هشت ماه از انتخابات پارلمانی عراق گذشته و با این‌‌حال نمایندگان پارلمان نتوانسته‌اند تاکنون در هیچ موضوعی از جمله انتخاب رئیس جمهوری جدید و تشکیل دولت به تصمیم برسند. این امر سبب طولانی شدن یک بن‌بست سیاسی در عراق شده است. ائتلاف صدر در پارلمان عراق شامل جریان صدر، ائتلاف سنی السیاده متشکل از جریان‌های تقدم و عزم، و حزب دموکرات کردستان است که ۱۸۰ کرسی از کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارند. اما برای تشکیل دولت، اکثریت دو سوم یا ۲۲۰ نماینده باید ابتدا به رئیس جمهوری کشور رأی دهند، که به دلیل تحریم نمایندگان پارلمان در جلسات رأی‌گیری چنین نشده است.

رهبر جریان صدر در ادامه سخنانش در روز پنجشنبه ۹ ژوئن/۱۹ خرداد افزود در صورتی که حضور اعضای فراکسیون صدر مانعی برای تشکیل دولت است از پارلمان استعفا دهند.

مقتدی صدر گفت عدم تشکیل دولت اکثریت ملی در عراق ائتلاف سیاسی به رهبری او را به سمت یکی از دو گزینه اپوزیسیون یا کناره‌گیری و استعفا، سوق می‌دهد. صدر گفت:

«ما تصمیم گرفتیم در پارلمان، اپوزیسیون باقی بمانیم تا راه برای تشکیل دولت مهیا شود و امروز فراکسیون صدر آماده استعفا از مجلس نمایندگان است.»

خیابان‌ها در حال غلیان است

آسوشیتدپرس می‌نویسد مردم عراق در بلاتکلیفی به سر می‌برند. دولت موقت قادر به پرداخت هزینه‌های حیاتی تأمین برق در تابستان گرم عراق نیست. تا قبل از فرارسیدن فصل تابستان دولت می‌بایست در زیرساخت‌های برق سرمایه‌گذاری می‌کرد که این امر به دلیل بن‌بست سیاسی موجود به تعویق افتاد. به همین ترتیب افزایش نرخ بیکاری، کمبود آب و نگرانی در مورد امنیت غذایی خشم عموم مردم را برانگیخته است.

با رسیدن فصل گرما شهرهای استان‌های جنوبی و مرکزی عراق از یکشنبه گذشته، ۱۵ خرداد / ۵ ژوئن شاهد تظاهرات و تجمعات اعتراضی به دلیل قطع مکرر برق بوده‌اند. مردم معترض که در روز تنها ۸ ساعت برق دارند خیابان‌های اصلی شهرها را می‌بندند و به اداره‌های دولتی حمله می‌کنند. در بصره، ناصریه، دیالی، نجف، دیوانیه، بابل، مثنی شب‌ها تظاهرات و تجمعاتی برگزار شده است.

در اواخر سال ۲۰۱۹ این بحران‌ها سبب اعتراضات سراسری شد و سرانجام با پادرمیانی مرجعیت عراق، انتخابات زودهنگام پارلمانی با هدف خروج از بن‌بست سیاسی برگزار شد.  

جنین هنیس-پلاسخارت، فرستاده ویژه سازمان ملل در عراق به رهبران سیاسی این کشور هشدار داده بود که «خیابان‌ها در حال غلیان است» و در همان حال منافع ملی کشور قربانی ملاحظات کوته‌بینانه رهبران سیاسی عراق برای دست‌اندازی روی منابع عراق شده است.

صدر و نوری مالکی که جریان شیعه تحت حمایت ایران را هدایت می‌کند، دشمنان سیاسی دیرینه‌اند و افراد وابسته به خود را در وزارتخانه‌ها به کار گمارده‌اند تا برنامه‌های سیاسی خود را پیش ببرند و از این بیم دارند که اگر دیگری در قدرت باشد، از امکانات دولتی از جمله قوه قضائیه و کمیته‌های ضد فساد برای پاکسازی وزارتخانه‌ها از جریان رقیب استفاده کند.

همچنین مقتدی صدر و قیس خزعلی، دبیرکل عصائب اهل حق از گروه‌های شیعه تحت حمایت ایران درگیر یک خصومت مرگبار هستند.

اخیراً تهران به دلیل بدهی‌های بغداد به تهران صدور گاز به عراق را به میزان ۵ میلیون مترمکعب کاهش داده است. عادل کریم، وزیر برق عراق ماه گذشته به آسوشیتدپرس گفت نمی‌داند چگونه دولت مکلف می‌تواند قبل از فرارسیدن تابستان سوزان یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار بدهی معوقه را به تهران بپردازد.