محمد حاتمی، رئیس سازمان روانشناسی و مشاوره ایران گفت که از هر سه نفر ساکن در ایران «یک نفر نیاز به خدمات روانشناختی فوری دارد» و از دولت خواست «خدمات روانشناسی تحت پوشش بیمه قرار بگیرند».
او همه گیری کرونا و فشار مالی را دو عامل مهم در افزایش مشکلات روحی و روانی دانست و افزود:
«پیش از کرونا وزارت بهداشت اعلام کرد ۲۳٬۸ درصد مردم ایران نیاز به خدمات فوری روانشناختی داشته و با اختلال روانی همراه هستند. حدود یک ماه پیش نیز سازمان بهداشت جهانی به صورت متوسط جهانی اعلام کرد که در دوران کرونا در زمینه مشکلات روانشناختی به این آمار در کشورهای مختلف ۱۰ درصد اضافه شده است. یعنی ۳۳٬۸ درصد در کشور ما با مشکلات روانشناختی مواجه هستند».
به گفته او یکی از پیامدهای همه گیری کرونا ایجاد و افزایش اختلال روانی «سوگ پایدار» در بین کارکنان بخش سلامت و خانواده‌هایی که اعضایشان را از دست دادند، است:
«افرادی که در بخش درمان فعالیت می‌کردند یا کسانی که کرونا را تجربه کرده‌اند و یا عزیزان خود را در این بیماری از دست داده‌اند و نتوانستند سوگواری کنند دچار سوگ پایدار شده‌اند.»
حاتمی گفت باید شرایطی را ایجاد کنیم تا «آنچه که این افراد در درون خود ریخته‌اند، برون بریزند و شرایط روحی این افراد به سمت آرامش سوق پیدا کند.»
بنا بر روایت رسمی حکومت کرونا در فاصله اسفند ۱۳۹۸ تا نیمه خرداد امسال ۱۴۱ هزار و ۳۳۱ نفر بر اثر کرونا جانشان را از دست دادند. آمار واقعی جان باختگان کرونا دستکم ۲٬۵ برابر آمار رسمی برآورد می‌شود.
دست فقرا به روانشناس نمی‌رسد
رئیس سازمان روانشناسی ایران «بحران معیشت» را یکی دیگر از عوامل «ایجاد اختلال» و مشکلات روانشناختی دانست و افزود:
«فردی که شغل خود را از دست داده و معیشتش با مشکل مواجه شده قطعا از نظر روانشناختی و مسائل شخصی و فردی دچار مشکلاتی شده است به تعبیر روانشناسان دچار فشار روانی شده و این فشار روانی می‌تواند منشأ بسیاری از مشکلات برای فرد باشد.»
بنا بر گزارش مؤسسه دین و اقتصاد که به گروهی از اقتصاددان‌های نهادگرا در ایران نزدیک است، جمعیت زیر خط فقر در فاصله سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ نزدیک به دو برابر افزایش یافته است.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در آخرین گزارش از خط فقر، بر مبنای شاخص‌های رسمی، اعلام کرده است نزدیک به ۳۶ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر قرار دارند. جمعیت واقعی زیر خط فقر حداقل ده درصد بزرگتر از آمار اعلام شده از سوی دولت است.
روند فزاینده نرخ تورم، رکود اقتصادی و سرکوب دستمزد در یک دوره طولانی از اصلی‌ترین عامل‌های افزایش جمعیت زیر خط فقر در سال‌های اخیر به شمار می‌روند.
افزایش هزینه معیشت در مقابل کاهش درآمد خانوارها را به حذف برخی کالاها، از جمله سلامت و درمان از سبد هزینه ناچار کرده و این وضعیت سبب کاهش مراجعه به پزشک شده است.
رئیس سازمان روانشناسی هم هزینه خدمات روانشناسی برای اقشار کم درآمد را گزاف توصیف کرد و گفت:
«اقشار در معرض خطر و کم درآمد به دلیل اینکه تمکن مالی بسیار پایینی دارند از خدمات روانشناسی استفاده نمی‌کنند و خدمات روانشناسی و مشاوره به یک کالای لوکس تبدیل شده است و فقط صرفا افرادی که تمکن مالی دارند از این خدمات استفاده می‌کنند.»
او از دولت خواست که خدمات روانشناسی و مشاوره را تحت پوشش بیمه درمانی قرار دهد اما گفت که پیگیری های دو- سه سال اخیر و نامه نگاری های زیادی که انجام شده «به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است».
هیئت وزیران جمهوری اسلامی ایران اردیبهشت امسال افزایش تعرفه خدمات پزشکی و روان‌پزشکی را تصویب کرد. بر اساس این مصوبه تعرفه روانپزشک متخصص ۱۳۸ هزار تومان و روانپزشک فوق تخصص نیز ۱۵۷ هزار تومان تعیین شده است.