بیش از ۵۰ میلیون ایتالیایی واجد شرایط رای‌دادن، از جمله ۴,۷ میلیون نفری که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، یکشنبه ۲۵ سپتامبر/سوم مهر نمایندگان پارلمان را انتخاب خواهند کرد: ۲۰۰ نماینده سنا و ۴۰۰ نماینده مجلس نمایندگان.
شعبه‌های رای‌گیری از ساعت ۷ صبح به وقت محلی باز شده و در ساعت ۱۱ شب بسته خواهند شد و انتظار می‌رود نتایج اولیه رای‌گیری که از ساعت ۷ صبح به وقت محلی آغاز شده و تا ۱۱ شب ادامه خواهد داشت، اواخر شب منتشر شود. نتایج رسمی اما تا روز دوشنبه اعلام نخواهد شد.
مبارزات انتخاباتی ایتالیا در تابستان آغاز شد. پس از آن‌که درگیری‌های سیاسی در نهایت به فروپاشی دولت ماریو دراگی، نخست وزیر مستعفی انجامید.
بر اساس آخرین نظرسنجی منتشر شده در ۱۰ سپتامبر، پیش از ممنوعیت تبلیغات انتخاباتی، جورجیا ملونی، رهبر حزب راست افراطی برادران ایتالیا (Fratelli d’Italia) که سویه‌های زن‌ستیزانه و ملی‌گرایانه خود را در نام نیز منعکس کرده، با کسب ۲۵ درصد آرا، جلودار نامزدان انتخابات بود.
این امر ملونی را در مسیر تبدیل شدن به اولین زن نخست‌وزیر در ایتالیا، در راس ائتلافی راستگرا قرار می‌دهد که متئو سالوینی، سیاستمدار عوام‌گرای ضدمهاجر و ضد جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو پلاس و رهبر حزب «لگا نورد» و سیلویو برلوسکونی، سرمایه‌دار بدنام متهم به فساد و رهبر حزب «فورتزا ایتالیا» دیگر اعضای آن را تشکیل می‌دهند.
پیش از انتخاباتی که احتمالاً برای اولین بار در تاریخ پس از جنگ جهانی دوم، یک دولت راست افراطی را به قدرت می‌رساند، حامیان احزاب مترقی همچنان که برای بدترین شرایط آماده می‌شوند، برای خوش‌بینی به احتمال‌های ضعیف شکست طرف مقابل چسبیده اند.
حزب دموکرات به رهبری انریکو لتا که دفاع پرشوری از حقوق مدنی از جمله حق سقط جنین، مهاجرت و حقوق دگرباشان انجام داده، ۲۲ درصد آرا را کسب کرد اما نتوانست ائتلاف گسترده ای با دیگر احزاب میانه‌رو و چپ یا جنبش پنج‌ستاره داشته باشد.
این جنبش ضد ساختار اما عوام‌گرای جوزپه کونته، که ناظران آن را حزبی رو به زوال می‌دانستند، پس از یک مبارزات انتخاباتی قوی در جنوب کشور، ۱۳ درصد آرا را در نظرسنجی‌ها کسب کرده است.
شکست دموکرات‌ها در ائتلاف با دیگر احزاب باعث شده که مخالفان راست افراطی متحد، متفرقه و سردرگم به نظر برسند.
چپ‌ها و سبزهای ایتالیا ملونی را خائن به زنان می‌دانند و می‌گویند او به‌دنبال ایجاد موانع جدید در زمینه‌هایی مانند حق سقط جنین است و این کار را در سطح ملی ادامه خواهد داد زیرا راست افراطی درصدد پیشبرد حرکتی برای عقب‌راندن اصلاحات اجتماعی ست که به دهه ۷۰ باز می‌گردد.
انتخابات ایتالیا در بحبوحه بحران انرژی، ناامیدی گسترده در مورد دیدگاه‌های سیاستمداران و دغدغه‌های موجود در مورد موضع آینده این کشور در قبال اتحادیه اروپا برگزار می‌شود.
در حالی که ائتلاف ملونی یک موضع متحد در مورد برخی از سیاست‌های شاخص را حفظ کرده، از جمله کاهش مالیات و مخالفت با آنچه که «مهاجران غیرقانونی» می‌نامد، در زمینه سیاست‌های مالی و امور خارجی شکاف‌هایی در میان رهبران آن دیده می‌شود.
در بحث سیاست‌های مالی، ملونی به خطوط نخست‌وزیر مستعفی پایبند بوده است: از افزایش بدهی بی‌سابقه ایتالیا امتناع می‌کند و در عین حال بر محدودکردن قیمت گاز و جداکردن آن از هزینه‌های انرژی اصرار دارد. سالوینی دیدگاه متفاوتی دارد و برای کمک به مشاغل و خانواده‌های کم‌درآمد تمایل دارد بدهی ایتالیا را به ۳۰ میلیارد یورو بیشتر برساند.
به نظر می رسد ائتلاف بر سر رویکرد ایتالیا در قبال روسیه هم دچار اختلاف نظر است.
ملونی قاطعانه از تحریم‌ها علیه مسکو حمایت می‌کند، در حالی که سالوینی اصرار دارپ که این تحریم‌ها باید مورد تجدید نظر قرار گیرند. برلوسکونی ۸۵ ساله نیز که رفاقتی دیرینه با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه دارد، پنجشنبه شب پس از اینکه گفت رهبر روسیه تنها می‌خواهد ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین را با دولتی «متشکل از افراد شایسته» جایگزین کند، مورد انتقاد قرار گرفت.
یکی دیگر از موارد مورد اختلاف هم موضع جورجیا ملونی در مورد اتحادیه اروپا است.
ملونی که «برادران ایتالیا» را در سال ۲۰۱۲ از خاکستر یک حزب پسافاشیستی بنیان گذاشت، سال‌ها با بلندترین صدای ممکن علیه اتحادیه اروپا و بازارهای مالی بین‌المللی سخن راند و آن‌ها را دشمنان منافع ملی ایتالیا معرفی کرد. اما هرچه دورنمای نخست‌وزیری نزدیک‌تر شد و حالا که ایتالیا بودجه‌های بسیار مورد نیازی را برای تقویت اقتصاد ضعیف خود از اتحادیه اروپا دریافت می‌کند، او لحن خود را ملایم‌تر کرده است. ملونی بارها گفته که به اتحادیه متعهد است و از اوکراین و حفظ تحریم‌های اعمال شده علیه روسیه حمایت می‌کند.
اگرچه انتظار می‌رود نتایج روز دوشنبه اعلام شود، اما استقرار دولت جدید در ایتالیا هفته‌ها و به گفته تحلیل‌گران تا اواسط نوامبر طول خواهد کشید. پس از تایید نتایج، قانونگذاران جدید به رؤسای دو مجلس رای خواهند داد و آن‌ها همراه با رهبران احزاب با سرجیو ماتارلا، رئيس جمهوری برای تشکیل دولت مشورت خواهند کرد.
رئیس دولت سپس نخست وزیری را برای ارائه فهرستی از وزرایی که باید توسط رئیس جمهور تایید و سپس توسط پارلمان با رأی اعتماد تایید شوند، معرفی می‌کند.