صبح چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۰، دهها تن از پرسنل حراست و کارکنان متروی گلشهر به هشتگرد در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و حق بیمه‌هایشان مقابل ساختمان متروی گلشهر دست به تجمع زدند. این چهارمین تجمع آنان در سال ۱۴۰۰ بود. آنان پیشتر نیز در اعتراض به عدم پرداخت دستمزدشان دست به تجمع و اعتصاب زده بودند.
یکی از پرسنل حراست متروی گلشهر درباره تجمع صبح چهارشنبه می‌گوید:
«سه ماه است که حقوقی دریافت نکرده‌ایم. آخرین دریافتی ما حقوق تیرماه بود که آن هم اوایل مهرماه به حساب ما واریز شد. حق بیمه مردادماه نیز اوایل مهر پرداخت شد. با وجود این، بیمه بهمن‌ماه و اسفندماه سال گذشته و همچنین بیمه اردیبهشت و خرداد امسال به علاوه حقوق و بیمه مرداد، شهریور و مهرماه، هنوز پرداخت نشده است. دفعات قبل هم که حقوق‌ها را پرداخت نمی‌کردند ما تجمعات متعددی انجام دادیم. برای مثال اواخر خردادماه تجمعی برگزار کردیم که بیش از ۱۰۰ نفر از پرسنل بخش‌های مختلف و کارگران خط و کارگران بخش فنی ایستگاه در آن شرکت داشتند. بعد این تجمعات معمولا به مطالبات ما رسیدگی می‌شود؛ هرچند با تأخیر.»
یکی دیگر از پرسنل حراست متروی گلشهر می‌گوید:
«از پرسنل مترو، چه بخش ما که جزو نیروهای حراست هستیم و چه بخش‌های دیگر بی‌پناه‌تر و مظلوم‌تر پیدا نمی‌کنید. ما از سال قبل حق بیمه و چندین ماه حقوق سال ۱۴۰۰ طلب داریم. عدم پرداخت حق بیمه باعث شده به مشکلات شدیدی بر بخوریم. الان و در این وضعیت گسترش ویروس کرونا که در اخبار می‌گویند موج ششم ابتلای آن هم در راه است، کلیه پرسنل هزینه‌های پزشکی را آزاد پرداخت می‌کنند. اگر یکی از اعضای خانواده ما مبتلا به کرونا شود، چه باید بکنیم؟ چگونه از پس مخارج سنگین بیمارستان‌ها بربیاییم؟ همسر یکی از همکاران ما مبتلا به سرطان است، فرزند یکی دیگر از همکاران ما مدت زیادی بیمار است و گویا چند روز هم در بیمارستان بستری بود. خب اینها هزینه‌های هنگفت درمان را از کجا پرداخت کنند؟ اکثر ما، از جمله خودم مجبور شدیم از افراد مختلف پول قرض بگیریم و این شرایط را برای ما بسیار سخت کرده است.» پرسنل دیگری هم می‌گوید: «مشکل ما ولله فقط عدم پرداخت به موقع حقوق‌ها نیست. پرداخت حق بیمه الان موضوع مهمتری است. آن هم در شرایطی که هزینه‌های درمان بسیار کمرشکن شده است. باید زن و بچه خودشان سرطان بگیرند تا متوجه شوند خرید داروی آزاد آن هم به قیمت دلار یعنی چه؟! به خدا با این وضع دیگر نمی‌شود به هیچ چیز امید داشت. بعد از سال‌ها کار و عرق ریختن و زحمت این شده وضعیت ما که نه پس‌اندازی داریم، نه زندگی درست و حسابی‌ای و نه آینده‌ای. امیدوارم مسئولینی که به فکر ما نیستند هرچه بدی در حق ما کردند، به سرشان بیاید.»
یکی دیگر از پرسنل متروی گلشهر – هشتگرد هم مشکلات را این گونه بیان می‌کند:
«اضافه‌کار پرسنل حراست مترو گلشهر در ماه حدود ۶۰ ساعت است که شرکت تراورس ۲۰ ساعت آن را پرداخت می‌کند و ۴۰ ساعت آن را بالا می‌کشد! انشالله کسانی که حق ما را می‌خورند، نابود شوند.»
سابقه اعتراض‌ها
شرکت خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه‌آهن (تراورس) بزرگ‌ترین شرکت اقماری راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۱ تأسیس و در راستای اصل ۴۴ قانون اساسی، در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۹ به بخش خصوصی واگذار شد. وظیفه شرکت تراورس، کمک به توسعه و نگهداری راه‌آهن، روسازی، زیرسازی و بازسازی خطوط ریلی و همچنین نگهداری از خطوط و ابنیه فنی موجود در شبکه راه‌آهن سراسری کشور است. این شرکت همچنین جزو شرکت‌های پیمانکاری خط ۵ متروی تهران است و تأمین نیروی انسانی هم یکی از وظایف آنان است. خط ۵ قدیمی‌ترین خط متروی تهران محسوب می‌شود که ۴۳ کیلومتر مسافت دارد و یکی از خطوط اصلی متروی پایتخت به شمار می‌رود که از ایستگاه میدان صادقیه در تهران آغاز و در ایستگاه گلشهر در کرج پایان می‌یابد. در دی‌ماه ۱۳۹۸ با افتتاح ایستگاه متروی هشتگرد، این شهر هم از طریق خط ۵ متروی تهران به شبکه ریلی پایتخت متصل شد.
در دو سال گذشته، موضوع عدم پرداخت حقوق و حق بیمه پرسنل خط متروی گلشهر – هشتگرد منجر به بروز چندین تجمع اعتراضی و اعتصاب از سوی پرسنل و کارگران مترو شده است.
یکی از پرسنل خط متروی گلشهر – هشتگرد دربارهٔ بی‌توجهی مسئولین و وعده‌های بی‌نتیجه آنان می‌گوید:
«اوایل تابستان که تجمع کردیم، مسئولین امر به ما قول دادند که کلیه بیمه‌های معوقه از جمله حق بیمه بهمن و اسفند سال گذشته را تا آخر مردادماه پرداخت کنند. حق بیمه اردیبهشت را هم قرار بود شهریور پرداخت کنند اما به یکباره گفتند پول نداریم و فعلا پرداختی نداریم. الان نزدیک به سه ماه از وعده‌شان گذشته است اما همچنان هیچ خبری از واریزی نیست. به خدا درد ما پرسنل حراست و نگهداری مترو از همه سنگین‌تر است. بعد از یکسال کار هنوز عملاً بیمه نداریم. تصور کنید در وضعیت فعلی که زمستان در پیش است و هوا سرد شده و بیماری‌های مختلف گسترش می‌یابد دفترچه بیمه نداشته باشی! ما فقط باید دعا کنیم که خودمان یا اعضای خانواده‌مان به بیماری مبتلا نشوند وگرنه با این هزینه‌های گزاف درمان، روزگار هر انسانی سیاه می‌شود.»
او همچنین در مورد تزریق واکسن کرونا به پرسنل خط می‌گوید:
«حقوق ما را نمی‌دهند بعد انتظار داری به ما واکسن بزنند؟ اکثر بچه‌ها خودشان رفتند و در مراکز مختلف واکسن تزریق کردند اما کسی برای تزریق واکسن به اینجا نیامد. ما اینجا صاحب و یا مسئول دلسوزی نداریم و تنها مانده‌ایم. انگار چون کار ما زیر زمین است، کسی ما را نمی‌بیند. با این‌حال تا وقتی صدای ما را نشنوند ما به اعتراض خود ادامه می‌دهیم.»
نارضایتی کارکنان بخش حمل و نقل
در بین معترضین که تعداد آنان حدود ۳۰ تا ۴۰ نفر است، پرسنل بخش‌های دیگر هم حضور دارند که مطالبات آنان نیز مشابه همکارانشان در بخش حراست است. یکی از آنان جزو پرسنل بخش حمل‌ونقل است. او می‌گوید:
«نزدیک به ۱۵ سال راننده مترو هستم و الان دو سال است که در خط پنج مترو مشغول به کار هستم. بعد از سال‌ها فعالیت بیمه نیستم و ۴ سالی است که جهت بیمه شدن فرم پر کردم اما تکلیف‌مان روشن نیست و مسئولین هم همیشه می‌گویند سایت باز نشده است! سه ماه حقوق هم طلب داریم. قرار بود دو هفته پیش اینجا اعتصاب کنیم اما لغو شد و امروز با چندتن از همکاران‌مان به این تجمع پیوستیم تا بلکه مسئولین فکری به حال ما نیز بکنند.»