اعتصاب کارگران داربست‌بند پتروشیمی‌ها در عسلویه که از اول تیر ۱۴۰۱ با خواست افزایش دستمزد و ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی آغاز شده به شرکت‌های بیشتری گسترش یافته است.
دوشنبه ششم تیر کارگران اورهال پالایشگاه نفت تهران در اعتراض به اضافه کاری اجباری دست از کار کشیدند. در دهلران نیز کارگران و رانندگان در محل شرکت نفت و گاز غرب در اعتراض به تعویق حقوق اعتصاب و تجمع کردند.
علاوه بر کارگران پروژه‌ای نفت، کارگران قرارداد موقت و کارگران رسمی صنعت نفت نیز در هفته‌های اخیر با اعتصاب و یا سایر اشکال اعتراضی، خواستار تحقق مطالبات خود شده‌اند.
بیش از یک هفته اعتصاب در مراکز مختلف نفتی
اعتصاب کارگران پروژه‌ای داربست‌بند در عسلویه در تداوم اعتصاب کارگران پروژه‌ای صنعت نفت صورت می‌گیرد که اردیبهشت امسال برای سومین سال متوالی با خواست افزایش دستمزد و افزایش روزهای مرخصی در ده‌ها مرکز صنعت نفت آغاز شد. کارگران در مراکز زیادی موفق شدند خواست‌های خود را به پیمانکاران بقبولانند. برخی پیمانکاران کارگران را با وعده پذیرش خواست‌هایشان به سر کار بازگرداندند اما به وعده خود عمل نکردند.
کارگران پروژه‌ای داربست‌بند اعتصاب خود را چهارشنبه اول تیر با فراخوان قبلی آغاز کردند. در این روز بخش‌هایی از کارگران داربست‌بند در پیمانکاری‌های آپادانا، فراسکو، ساختار صنعت، رستاک پویا، اکسیر صنعت و ایده‌سازان اعتصاب را آغاز کردند. شورای سازماندهی کارگران پروژه‌ای نفت در گزارش اعتصاب نوشت کارگران پایپینگ اعم از برق و ابزار دقیق، جوشکاری، فیترها و لوله گذار هم که در نتیجه اعتصاب داربست‌بندها، کارشان متوقف شده بود محل کار را ترک کردند.
دوم تیر، کارکنان دستگاه حفاری ۳۷ فتح متعلق به شرکت ملی حفاری ایران از شرکت‌های بالادستی تابع شرکت ملی نفت ایران در اعتراض به کمبود غذا و آب آشامیدنی دست از کار کشیدند. آن‌ها در نامه‌ای به مسئولان شرکت ملی حفاری اعلام کردند به دلیل کمبود مواد غذایی و آب آشامیدنی قادر به ادامه کار در دمای بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد نیستند. در نامه آمده است:
«به دلیل فقدان بیش از دو ماه مواد غذایی و آب آشامیدنی که کارکردن پرسنل حفاری را در دمای بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد غیرممکن ساخته است، کارکنان دستگاه فتح قادر به ادامه کار نمی‌باشند. لازم به ذکر است پرسنل دستگاه ۳۷ فتح تاکنون با جان و دل در این شرایط سخت دمایی و کمبود شدید مواد غذایی و بهداشتی همکاری کرده‌اند. اما ادامه حفاری بر روی سکو و دیگر بخش‌های عملیاتی نه تنها امکان‌پذیر نیست بلکه سلامتی کارکنان را به خطر می‌اندازد و امکان بروز حوادث جانی و مالی را فراهم می‌سازد.»
چهارم تیرماه کارگران چند شرکت پیمانکاری در فاز دو پالایشگاه آبادان نیز اعتصاب کردند.
پنجم تیرماه کارگران عایق‌بند شاغل در پتروشیمی هنگام به اعتصاب پیوستند.
اعتصاب در روند خود به مراکز بیشتری گسترش یافت. شورای سازماندهی کارگران پروژه‌ای صنعت نفت دوشنبه ۶ تیر اعلام کرد کارگران داربست بند در ۱۱ مجتمع پتروشیمی و در مجموع بیش از ۲۰ شرکت پیمانکاری دست از کار کشیده‌اند.
بنا بر این گزارش، پیمانکاران کارگران را برای بازگشت به کار تحت فشار گذاشته و برخی از آن‌ها قصد دارند برای درهم شکستن اعتصاب، کارگران تازه‌ای را به کار بگیرند.
دوشنبه ۶ تیر، کارگران اورهال شاغل در پالایشگاه نفت تهران نیز در اعتراض به اضافه کاری اجباری دست از کار کشیدند و در محوطه پالایشگاه تجمع کردند.
اعتصاب دیگر مربوط به کارگران و رانندگان شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب واحد دهلران است. رانندگان این واحد ۵ ماه است حقوق نگرفته‌اند و کارگران ۳ ماه حقوق معوقه دارند. آن‌ها با تجمع در محل شرکت در دهلران خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.