نزدیک به سیزده سال از حبس مریم اکبریمنفرد در زندان بدون یک روز مرخصی می‌گذرد. چهارشنبه ۸ دی و در آستانه سیزدهمین سال تحمل زندان مریم اکبریمنفرد، زندانی سیاه و از خانواده‌های دادخواه سال ۶۷، کاربران ایران با استفاده از هشتگ #مریم_اکبری_منفرد، نسبت به تحمل سیزده سال زندان صرفا به دلیل دادخواهی اعضای خانواده‌اش اعتراض کردند و یاد او را گرامی داشتند.
مریم اکبریمنفرد در دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای سال ۸۸ بازداشت و در خرداد سال ۱۳۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» است. این اتهام بارها از طرف مریم اکبریمنفرد رد شده است.
مریم اکبریمنفرد پیشتر در نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در تشریح وضعیت نوشته بود که قاضی صلواتی خطاب به او گفته است: «تو جور خواهر و برادرهایت را می‌کشی.»
مریم اکبریمنفرد در طول دوران حبس تاکنون به مرخصی اعزام نشده است. حسن جعفری، همسر این زندانی سیاسی پیشتر گفته بود که سال ۹۱ و برای یک بار با مرخصی همسرش موافقت شده و حتی یک میلیارد و ۱۵۰میلیون تومان وثیقه تهیه و تحویل داده‌اند، اما در لحظه آخر و هنگامی که فرزندان این زندانی سیاسی منتظر آمدنش به خانه بودند، به آنها گفته شد که مرخصی منتفی است و از وزیر اطلاعات نامه آمده که این خانم (مریم اکبریمنفرد) نباید مرخصی برود.
چهار خواهر و برادر مریم اکبریمنفرد به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق در فاصله سال‌های ۶۰ ، ۶۳ و ۶۷ اعدام شده‌اند.
مریم اکبرب‌منفرد مردادماه سال ۱۳۹۵در یاداشتی خطاب به بازجویانش چنین نوشت: «آیا من باید از شما عذرخواهی کنم که نزدیک هشت سال است من را از سه دخترم دور نگه داشته‌اید؟ آیا عذرخواهی کنم که فرزند کوچکم چهار سالش بود که بازداشتم کردید و الان ۱۲ ساله است و حتی برای روز اول مدرسه‌اش به من مرخصی ندادید؟ آیا باید بگویم مرا ببخشید که چهار برادر و خواهرم را اعدام کردید؟»
به همین دلیل کاربران توییتر طی توفان توییتری از این زندانی سیاسی یاد کردند و نسبت به ادامه تحمل زندان او اعتراض کردند.
حنانه نبوی، با اشاره به سیستم قضایی جمهوری اسلامی نوشته است:
«مریم اکبریمنفرد به همون سیستمی که برادر و خواهرش رو اعدام کرد شکاین برد که چرا؟ حالا به خاطر این دادخواهی دوازده ساله که بی‌مرخصی در زندان‌ه. وقتی مرزهای ستم جابه‌جا میشه!»
ژیلا بنی‌یعقوب، روزنامه‌نگار و نویسنده با اشاره به دو زندانی سیاسی زن که طولانی‌ترین دوران زندان بدون مرخصی را داشته‌اند؛ نوشت:
«مریم اکبریمنفرد و زینب جلالیان قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی زن در ایران هستند»
کاوه کرمانشاهی، فعال حقوق بشر، فعال کوییر و سخنگوی شبکه حقوق بشر کردستان نیز با اشاره به حبس طولانی مدت زینب جلالیان و مریم اکبریمنفرد نوشت:
«مریم اکبریمنفرد از ۱۲ سال پیش و زینب جلالیان از ۱۴ سال پیش بدون حتی یک روز مرخصی، مقاومت را زندگی می‌کنند. مریم: از پس سیم‌های خاردار و دیوارهای بلند زندان فریادم را هم طنین با مردم ایران می‌کنم. زینب: من فریاد آزادی‌ام از پشت دیوارهای قطور و میله‌های سرد و سهمناک زندان.»
ضیا نبوی، فعال دانشجویی و زندانی سیاسی سابق نوشت:
«دوازده سال زندانی بودن بدون حتی یک روز مرخصی، مسئله‌ای نیست که شما بتوانی در مورد آن توئیت کنی و بعد به خودت بقبولانی که واقعاً در مورد آن حرفی زده‌ای! شاید تنها دلیلی که نوشتن را موجه می‌کند این است که فکر می‌کنی از هیچ نگفتن بهتر است…»
سازمان حقوق بشر ایران با اشاره به سیزدهمین سال حبس مریم اکبریمنفرد شرحی از آنچه بر این زندانی سیاسی گذشته به زبان انگلیسی منتشر کرد:
«روز ۱۰ دی امسال، مریم اکبریمنفرد سیزدهمین سال از حکم ۱۵ سال حبس خود را، بدون یک روز مرخصی، در زندان می‌گذراند. جرم او، دادخواهی سه برادر و خواهرش است که در دهه ۶۰ به دست جمهوری اسلامی، اعدام یا زیر شکنجه کشته شده‌اند. رشته توییت انگلیسی زیر شرحی است بر آنچه بر او گذشته است.»
کاربری به نام لیلا بخشی از یکی از نامه‌های مریم اکبریمنفرد را منتشر کرد:
«تا زمانی که عاملین و آمرین نسل کشی ۶۷ به میز محاکمه کشیده نشوند، هیچ نسلی در امان نخواهد ماند. عزم ما نقطه پایان دادن به تداوم خونریزی و جنایت است! عزم ما دادخواهی است! مريم اكبری منفرد ، مرداد ۱۴۰۰ زندان سمنان»
محمدجواد اکبرین، روزنامه‌نگار و دین‌پژوه نوشت:
«وقتی از قاضی صلواتی پرسیدند جرم مريم اكبری‌منفرد چیست که ۱۵ سال حکم گرفته؟ گفت خانواده‌اش مجاهدند! و ۱۲ سال گذشت. صلواتی یک شخص نیست؛ نماد محکمه‌ی فاسد و حاکم هرزه است. مریم هم یک شخص نیست؛ شاهد و سند است. نازیسم رفت اما اسناد و شواهدش ماند تا دیگر سربرنیاورَد با هر نام و نقابی.»
پوریا نوری، برادر کسری نوری، درویش گنابادی زندانی با اشاره به ایستادگی و مقاومت این زندانی سیاسی نوشت:
«خانم مريم اكبری‌منفرد ۱۳ سال بدون مرخصی در زندان است. در یک دهه اخیر که در سالن ملاقات زندان های ایران برای دیدار با اعضای خانواده‌ام رفته‌ام کسی را ندیده‌ام که این چنین زنده و سرشار از زندگی باشد. به امید رهایی‌اش و بازگشت به خانواده‌ای که رنج غیر قابل توصیفی را تحمل کردند.»
مهتاب قربانی، شاعر و فعال حقوق بشر نوشت:
«مریم اکبریمنفرد قهرمان ماست، در جامعه‌ای که قهرمان‌های خودش را قربانی می‌کند، ماندن بر سر آرمان‌ها کار بسیار دوشواری‌ست.»
سهیل عربی، شهروند خبرنگار و زندانی سیاسی سابق که به تازگی از زندان آزاد شده و در حال گذراندن دوران تبعید دو ساله‌اش است، نوشت:
«او از ما است (از مردم دادخواه) و بر ما است که پشتیبان او و تمام آنها که تحت شکنجه‌اند باشیم. بی‌آنکه به تفاوت اندیشه‌هایمان اهمیتی دهیم، شکنجه علیه هر انسانی را محکوم می‌کنیم. می‌توانیم تفاوت داشته باشیم، اما باید متحد باشیم! زندانی سیاسی آزاد باید گردد.»
دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور حکم ۱۵ سال حبس مریم اکبری منفرد را عینا تایید کرده‌اند و ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی که می‌تواند به تجمیع احکام و کمتر شدن مدت حبس بیانجامد، برای این زندانی سیاسی اعمال نشده است.
او همچنین از عفو مشروط که پس از گذشت نیمی از دوران حبس و در صورت نداشتن سوء‌سابقه شامل حال زندانیان می‌شود نیز محروم مانده است.
مریم اکبریمنفرد ۱۹ اسفند ۱۳۹۹ از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد و همسر و دخترانش برای هر بار ملاقات با او باید ۳۰۰ کیلومتر راه را طی کنند. او مادر سه دختر است.