شب به شهرهای جنوبی ایران از جمله دزفول، در خوزستان و بندر کنگ از توابع بندرلنگه رسید. مردم دزفول شبانه با بوق و هلهله به خیابان آمدند. نیروهای امنیتی به تظاهرات مسالمت‌آمیز و پر از شادی مردم دزفول حمله کردند و دست‌کم به یک معترض گلوله جنگی شلیک کردند. در بندر کنگ از توابع بندرلنگه هم گروهی از زنان با پلاکارد آمدند و آنجا هم نیروهای سرکوب به معترضان حمله کردند.
دختران و زنان در شیراز روی دیوارها نوشتند زن، زندگی، آزادی. در اصفهان زنان روسری از سر برداشتند. زنان در شاهین‌شهر شعار دادند: «امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه». در اراک بازهم تظاهرات و تجمع‌های پرشمار شکل گرفت.
اعتراض جاری در رگ‌های خیابان
در تهران اولین اعتراضات جمعی و فردی در روز روشن شکل گرفت. در خیابان آزادی، زنی از یکی از تابلوهای راهنمایی و رانندگی بالا رفت و روسری‌اش را به نشان اعتراض در آورد و در هوا چرخاند.
در خیابان لاله زار ماموران امنیتی در روز روشن به سمت جمعیت معترض گاز اشک‌آور شلیک کردند. در خیابان باغ سپهسالار و بازار چراغ برق هم تجمع مردم با شعار مرگ بر دیکتاتور همراه بود. دختران دانش‌آموز هم در خیابان سهروردی راهپیمایی کرده و شعار «زن، زندگی، آزادی» سر دادند.
تجمعی در شامگاه ۳۰ تیر در محله تهران، نازی‌آباد شکل گرفت. در یک تصویر منتشر شده دست‌کم یک خیابان پر از مردمی است که با موتور و پیاده حرکت می‌کنند.
در شرق تهران در محله تهرانپارس، تجمع پرشماری شکل گرفت. زنان روسری‌هایشان را برداشتند. جمعیت باهم دست می‌زدند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» می‌دادند. خودروها با بوق ممتد از معترضان حمایت کردند:
در ستارخان که هر شب در تمام پنج هفته گذشته سعی کرده است که تجمع و تظاهرات برگزار کند، همچنان تجمع‌هایی با روشن کردن آتش آغاز شد. در این خیابان در تهران با توجه به حضور سنگین نیروهای سرکوب، تجمع‌ها شکل می‌گیرند و پراکنده می‌شوند. با این حال زنان ستارخان در شامگاه ۳۰ تیر حضور پرشماری داشتند. زنان معترض روسری‌های خود را در هوا می‌چرخاندند و شعار دادند: «مرگ بر دیکتاتور».
سرکوب در محله ستارخان تهران شدید بوده است. سلاحی که نیروهای حکومتی علیه معترضان ستارخان استفاده کرده‌اند بیشتر شلیک گلوله ساچمه‌ای است. ساچمه به چشم دست‌کم سه معترض در این محله در این دو هفته اخیر اصابت کرده است. موضوع اصابت ساچمه به ستارخانی‌ها به‌قدری عادی شده که اهل محل باهم در مورد آن صحبت می‌کنند و راهکار به هم می‌دهند.
در محله صادقیه تهران هم که سرکوب در آن مشابه محله ستارخان بوده است، تجمع‌های که بیشتر حاضران در آن زنان بودند شکل گرفت. در صادقیه هم نیروهای سرکوب حضور داشتند، ولی زن‌ها شعار دادند. آنها که به خیابان نیامدند از پشت پنجره‌های خانه‌هایشان با معترضان همصدایی کردند.
در میدان صادقیه تهران، زنی مشغول فیلمبرداری از تجمع ماشین‌ها و بوق‌های ممتد است که نیروهای سرکوب به ناگهان شیشه خودرویی که او مسافرش است را می‌شکنند. زن از ترس جیغ می‌زند.
معترضی که در منطقه صادقیه که با شلیک ساچمه زخمی شده، به زمانه گفت:
«رفتم بیمارستان. در محل خودمان نرفتم. رفتیم تا کجا یک بیمارستان. در آوردند دیگه. حدود ۲۰ تا ساچمه بود. درد هم داره. ترسیدیم خودمان در بیاوریم. ساچمه حرف عادی بچه محل ها شده. از بس زیاد می‌زنند حرومزاده‌ها.»
متروی شریعتی، در تمام پنج هفته گذشته و به ویژه در چهارشنبه‌ها و شنبه‌ها میعادگاه معترضانی است که دم غروب آنجا جمع می‌شوند و شعار می‌دهند. شامگاه ۳۰ مهر هم همین اتفاق افتاد و معترضان جمع شدند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند. برخی از زنان هم مقابل متروی شریعتی، روسری‌ها را برداشتند.
شعاردهی از پنجره‌ها در مناطقی که نیروهای سرکوب بیشتر حضور دارند ادامه دارد. معترضان در امیرآباد، جنت آباد، سعادت آباد، ولنجک، تجریش، پونک، نارمک، صادقیه، شهرزیبا و اکباتان، از پنجره‌ها شعار دادند.
در اکباتان، فضا به شدت امنیتی بود. یک منبع محلی به زمانه گفت که صدای شعارها امشب به مراتب بیشتر بود و نیروهای سرکوب به داخل خانه‌های مردم گلوله پلاستیکی، پینت‌بال و ساچمه شلیک کردند. او به زمانه گفت:
«همسایه بغلی ما، مهندس کاردرستی است، از پنجره به پنجره داد می‌زد که برو کنار دارند ساچمه می‌زنند. بعد خودش نمی‌رفت کنار و شعار می‌داد. آخرش زنگ زد گفت دارند ساچمه می‌زنند یه قابله بگیر سرت. ببین تو رو خدا در مملکت خودمون باید قابلمه خونمون رو کلاه جنگی کنیم.»
در شهرک اکباتان که در هفته گذشته زیر سرکوب بوده است، مردی از پنجره فریاد زد: «دیگه آخرشه.»
دزفول
در دزفول، معترضان پرشمار آمدند. ابتدا راهپیمایی در خیابان شریعتی در پیاده‌روها و درست بعد از غروب آفتاب شکل گرفت. معترضان در پیاده‌روهای شهر دزفول همه باهم به‌صورت ممتد فریاد زدند: «آزادی، آزادی، آزادی».
شعار اصلی معترضان دزفول «مرگ بر دیکتاتور» بود. معترضان در خیابان با کندن تابلوها سنگربندی کردند و در همان خیابان تظاهرات برگزار کردند و شعار دادند: «امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه».
تظاهرات مردم دزفول همراه با دست و ضرب و طرب بود تا اینکه نیروهای سرکوب با ماشین‌های زرهی و سلاح‌هایشان سررسیدند. بعد از آن صدای شلیک و تیراندازی بود و پرتاب نارنجک اشک‌آور. آنچه با همراهی و شادی آغاز شد، با آمدن نیروهای سرکوب تبدیل شد به میدان جنگ.
در یک ویدئو از شهر دزفول دست‌کم نیروهای سرکوب به یک معترض تیر جنگی شلیک کردند. مشخص نیست که سرنوشت این معترض بعد از شلیک چیست. تصویر مرد جوانی را در خون نشان می‌دهد.
بندر کنگ
در بندر کنگ با جمعیت ۱۷ هزار نفر که شهری کوچک از توابع بندرلنگه است هم تجمعی شکل گرفت. شهروندان بندر کنگ که بیشتر از اهل سنت هستند، شامگاه ۳۰ مهر، تجمعی تشکیل دادند که زنان در آن پلاکاردهایی در دست داشتند و در یکی از خیابان‌های شهر شعار می‌دادند: مرگ بر دیکتاتور.
موتورها و ماشین‌ها برای آنها بوق حمایتی می‌زدند. در یکی از ویدئوها مأموران سعی دارند فردی را بازداشت کنند که جمع معترضان مانع می‌شود
مشهد
در مشهد، اعتراضات در روز روشن در ۳۰ مهر در دانشگاه فردوسی مشهد آغاز شد. با تعطیل شدن مدارس در بعد از ظهر روز شنبه، دانش‌آموزان دختر هم به خیابان آمدند و شعار دادند: «ما از ایران نمی‌ریم، ایران را پس می‌گیریم».
حضور خیابانی دانش‌آموزان به حضور خیابانی معترضان بزرگ‌سال در خیابان کوثر انجامید که جمع شدند و شعار دادند: نترسید نترسید ما همه با هم هستیم:
دلیلی هم برای ترس هست: نیروهای سرکوب و نیروهای لباس شخصی در مشهد در پنج هفته گذشته به معترضان تیر جنگی هم شلیک کردند و از جمله یک نوجوان را کشتند. حضور نیروهای سرکوب در خیابان‌های مشهد در روز روشن مشهود بود. صدای تیراندازی زود بلند شد و لباس شخصی‌ها معترضان را تک که گیر می‌آوردند محاصره و بازداشت می‌کردند. تصاویری از تیراندازی به معترضان و گریز آنها از دست مأموران منتشر شده است.
تصاویر منتشرشده از یک تجمع در محله‌ای در مشهد حمله نیروهای امنیتی و لباس شخصی به معترضان و ربودن چند تن از آنها را نشان می‌دهد. لباس شخصی‌ها با خشونت چند مرد جوان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و با ضربات باتوم جلوی پیش‌آمدن جمعیت حاضر را می‌گیرند. در ویدئوی دیگری به دفعات صدای تیراندازی شنیده می‌شود و ماموران امنیتی پس از شلیک گاز اشک‌آور یک مرد را با خود به مکانی نامعلوم می‌برند.
ویدئوی دیگری هم منتشر شده که حضور بدون روسری زنان در شهر مشهد را نشان می‌دهد. صدای بوق ممتد و مرگ بر دیکتاتور هم بود.
اراک
معترضان اراک پرشمار آمدند و مانند شب‌های دیگر، بیشتر تجمع‌ها و تظاهرات‌ها در خیابان ملک، جهان پناه وخیابان میرزای شیرازی گزارش شد. زنان در تجمع‌های اراک پر شمار بودند و شعار «زن، زندگی، آزادی» بسیار شنیده می‌شد.
در ویدئوهایی اراک صدای شلیک و تیراندازی شنیده می‌شود. منابع محلی به زمانه گفتند که نیروهای سرکوب معترضان را بیشتر با گلوله‌های ساچمه‌ای‌ای هدف قرار می‌دهند. «مرگ بر دیکتاتور» شعاری است که با آمدن نیروهای سرکوب و شلیک ساچمه و اشک آور، در خیابان‌های اراک شدت می‌گیرد.
شیراز
تظاهرات روزانه در شیراز را دانش آموزان دختر آغاز کردند. آنها در خیابان‌ها راهپیمایی کردند و شعار دادند: می‌جنگیم، می‌میرم، ایران را پس می‌گیریم.
حضور سنگین نیروهای سرکوب موجب شد که بسیاری از معترضان شیرازی به پشت پنجره‌ها بروند و علیه حکومت و شخص خامنه‌ای، شعار بدهند.
تبریز
با توجه به اینکه شهر تبریز زیر سرکوب است، اعتراضات در دانشگاه تبریز متمرکز بود. شوراهای صنفی دانشجویان می‌گویند که راهپیمایی اعتراضی با حضور نزدیک به هزار نفر از دانشجویان در دانشگاه علوم پرشکی تبریز، شکل گرفت.
این تظاهرات نمودی هم در سطح شهر داشت اما به‌زودی نیروهای سرکوب می‌رسیدند و معترضان را پراکنده می‌کردند. در شب تجمع‌هایی در تبریز شکل گرفت. با تشدید سرکوب، معترضان رو به بنرسوزی آوردند. در تبریز، معترضان تصویر خامنه‌ای را در بنری حکومتی به آتش کشیدند.
تنکابن
در شهر تنکابن در شمال ایران، تجمع‌های شبانه شکل گرفت. در مقطعی درگیری با نیروهای پلیس، نیروهای پلیس عقب نشینی کردند و از داخل کلانتری شلیک کردند. مشخص نیست چه سلاح هایی برای شلیک استفاده شده اما صدای تیراندازی می‌آمد.
شهرهای کُردنشین؛ اعتصاب کسبه و مغازه‌داران
روز شنبه ۳۰ مهر، مغازه‌های کسبه و بازاریان برخی از شهرهای مناطق کردنشین از جمله سنندج، مریوان، سقز، بانه، بوکان و مهاباد به نشانه اعتراض و ادامه همبستگی با اعتراضات سراسری در ایران بسته باقی ماند.
بازاریان و اصناف در شهرهای کردنشین بار دیگر در اعتراض به قتل ژینا (مهسا) امینی به دست مأموران گشت ارشاد با بستن مغازه‌هایشان برای دست‌کم هفت بار از آغاز خیزش «ز.ز.آ» به شکلی فراگیر به اعتصاب عمومی پیوستند.
اعتصاب عمومی در کردستان اقدامی اعتراضی و تماماً سیاسی و ریشه در تاریخ بیش از چهار دهه مقاومت مردم آن منطقه دارد.
از اعتصاب عمومی در مناطق کردنشین همواره به عنوان ابزاری برای فشار به حکومت از سوی جامعه به منظور پایان یافتن تبعیض و سرکوب سیستماتیک به کار رفته است.
اعتصاب عمومی شنبه ۳۰ مهر در شهرهای کردنشین در حالی شکل گرفت که طی روزهای گذشته تعداد بسیاری از کسبه و بازاریان، احضار یا با دریافت پیام کوتاه از سوی نهادهای امنیتی تهدید شده بودند.
در یک ماه گذشته تعدادی از مغازه‌دارانی که در این اعتصاب شرکت داشتند در برخی از شهرها از جمله، اشنویه، پیرانشهر و سنندج با پلمب محل کارشان از سوی اداره نظارت بر اماکن عمومی و واحدهای صنفی مواجه شدند، اما چنین فشارهایی از سوی نهادهای حکومتی تاکنون مانعی برای توقف اعتصاب بازاریان و اصناف نشده است. مشارکت در اعتصاب عمومی در این سطح تاکنون در کردستان بی‌سابقه بوده است.
اعتراضات شهری در مناطق کُردنشین
جو شهرهای کردستان از اوایل صبح شنبه امنیتی و ملتهب گزارش شد. در برخی از ویدئوهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، دیده می‌شود که خودروها و نیروهای ضدشورش برای سرکوب مردم معترض در سطح شهر مستقر شده‌اند.
علی‌رغم فضای امنیتی شهرهای کردنشین، بازداشت گسترده شهروندان و فعالان مدنی و ایجاد رعب و وحشت از سوی نیروهای سرکوبگر در بین شهروندان، جوانان معترض بار دیگر به مانند شب‌های قبل به صورت محله‌محور به خیابان‌های شهر آمدند و با سر دادن شعارهای ضد حکومتی به تجمع و اعتراض‌ها ادامه دادند.
در سنندج که معترضان از آغاز خیزش کنونی هر شب را در خیابان‌های شهر بوده‌اند، بار دیگر در چندین محله شهر با روشن کردن آتش و ایجاد راه‌بندان به خیابان‌ها بازگشتند.
همچنین برخی گزارش‌ها از رویارویی معترضان در سنندج با نیروهای سرکوب حکایت دارد. گزارش‌ها حاکی از بر پایی تجمع‌های ضد حکومتی در چندین محله این شهر است.
ویدئویی که از میدان «نبوت» در سنندج منتشر شده است، خیابانی را نشان می‌دهد که همه جا را دود گرفته و به میدان جنگ شباهت دارد.
صدای پشت دوربین با اشاره به تاریخ و مکان ضبط ویدئو و همزمان که صدای تیراندازی شنیده می‌شود، می‌گوید: «میدان نبوت، میدان جنگ.» در این ویدئو صدای معترضانی از دور شنیده می‌شود که شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهند.
شبکه حقوق بشر کردستان گزارش کرده در جریان برگزاری اعتراضات شنبه ۳۰ مهر در سنندج نیروهای ضدشورش و بسیج معترضان در میدان نبوت این شهر را با گاز اشک‌آور و گلوله ساچمه‌ای هدف قرار دادند.
در ویدئوی دیگری از سنندج جوانان معترض با روشن کردن آتش و مسدود کردن خیابان شعار «مرگ بر دیکتاتور» و «ژن، ژیان، ئازادی» سر می‌دهند. در صحنه دیگری از این ویدئو معترضان با احساس شادی و نشان دادن دست‌ها به «نشانه پیروزی» به اعتراض ادامه می‌دهند.
در محله تقتقان سنندج هم که در شب‌های گذشته معترضان به شدت هدف سرکوب نیروهای ضدشورش و بسیجی‌ها قرار گرفته بودند، شعله‌های آتش خیابانی را بند آورده است.
در ویدئوی دیگری از محله تقتقان سنندج چند بار صدای تیراندازی به گوش می‌رسد.
معترضان در محله کمربندی سنندج نیز با مسدود کردن خیابان، شعار می‌دهند: «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر بسیجی».
شهرک بهاران و منطقه نایسر از دیگر مناطق اعتراضی شبانه در سنندج بودند که معترضان حضور چشمگیری داشتند.
عصر شنبه اعتراض‌های مردمی در مریوان از دیگر شهرهای کردستان جریان یافت.
تا لحظه تنظیم این گزارش تنها یک ویدئو از برپایی تجمع و اعتراض‌های شبانه در مریوان منتشر شده است، که نشان می‌دهد مسیر خیابانی در یکی از محله‌های شهر با شعله‌های آتش بند آمده است.
معترضان در کرمانشاه که از اوایل خیزش سراسری با سرکوب گسترده نیروهای سرکوبگر مواجه شد، با شعار «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنه‌ای» به خیابان‌ها آمدند.
شهرستان بوکان از دیگر مناطق کردنشین که روز شنبه را با اعتصاب کسبه و مغازه‌داران آغاز کرد، در عصر همان روز معترضان به خیابان‌ها آمدند.
ویدئویی که در شبکه‌های اجتماعی از تداوم اعتراضات مردمی به قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی در این شهر منتشر شده است، حضور معترضان را در خیابان نشان می‌دهد که با بوق ممتد خودروها حمایت می‌شوند.
همچنین در ویدئوی دیگری معترضان با افروختن شعله‌های آتش جاده بوکان به میاندوآب را بند آوردند.
معترضان جوان در مهاباد از دیگر شهرهای کردنشین که از آغاز خیزش سراسری از کانون‌های اعتراضات مردمی در ایران بوده است، شنبه شب در چندین محله حاشیه‌نشین با برپایی اعتراض‌های شبانه حضوری چشمگیر در خیابان‌ها داشتند.
بر اساس گزارش‌هایی که پیشتر به زمانه رسیده، در این مدت نیروهای محلی با عنوان حکومتی «پیشمرگه‌های مسلمان» بارها در مناطق حاشیه‌ای مهاباد با یورش به منازل، اقدام به اذیت و آزار خانواده‌ها و بازداشت فعالان مدنی و شهروندان معترض کرده‌اند.
از اعترضات مردمی شنبه شب ۳۰ مهر در این شهر چند ویدئو تاکنون منتشر شده است.
جوانان معترض در مهاباد طی شب‌های گذشته علی‌رغم سرکوب شدید از سوی نیروهای محلی تحت امر سپاه پاسداران باز هم به خیابان‌ها آمدند.
در یکی از ویدئوهای منتشر شده جوانان معترض با روشن کردن آتش مسیری خیابانی را مسدود کردند. معترضان یک‌صدا با هم شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر می‌دهند.
جوانان معترض مهابادی در ویدئوی دیگری در حالی که دور آتش ایستاده‌اند، شعار «ژن، ژیان، ئازادی» سر می‌دهند.
از اعتراضات شنبه شب در مهاباد ویدئو و تصاویر زیادی منتشر شده است. در یکی دیگر از ویدئوهای منتشر شده مشاهده می‌شود که خیابانی از سوی معترضان با روشن کردن آتش مسدود شده است. راوی پشت دوربین به نشانه تحسین و تمجید از معترضان به کُردی می‌گوید: «زنده‌باد رفقا.»
در یکی دیگر از محله‌های مهاباد دیده می‌شود که در خیابان شعله‌های آتش افروخته‌اند که راه را بند آورده است. معترضان در حالی که پراکنده دیده می‌شوند، فریاد می‌زنند: «مرگ بر دیکتاتور» و «ژن، ژیان، ئازادی.»
از ویدئوهای دیگر در مهاباد که به میدان جنگ شباهت دارد، حضور گسترده و دسته‌جمعی معترضان در خیابان است. معترضان در حالی شعار «می‌کُشم می‌کُشم هر آن‌که خواهرم کُشت» را سر می‌دهند، که با روشن کردن آتش خیابان را به تسخیر خود درآوردند.
بنا بر تحقیقات شبکه حقوق بشر کردستان از زمان آغاز اعتراضات تاکنون دست‌کم ۳۹ معترض شامل پنج کودک با تیراندازی نیروهای سرکوب در شهرهای کردنشین کشته شدند.
بیش از ۸۲۵ نفر هم زخمی شدند و دست‌کم سه نفر با شلیک ساچمه بینایی‌شان را از دست دادند.
شبکه حقوق بشر کردستان گزارش کرده است از آغاز اعتراضات مردمی به قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی تاکنون بیش از دو هزار نفر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند.
فریاد آزادی در دانشگاه‌ها
نبض اعتراض در تمام پنج هفته گذشته در دانشگاه‌ها تپیده است و در روز ۳۰ مهر هم همراه با فراخوان‌های متعدد، دانشجویان معترض بازهم در رو ۳۰ مهر آمدند – از جمله در دانشگاه تهران، شهید بهشتی، شریف، علامه طباطبایی، علم و فرهنگ، تبریز، مشهد، مازندران، یاسوج، رازی (کرمانشاه)، دانشگاه مهاجر (اصفهان)، علوم پزشکی همدان، یزد، زاهدان، شیراز و جندی شاپور اهواز.
با وجود جو سنگین و تهدیدآمیز امنیتی در بسیاری از دانشگاه‌ها، همانند روزهای پیشین تجمع و دیگر اشکال اعتراض مدنی به‌مثابه مهره‌های به‌هم پیوسته زنجیر، بر گردن نظامی‌گری و سرکوب ادامه پیدا کرد. دانشجويان دانشگاه تهران در پرديس شمالى این دانشگاه به اساتید با شعار «استادامون نشستن دانشجوها تو حبسن» اعتراض کردند و برای خواندن ترانه «برای» هم‌صدا شدند.
شورای صنفی دانشجویان گزارش داد حراست دانشگاه تهران پس از تجمع دانشجویان، در درب خروجی دانشگاه کارت دانشجویی تعداد زیادی از دانشجویان را ضبط کرده است و جمعی از دانشجویان را بازداشت کرده که اسامی آنها اعلام نشده است. گزارش‌ها همچنین از استقرار ماشین ون نیروهای‌های سرکوب در خیابان ۱۶ آذر خبر دادند.
در دانشکده فنی دانشگاه تهران دانشجویان پردیس مرکزی در حضور پرتعداد نیروهای حراست پا بر زمین کوبیدند و خواندند: «توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد.: دانشجویان خطاب به نیروهای بسیج و لباس شخصی که در چند هفته گذشته بازوی سرکوب و خشونت امنیتی در دانشگاه بودند، شعار دادند: «حیدر حیدر شعارشون جنایت افتخارشون»
از دیگر شعارهای دانشگاه تهران:
«هی نگین بسه بسه، دانشجومون تو حبسه»
«مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر»
و «مرگ بر دیکتاتور».
جمعی از دختران دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران هم مقنعه از سر برداشتند و با در دست‌گرفتن شعارنوشته‌هایی در سالن این دانشگاه تحصن کردند.
در فیلم‌های منتشرشده از تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه زبان و ادبیات علامه طباطبایی تهران هم صدای زنان دانشجو به گوش می‌رسد که فریاد می‌زنند: «آزادی حق ماست، نیکا اسم رمز ماست» – «ما همه مازندران، شریف، اوین، زاهدان». اشاره آنها به سرکوب امنیتی دانشجویان در دانشگاه مازندران و شریف و سرکوب امنیتی معترضان شهر زاهدان است.
در دانشگاه صنعتی شریف دانشجویان تفکیک جنسیتی سالن غذاخوری را زیر پا گذاشتند. اکانت ۱۵۰۰تصویر در توییتر تصاویری را منتشر کرد که نشان می‌دهد پسران دانشجو تونلی انسانی را برای ورود دختران به سالن غذاخوری (سلف) دانشگاه ساخته‌اند تا کنار هم بنشینند. دانشجویان پشت در سالن شعار دادند: «آزادی، آزادی، آزادی». تلاش برای برپچیدن قوانین تفکیک جنسیتی در دانشگاه در این دور از اعتراضات دانشجویان تبدیل به مطالبه‌ای در بسیاری از دانشگاه‌ها از جمله تهران، علامه، گیلان، کردستان، تبریز و زاهدان شده است.
در دانشگاه بهشتی تهران هم ده‌ها نفر از دانشجویان در محوطه این دانشگاه تجمع کردند و فریاد زدند: «این همه سال جنایت مرگ بر این ولایت»، «می‌کشم می‌کشم هرآنکه خواهرم کشت».. دانشگاه علم و فرهنگ هم شاهد تجمع دانشجویانی بود که شعار می‌دادند: «به من نگو فتنه‌گر، فتنه تویی ستمگر».
دانشجویان دانشگاه امیرکبیر هم به‌رغم جو شدید امنیتی و سرکوب گسترده، در همصدایی با اعتراضات سراسری دست به تجمع زدند و شعار آزادی و مرگ بر این ولایت سر دادند.
در دانشگاه شهید مهاجر اصفهان دانشجویان در محوطه دانشگاه تحصن کردند. دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان هم در دانشکده حفاظت و مرمت تفکیک جنسیتی در غذاخوری دانشگاه را شکستند.
دانشجویان دانشکده دندانپزشکی مشهد قصد کردند تفکیک جنسیتی در سلف را بشکنند اما با ممانعت مسئولان دانشگاه مواجه شدند.
در تبریز تجمع جمعی از دانشجویان علوم پزشکی تبریز در حیاط دانشکده داروسازی برگزار شد. آنها یک‌صدا شعار دادند: «ژن، ژیان، ئازادی». مسئولان تمامی درهای خروجی دانشگاه را طی این تجمع بسته و نیروهای امنیتی را سوار بر آمبولانس وارد دانشگاه کرده اند.
در دانشگاه مازندران نیروهای حراست، بسیج و انجمن اسلامی به تجمع دانشجویان در میدان نیمای این دانشگاه حمله کردند. دانشگاه مازندران در سه هفته اخیر اعتراضات زیر سرکوب امنیتی است. نیروهای لباس شخصی دانشجوها را در بیرون دانشگاه می‌ربایند و برای بازداشت به زور سوار ماشین می‌کنند. دست کم ۲۰ دانشجو از دانشگاه مازندران تا کنون بازداشت شده‌اند.
در آمل از خشونت لفظی یک آخوند به یک دختر دانشجوی دانشگاه توحید این شهر که حجاب از سر برداشته بود، گزارش شد.
در همدان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی، انگشت میانه خود را به نشان اعتراض بالا بردند و شعار دادند: «خس و خاشاک تویی لایق این فاک تویی». این اعتراض در فضایی کاملا امنیتی و با استقرار نیروهای یگان ویژه در بیرون دانشگاه برگزار شد. دانشجویان در دانشگاه حبس شده بودند و امکان خروج از دانشگاه تا ساعت‌ها برایشان میسر نبود. محاصره دانشگاه از روش هایی است که نیروهای سرکوب در این دور از اعتراضات استفاده کردند. تا کنون این روش در دانشگاه شریف، مازندران و تبریز اجرا شده و نگرانی‌های دانشجویان را از نظامی شدن فضای دانشگاه‌ها افزایش داده است.
دانشجویان حاضر در تجمع دانشگاه یاسوج با شعار «دانشجوی با غیرت حمایت حمایت» هم‌قطارانشان را به شرکت در اعتراض دعوت کردند. در کرمانشاه دانشجویان دانشگاه رازی در تجمع پرشماری که بسیاری از حاضران در آن زن بودند شعار دادند: «بسیجی بی‌ریشه، ساندیس شرف نمی‌شه»
در اهواز هم جمعی از دانشجویان دانشگاه جندی‌شاپور با شعار زن، زندگی، آزادی در صحن دانشگاه تجمع کردند. جمع مشابهی نیز در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و دانشگاه شیراز برگزار شد.
اعتراض دانشجویان دانشگاه هنر و معماری یزد هم به آوازی دسته‌جمعی با دستانی سرخ‌رنگ در کنار حوضی که آب آن به رنگ خون درآمده بود بدل شد. دانشجویان «از خون جوانان وطن لاله دمیده» را خواندند.
دانشجویان دانشگاه هنر اسلامی تبریز هم حوض آب دانشگاه را به‌رنگ خون درآوردند و روی دیوارها نوشتند: زن زندگی آزادی.
علیه خفقان امنیتی و همدستی دانشگاه و نهادهای سرکوب
دانشگاه‌هایی که در اعتراضات انقلابی جاری بدون تعارف به جولان نیروهای امنیتی در لباس حراست و دانشجو بدل شده‌اند و سایه حضور نیروهای مسلح، آزاداندیشی به اسارت‌گرفته شده را در آنها بیش از پیش تهدید می‌کند.
در تهران اعتراض‌ها با بیانیه‌ای از سوی جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در واکنش به اتفاقات اخیر دانشگاه تهران و دانشکده علوم اجتماعی همراه شد. در بخشی از این بیانیه که از سوی شورای صنفی دانشجویان کشور منتشر شده آمده است:
«ما در طلب عدالت، آزادی و برابری کنار یکدیگر جمع شدیم و جواب شما ضرب و شتم دوستانمان با چشم‌های بسته در اتاقک‌های حراستتان بود. از ما تقاضای گفت‌و‌گو دارید در حالی که ما را نمی‌فهمید چون زبان رایجتان انسانی نیست. … ما نه امروز و نه در آینده فاتحه دانشگاهمان را نخواهیم خواند چون اجازه کشتنش را به هیچ کسی نمی‌دهیم!»
این بیانیه تنها متن اعتراضی روز شنبه نبود. جمعی از شوراهای صنفی دانشکده‌های دانشگاه تهران هم در نامه‌ای سرگشاده خطاب به ریاست دانشگاه نوشتند:
«فجایع هفته‌ی اخیر دانشگاه را شدیداً محکوم می‌کنیم … باید اعلام شود که این افراد آبی‌پوش که به اسم حراست دانشگاه مرتکب اعمال غیرقانونی و غیراخلاقی متعدد شده‌اند چه کسانی هستند، در استخدام کدام نهادند، و از چه کسی دستور می‌گیرند!»
در این نامه خطاب به محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران در رابطه با امنیتی کردن فضای دانشگاه تهران آمده است:
«تهدید به تحویل دادن فیلم دوربین‌های محوطه‌ی دانشگاه به نهادهای امنیتی حربه‌ی جدید نیروهای حراست برای ارعاب و امنیتی کردن فضای دانشگاه است. دانشجویان چه عمل خلاف قانونی انجام داده‌اند که باید این‌گونه تهدید شوند؟»
همزمان جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران هم در محکومیت حضور نیروهای مسلح در دانشگاه بیانیه‌ای را صادر کردند. بیانیه‌ای که به شکست «پروژه ایدئولوژیک علیه آزاداندیشی در دانشگاه‌ها» و «درپیش‌گرفتن پروژه به‌میدان آوردن مستقیم بازوی نظامی» اشاره کرده است. در این بیانیه آمده:
«دانشگاه پادگان نمی‌شود همانطوری که پادگان‌هایی که نام دانشگاه برآن گذاشتید دانشگاه نشد.»
تظاهرات صدهزارنفری در برلین
تظاهرات ایرانیان در خارج از کشور در روز شنبه از اوکلند نیوزلند آغاز شد. جمعیت زیادی از ایرانیان در نیوزلند، سیدنی و ملبورن استرالیا و اندونزی تجمع و راهپیمایی کردند تا انعکاس زودهنگام از گردهمایی‌ای باشند که در عصر گرم برلین به پرجمعیت‌ترین تجمع ایرانیان خارج از کشور در تاریخ بدل شد.
تجمعی که با حضور ایرانیان خارج از کشور و شهروندان غیرایرانی همدل با جنبش زن، زندگی، آزادی نشان داد که فشار و تبعید تنها صدای دادخواهی را در میان ایرانیان تکثیر کرده و اکنون در جنبشی برخاسته از رنج، به صدایی رسا علیه حکومتی اشغالگر در «خانه» بدل شده است. دادخواهی مصیبت‌هایی که حکومت اسلامی از ابتدای روی کار آمدن خود بر گروه‌های مختلف به‌ویژه آنها که به‌واسطه جنس، قومیت، مذهب، طبقه، گرایش‌های جنسی و جنسیتی و سیاسی یا به‌صرف داشتن اندیشه‌ای آزاد شهروند درجه دوم و درجه چندم محسوب شده یا زندگی خود و عزیزانشان از آنها سلب شده، تحمیل کرده است.
صدای اعتراض پیکر جنبش انقلابی ایران، که گلوله‌ها و زخم‌های بیشماری را در تن خود دارد، از گلوی دانشگاه‌ها و خیابان‌ها به گوش رسید و برلین انعکاسی بود بر این آوا.
به گزارش شبکه اول تلویزیون آلمان ( ARD) ده‌ها هزار نفر از ایرانیان مقیم خارج از کشور از چهارگوشه اتحادیه اروپا، بریتانیا و اسکاندیناوی خود را به پایتخت آلمان رساندند که در یکی از بزرگترین راهپیمایی‌ها و تجمعات در خارج از ایران در اعتراض به نظام تبعیض و سرکوب‌های خونبار و اختناق سیاسی در تاریخ چهار دهه گذشته و در همبستگی با هموطنان معترض، از جمله دختران شجاع و دانشجویان دلاور کشورشان شرکت کنند.
پلیس آلمان در جریان تظاهرات اعلام کرد که در راهپیمایی شنبه ۲۲ اکتبر/یکم آبان دست‌کم ۸۰ هزار نفر حضور دارند.
کلکتیو زن زندگی آزادی ( “Woman* Life Freedom Kollektiv”) برگزارکننده این راهپیمایی تاریخی بود. حامد اسماعیلیون از سوی خانواده قربانیان هواپیمای اوکراینی به این اعتراض عظیم فراخوانده بود.
ده‌ها انجمن و نهاد و حزب و گروه سیاسی و فرهنگی از این فراخوان پشتیبانی کرده بودند. راهپیمایی از «گروسر اشترن» آغاز شد و به محله‌ای که در آن ساحتمان‌ها و وزارتخانه‌های دولتی قرار دارد انجامید. «زن، زندگی، آزادی» شعار ثابت و وحدت‌بخش معترضان بود. همچنین خواست سرنگونی نظام ولایت فقیه که در رأس آن علی خامنه‌ای قرار دارد.
حامد اسماعیلیون در تجمع بزرگ ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی در برلین با اشاره به خیزش سراسری مردم، خطاب به دولت‌های غربی گفت: «مترقی‌ترین انقلاب تاریخ خاورمیانه را ارج بنهید.»