بهنام موسیوند، فعال مدنی محبوس در زندان اوین، چهارشنبه ۲ شهریورماه علی‌رغم تعیین وقت قبلی، به‌دلیل مخالفت این زندانی از انتقال با دست‌بند و پابند و لباس زندان، از اعزام به بیمارستان محروم شد.

در حالی از اعزام به بیمارستان بهنام موسیوند به‌دلیل عدم استفاده از دست‌بند و پابند مخالفت شد که طی بخش‌نامه اخیر سازمان زندان‌ها در خصوص رعایت حقوق زندانیان و بازداشت شدگان، صراحتا به ممنوعیت استفاده از پابند به جز در خصوص متهمان به جرائم خشن اشاره شده است.

یک منبع آگاه در باره وضعیت بهنام موسیوند به هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گفته این زندانی از ناراحتی‌های گوارشی و هموروئید رنج می‌برد:

«مسئولان بهداری داروهایی که برای بیماری هموروئید او الزامی است را با تاخیر و محدودیت به او می‌دهند. آقای موسیوند از رسیدگی دارویی و پزشکی محروم مانده است.»

این اولین بار نیست که به‌دلیل عدم مخالفت با دست‌بند و پابند و نپوشیدن لباس زندان، از اعزام بهنام موسیوند به بیمارستان خودداری می‌شود. دی ماه ۱۴۰۰ به دلیل به دلیل امتناع از زدن دست‌بند از دریافت خدمات درمانی و اعزام به بیمارستان محروم مانده بود و اردیبهشت ماه سال جاری نیز در حالی که با وعده مسئولان زندان قرار بود بدون دست‌بند به بیمارستان منتقل شود، با فریب زندانبان‌ها روبه‌رو شد و پس از ضرب و شتم، او را به زور دست‌بند زده و به بیمارستان بردند. اما بهنام موسیوند با مقاومت اجازه نداد که آزمایش‌ سونوگرافی انجام شود.

بهنام موسیوند به بیماری پروستات مبتلا است و پیش‌تر یک منبع آگاه در مورد وضعیت او به هرانا گفته بود:

«وضعیت دستگاه گوارش بهنام بعد از اعتصاب غذا مناسب نیست، مدام در این ناحیه درد دارد و این علاوه بر مشکلات کلیه و پروستات است که پزشک معالجش مدتی قبل تشخیص به ضرورت عمل جراحی داده بود. ولی به گفته پزشک هزینه جراحی تحت پوشش بیمه درمانی زندانیان قرار نمی‌گیرد. یعنی نه بهنام را به مرخصی اعزام می‌کنند تا تحت نظر پزشک و معالجعه قرار گیرد و نه در زندان، خودشان درمانش می‌کنند، چرا که داروهای تجویز شده برای مشکلات پروستاتش بی‌اثر شده و پزشک هم از این موضوع مطلع است.»

بهنام موسیوند در تاریخ ۳۰ فروردین‌ماه امسال در اعتراض به شرایط زندان دست به اعتصاب غذا زد و مدتی بعد به‌دلیل مخالفت با زدن دست‌بند به هنگام اعزام به بیمارستان، توسط ماموران زندان رجایی شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

این زندانی سیاسی در تاریخ دوشنبه ۵ اردیبهشت‌ماه، از زندان رجایی شهر کرج به قرنطینه زندان اوین منتقل شد اما یک روز بعد در هشتمین روز اعتصاب غذا و در پی حال عمومی نامناسب از قرنطینه این زندان به بیمارستان طالقانی منتقل شد. او نهایتا پس از ۱۶ روز به اعتصاب غذای خود در بیمارستان پایان داده و در تاریخ ۲۰ اردیبهشت‌ با وضعیت نامناسب پزشکی از بیمارستان طالقانی به زندان اوین بازگردانده شد.

بهنام موسیوند در تاریخ ۱۲ بهمن ماه ۱۳۹۶ توسط ماموران اداره اطلاعات در منزل خود بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و در تاریخ ۲۸ اسفندماه ۹۶ با تودیع قرار وثیثه به‌صورت موقت از زندان آزاد شد.

این زندانی سیاسی شهریورماه ۹۸ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» برای او قابل اجرا است.

بهنام موسیوند نهایتا در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و جهت تحمل دوره محکومیت خود ابتدا به زندان اوین منتقل شد. شهریورماه ۹۹ به‌دلیل بروز علائم ابتلا به بیماری کرونا از جمله تب و لرز شدید و از دست دادن حس بویایی و چشایی او را به بهداری زندان اوین منتقل کردند. مسئولان زندان اوین، این زندانی سیاسی را به بهانه انتقال به بیمارستان، به یک سلول انفرادی در زندان رجایی‌شهر کرج تبعید کردند.

بهنام موسیوند، متولد ۱۳۶۶ است و پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت دارد.